Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στη «ΜτΚ»: Είναι ανάγκη να ψάχνω τον εαυτό μου

Βλέπω το κέφι στο μάτι, παρόλη την κούραση των προβών. «Είναι η πιο τέλεια ‘Θελεστίνα’ που θα δείτε ποτέ», λέει μία κυρία περνώντας. Στον έβδομο όροφο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών έχω απέναντί μου τη γνωστή ηθοποιό Ελισάβετ Κωνσταντινίδου. Διακρίνω μία ζωντάνια μικρού παιδιού σε όλη τη συμπεριφορά της. «Άλλη στιγμή της μέρας μπορεί να είμαι στην ηλικία μου και άλλη να μην είμαι. Τώρα είμαι πολύ ζωντανή. Θέλω να κατακτήσω πράγματα, να γνωρίσω και άλλα. Παίζω με τα κόκκινα και τα δύσκολα», λέει στη «ΜτΚ».

Μία αιτία για όλο αυτό ίσως να είναι και το έργο του Φερνάντο ντε Ρόχας, που ανεβαίνει από το ΚΘΒΕ, διαδραματίζεται στα τέλη του Μεσαίωνα, και στο οποίο υποδύεται την ομώνυμη ηρωίδα. «Για να ξεσηκωθώ να έρθω από την Αθήνα εδώ, να νοικιάσω σπίτι, να μπω σε όλη αυτή τη διεργασία της εφηβείας ξανά από την αρχή, ήταν πολύ μεγάλο το κίνητρο, πολύ ωραίος ο ρόλος», παραδέχεται.

Η Θελεστίνα είναι μία δαιμόνια προξενήτρα, πρώην ιερόδουλη και νυν προαγωγός, η οποία κατέχει τα μυστικά του έρωτα και δίνει λύσεις στα προβλήματα έναντι αμοιβής με αλχημείες και μαγικά βότανα. Την πλησιάζει ένας ερωτευμένος νεαρός ιππότης αδυνατώντας να διαχειριστεί την απόρριψη της αγαπημένης του δεχόμενος τη συμβουλή του υπηρέτη του. «Είναι ένας δύσκολος ρόλος με πάρα πολλές εναλλαγές. Αυτή η γυναίκα είναι καπάτσα και ξύπνια, είναι δαιμόνια και πανούργα. Ήθελα πολύ να την υποδυθώ. Μέσα από αυτήν θέλουμε να δείξουμε τις συνθήκες ζωής του καιρού εκείνου. Τότε που τα μάγια απαγορεύονταν, φοβούνταν και τα έκαναν όλα κρυφά, τότε που οι ‘διάμεσοι’ άνθρωποι ήταν αποδιοπομπαίοι. Αυτή τη γυναίκα τη χαρακτηρίζουν λιθογιτεύτρα, είναι ειδική στο να ράβει παρθενιές, χρησιμοποιεί ανορθόδοξους τρόπους, μηχανορραφίες», σκιαγραφεί τον χαρακτήρα η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου.

Το έργο είναι μία ιλλαροτραγωδία με ουμανιστικό χαρακτήρα και τολμηρά για την εποχή του στοιχεία. Ο δυνατός αυτός έρωτας μέσα από αλχημείες και εξαπατήσεις πυροδοτεί μία σειρά θανάσιμων αμαρτημάτων, όπως η λαγνεία και η απληστία, σε μία κοινωνία γεμάτη δεισιδαιμονίες, στην Ισπανία του 15^ου αιώνα. Όλα αυτά βέβαια διανθίζονται με ένα πνευματώδες χιούμορ. «Είναι μία παράσταση στην οποία χαίρομαι πολύ που παίζω. Είναι ευφάνταστη, έχει τρικ και μαγικά. Η αλήθεια είναι ότι η Θελεστίνα καλεί μέχρι και τον μαύρο Πλούτωνα. Έχει όμως και μία ατμόσφαιρα που κλείνει το μάτι στο φως, γιατί εγώ δεν θέλω να ασχολούμαι με σκοτεινά πράγματα και με αυτόν τον τρόπο όλη αυτή η συνθήκη μαλακώνει», επισημαίνει η πρωταγωνίστρια.

«Και η Εκάβη μία μικρή Θελεστίνα ήταν»

Δεν είναι η πρώτη της συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Το 2016 είχε υποδυθεί την Εκάβη στο «Τρίτο Στεφάνι» του Ταχτσή, μία παράσταση που σημείωσε τεράστια επιτυχία. «Και η Εκάβη μία μικρή Θελεστίνα ήταν. Και εκείνη πήγαινε και έκανε τις ενέσεις και μάθαινε τα νέα όλης της περιοχής. Πέρασε και εκείνη από πλούτη όπως και η Θελεστίνα πέρασε από πολύ καλές εποχές. Τώρα τη βρίσκουμε σε μεγάλη ηλικία, αλλά διοικεί πια τους οίκους ανοχής, ενώ τότε ήταν ιερόδουλη. Έχω κάνει μέσα μου μία ωραία αντιστοίχιση και θεωρώ τη Θελεστίνα τη συνέχεια της Εκάβης. Όσοι με είδαν εκεί και μου το λένε στον δρόμο, ας με δουν και εδώ», λέει.  

