Γράφει
Νίκος Ηλιάδης
Μεγάλη αμηχανία επικρατεί στις τάξεις όσων προωθούν και υποστηρίζουν το περίφημο σχέδιο ανάπλασης της ΔΕΘ, μετά τη “βόμβα” που έριξε προ ημερών στη διάρκεια του συνεδρίου για την κτηματαγορά, Prodexpo North που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ο Παναγιώτης Σταμπουλίδης, επικεφαλής της μονάδας συμβάσεων στρατηγικής σημασίας (PPF) και εκτελεστικό μέλος στο δ.σ. του Υπερταμείου.
Θυμίζω ότι ο Σταμπουλίδης παρουσίασε το νέο, αναθεωρημένο για πολλοστή φορά, μοντέλο χρηματοδότησης του σχεδίου ανάπλασης, ανεβάζοντας τον προϋπολογισμό του έργου στα 370 εκατ. ευρώ, από 300 που έλεγαν πριν από μερικές μέρες, στο τέλος Ιανουαρίου, το ίδιο το Υπερταμείο και η ΔΕΘ-HELEXPO.
Για να μην πάω παρά πίσω, στα 124 εκατ. όταν ξεκίνησε να προωθείται αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο, το 2013, κι έπειτα ανέβηκε στα 180, στα 200 και στα 300. Πέρασαν τέσσερις ημέρες από τις δηλώσεις Σταμπουλίδη και δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση, το παραμικρό σχόλιο, ούτε από τη διοίκηση της ΔΕΘ-HELEXPO, ούτε και από κανέναν εκπρόσωπο φορέων της πόλης.
Θα περιμένουμε...
Στο μεταξύ, καλείται αύριο το δημοτικό συμβούλιο να συζητήσει πρόταση την οποία καταθέτουν οι παρατάξεις (Θεσσαλονίκη για Όλους” και “Πόλη Ανάποδα” για διενέργεια δημοψηφίσματος προκειμένου, λένε, να αποφασίσουν οι πολίτες για το τι θέλουν να γίνει με την ΔΕΘ. Το ζήτημα αυτό σηκώνει πολλή συζήτηση.
Κατ' αρχάς ποιο θα είναι το ερώτημα του δημοψηφίσματος δεδομένου ότι, γύρω από το συγκεκριμένο θέμα έχουν διατυπωθεί τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές προτάσεις;
Η πρώτη που είναι υπέρ του προωθούμενου σχεδίου, μια δεύτερη που θέλει τη ΔΕΘ στη Σίνδο και στο σημερινό χώρο να γίνει πάρκο, μια τρίτη που προτείνει να λειτουργήσουν στον τωρινό χώρο κάποιες από τις εκθέσεις, στα κτίρια που έχουν κάποια αρχιτεκτονική-ιστορική αξία και οι υπόλοιπες βαριές εκθέσεις (Agrotica κ.λπ.) να πάνε στη Σίνδο (είναι αυτή που προτείνεται για το δημοψήφισμα), και μια τέταρτη που λέει να γίνει στον υπάρχοντα χώρο μόνον εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο, και το υπόλοιπο να γίνει πάρκο.
Ποιος θα αποφασίσει επομένως, ποια από τις ανωτέρω προτάσεις θα τεθούν ως ερώτημα στο δημοψήφισμα και ποιες θα αποκλειστούν;
Το δεύτερο ζήτημα που τίθεται είναι το ποιοι θα ψηφίσουν στο δημοψήφισμα, διότι, ο χώρος της ΔΕΘ μπορεί να υπάγεται διοικητικά στο δήμο Θεσσαλονίκης, όμως η τύχη του, καθώς και η τύχη και του ίδιου του εκθεσιακού φορέα ενδιαφέρει το σύνολο του πολεοδομικού συγκροτήματος. Άλλωστε, στη συζήτηση που γίνεται εδώ και περίπου 25 χρόνια έχουν εμπλακεί και δήμοι της δυτικής Θεσσαλονίκης λόγω Σίνδου. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα διαφορετικά δημοψηφίσματα σε κάθε δήμο, ενδεχομένως, όμως και με διαφορετικό ερώτημα γιατί η κάθε περιοχή έχει τις δικές της επιδιώξεις.
Πέραν αυτού, το όποιο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, για να θεωρηθεί έγκυρο, θα πρέπει να προσέλθει να ψηφίσει τουλάχιστον το 40% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις τελευταίες ευρωεκλογές, όπου κινητοποιήθηκαν κομματικοί μηχανισμοί, η συμμετοχή στο δήμο Θεσσαλονίκης ξεπέρασε μετά βίας το 40% (42,12%). Στο δήμο Αμπελοκήπων Μενεμένης ήταν στο 37,48%, στο δήμο Νεάπολης Συκεών στο 40,88% και στο δήμο Δέλτα, όπου βρίσκεται η Σίνδος, ήταν στο 40,84%.
Κάποιοι επικαλούνται το “δημοψήφισμα” που είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, τον Μάιο του 2014. Ελάτε, ας είμαστε ειλικρινείς. Εκείνη ήταν περισσότερο μια ακτιβιστική ενέργεια, η οποία καλώς έγινε, αλλά δεν ήταν δημοψήφισμα. Χωρίς έλεγχο των εκλογικών καταλόγων, χωρίς παραβάν, ψηφίζαμε έξω στο δρόμο κι επιπλέον, έγινε την ίδια μέρα με την ψηφοφορία για την ανάδειξη των δημοτικών και περιφερειακών αρχών, άρα με εξασφαλισμένη τη συμμετοχή.
Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν το αντικείμενο του δημοψηφίσματος δεν ανάγεται στην αποφασιστική αρμοδιότητα του δήμου, όπως είναι το συγκεκριμένο θέμα της ΔΕΘ, το όποιο αποτέλεσμα έχει υποχρεωτικά συμβουλευτικό χαρακτήρα.
Και κάτι ακόμη. Καλό είναι, μερικοί απ' όσους σήμερα προτείνουν δημοψήφισμα για τη ΔΕΘ, προκειμένου να ακυρωθεί το προωθούμενο σχέδιο ανάπλασης, να εξηγήσουν για ποιους λόγους όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν ταχθεί υπέρ αυτού του σχεδίου. Δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς γνώμη, αλλά είναι απαραίτητο να εξηγήσει τους λόγους.