Το έργο είναι ένα μυθιστόρημα 65.000 λέξεων που χρειαζόταν πολλή δουλειά για να γίνει θεατρικό κείμενο. Την απόδοση του κειμένου και τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Αστέρης Πελτέκης, με τον οποίο η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου έχει ξανασυναντηθεί σε άλλη συνεργασία. «Η αλήθεια είναι ότι μου είχε κάνει την πρόταση πριν πάρα πολλά χρόνια. Μου έλεγε: Εσύ είσαι η Θελεστίνα, μόνο εσύ μπορείς να την υποδυθείς. Τώρα ήρθε η ώρα», τονίζει.

Για τις ανάγκες της παράστασης συναντιέται όμως και με πρώην σύζυγό της, Ταξιάρχη Χάνο, με τον οποίο έχουν μία κόρη. «Τον παρακάλεσα να είναι μαζί μας γιατί τόσα χρόνια διδάσκει και στη σχολή του ΚΘΒΕ. Έχουμε συναντηθεί μια-δυο φορές στην τηλεόραση και είδαμε ότι η συνεργασία έρεε πολύ καλά. Ήθελα πολύ να συνεργαστούμε και τώρα. Συμφώνησε με την προϋπόθεση ο ρόλος να είναι μικρός γιατί έχει και τη σχολή και δεν θέλει να φεύγει η σκέψη του από εκεί. Μου αρέσει που είναι κάτω από τη σκηνή και με κοιτάει. Με φέρνει στα ίσα μου. Τον αγαπώ πολύ και υπάρχει αλληλοεκτίμηση μεταξύ μας. Κερδίζουν πολύ οι άνθρωποι εάν χωρίζοντας ξαναδούν μετά τι αγάπησαν στα άλλοτε ταίρια τους».  

«Του σοφού η σκέψη είναι να ζεις τη στιγμή»

Φιλοσοφημένη, ψαγμένη, είναι εμφανές ότι έχει κάνει μεγάλη καταβύθιση στον εαυτό της. «Του σοφού η σκέψη είναι να ζεις τη στιγμή», υποστηρίζει και έχει δίκιο. «Όταν κατάλαβα τι ακριβώς εννοεί αυτή η φράση αντιλήφθηκα πόσο δύσκολο είναι να γίνει πράξη. Είναι ανάγκη να ψάχνω τον εαυτό μου. Σύμφωνα με αυτά που ανακαλύπτεις για σένα προχωράς στη ζωή σου. Δεν τελειώνει ποτέ αυτό. Αν δεχτούμε ότι ερχόμαστε στη ζωή όχι απλά για να περάσουμε καλά αλλά για να εξελιχθούμε, παλεύουμε μέχρι να φύγουμε με όλα όσα έχουμε να αναμετρηθούμε. Καθένας έχει διαφορετικά θέματα. Το ζητούμενό μου είναι η ροή και αυτήν ακολουθώ. Ένα πράγμα που παλεύω πολύ και σε μεγάλο βαθμό το έχω κατακτήσει ως προς το θέμα της εξέλιξης είναι να μην κρίνω. Δεν είναι η δουλειά μου. Καθένας κρίνεται από μόνος του και από τον αντίκτυπο που θα έχουν οι πράξεις του. Σήμερα στην τηλεόραση έγιναν όλοι πρώτα δικαστές και μετά δημοσιογράφοι!», προσθέτει.

Είναι πολλά όσα έχουμε να πούμε και δύσκολα καταγράφονται σε ένα τέτοιο σημείωμα. Μιλάμε για την αναγνωρισιμότητά της για τον ενθουσιασμό με τον οποίο την αντιμετωπίζουν οι Θεσσαλονικείς στον δρόμο. «Είστε πολύ πιο εκδηλωτικοί εδώ», παραδέχεται.

Για το τέλος τη ρωτώ αν την ενοχλεί που πολλοί την ταυτίζουν ακόμη με τη Ζουμπουλία του «Παρά πέντε» μετά από τόσα πολλά. «Όχι καλέ, πώς να με ενοχλεί;», απαντάει με αυθορμητισμό. «Τη Ζουμπουλία εγώ δεν την έφτιαξα; Ποιος την έφτιαξε; Την αγαπάω, είναι κομμάτι μου, είναι δικό μου μέρος», καταλήγει. Φεύγω από τη συνάντηση νιώθοντας μία παράξενη πληρότητα…

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Θελεστίνα»-ΚΘΒΕ

Βασιλικό Θέατρο

Πρεμιέρα: Σάββατο 15 Μαρτίου

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 02.03.2025