Ένας άνθρωπος περιγράφει έναν μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα, που για κάποιο λόγο τον συναντάει σε τρία συνεχόμενα πάρτι και δεν ξέρει πού αλλού να τον βρει με αποτέλεσμα όλο αυτό να έχει αποκτήσει μια ονειρική διάσταση… Ένας μαθητής αποφασίζει να κάνει πάρτι. Καλεί όλους τους συμμαθητές τους εκτός από τρεις, γιατί είναι πολύ σνομπ. Τότε εκείνοι ενοχλούνται που δεν προσκλήθηκαν… Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αμαξίδιο με σκλήρυνση κατά πλάκας περιγράφει πώς άλλαξε η ζωή και η διάθεσή του για πάρτι από τότε που έμαθε για την ασθένεια και καθηλώθηκε… Άνθρωποι που δεν τους αρέσουν τα πάρτι περνούν αμήχανα σε αυτά…
Αυτές και άλλες πολλές αληθινές ιστορίες, κωμικές αλλά και δραματικές, ξετυλίγονται στην παραγωγή της Εφηβικής Σκηνής του ΚΘΒΕ με τίτλο «#letsparty» σε σύλληψη – δραματουργία και σκηνοθεσία Στέλιου Χατζηαδαμίδη.
Η παράσταση παρουσιάζεται από τον Δεκέμβριο στα Γυμνάσια και τα Λύκεια της περιοχής, ενώ τώρα θα ανέβει για το κοινό στη «Σκηνή Σωκράτης Καραντινός» της Μονής Λαζαριστών. Η ιδέα ξεκίνησε όταν ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης έμαθε ότι το συγκεκριμένο hashtag ήταν ένα από τα διασημότερα στα social media μετά το τέλος της πανδημίας. «Στη βιομηχανία της μόδας υπάρχει ένα κομμάτι που λέγεται πρόγνωση μόδας. Το ύφασμα που θα φορέσουμε σε δύο χρόνια θα τυπωθεί σήμερα. Οπότε για να μην πέσουν έξω οι εταιρείες, πρέπει να σκεφτούν τι θα φοράμε σε δύο χρόνια. Στο κομμάτι της πρόγνωσης μελετούν πάρα πολλά πράγματα, όπως και τα social media κοινωνιολογικά. Έχουν διάφορους αλγόριθμους, μουσεία κ.α.», λέει στο emakedonia.gr o σκηνοθέτης.
Ο ίδιος πριν δύο χρόνια βρέθηκε σε ένα τέτοιο σεμινάριο. «Εκεί ανέλυαν ότι το #letsparty θα είναι η τάση για μετά από δύο χρόνια. Όλο αυτό μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον», επισημαίνει.
Από την άλλη ως θεατής ήθελε να κάνει κάτι που να έχει μια θετική στάση για τη ζωή. «Δεν ήθελα άλλο δυστοπικά σενάρια, όπως ο πόνος που βλέπουμε αυτές τις μέρες να πηγαίνει από τον έναν στον άλλον. Πιστεύω ότι και το φως μπορεί να πηγαίνει από τον έναν στον άλλον. Οπότε, ως πρόθεση ήθελα κάτι που να έχει μια θετική στάση για τη ζωή. Και να είμαστε μαζί. Αυτή η ανάγκη μετά τον κορονοϊό, μετά την πανδημία να δημιουργούμε θετικές αναμνήσεις με τους άλλους, μου έφερε φοβερή διάθεση για έμπνευση. Ήθελα να πηγαίνω στις πρόβες και να ακούω ωραίες μουσικές και ωραίες ιστορίες», τονίζει ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης.
Για τη δημιουργία του έργου έγινε πολύ μεγάλη έρευνα. «Έχουμε δώσει όλοι οι συντελεστές και οι ηθοποιοί ιστορίες μέσα από τη διαδικασία των δοκιμών. Πήραμε όμως και πάρα πολλές συνεντεύξεις από όλες τις ηλικίες, από πέντε έως 90 χρονών. Άλλες είναι πολύ φωτεινές με πολλή χαρά, άλλες δύσκολες. Έχουμε υλικό για τέσσερις παραστάσεις. Το πιο δύσκολο σε αυτή την παράσταση ήταν να διαλέξουμε από όλο το υλικό που πήραμε ποιες συνεντεύξεις θα κρατήσουμε. Στη δραματουργία είχαμε ως επιστημονικό συνεργάτη την αναπτυξιακή ψυχολόγο, Άννα Αδάμ, που μας συντόνιζε και μας έδινε κατευθύνσεις για το τι θεματική μπορούσαμε να αναπτύξουμε. Το ενδιαφέρον είναι πώς η προσωπική ιστορία γίνεται μια συλλογική εμπειρία, πώς δηλαδή βρίσκουμε κομμάτια δικά μας στις ιστορίες άλλων».
Η παράσταση βασίζεται στις αρχές του θεάτρου ντοκουμέντου και της φόρμας του Verbatim. «Αυτό είναι το κατά λέξη θέατρο. Παίρνω δηλαδή μια συνέντευξη, κάνω κάποιες ερωτήσεις και αυτό που ακούει το κοινό είναι ακριβώς τα λόγια. Δεν έχουμε πειράξει τίποτα. Κάποια στιγμή συρρικνώσαμε κάποιες ιστορίες για να βγει η παράσταση. Όλο το υλικό είναι τεκμηριωμένο. Έχουμε αποσπάσματα από λεξικά, κάποια ποιήματα, πολλά τραγούδια, πολλή μουσική, πολλές χορογραφίες που έκανε ο Κώστας Γεράρδος. Μιλάμε για πάρτι οπότε είχαμε αναφορές από ρεπερτόριο σύγχρονων χορογραφιών», υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης.
Είναι πολύ χαρούμενος γι αυτή τη δουλειά και αισθάνεται πολύ τυχερός που κάθε πρωί στην παράσταση ακούει αυτές τις ιστορίες και αυτές τις ωραίες μουσικές που έχουν θετική ενέργεια. «Φυσικά όλο αυτό περιλαμβάνει και προβληματισμούς, διότι η ζωή έχει και πιο δύσκολες στιγμές σε πάρτι. Για παράδειγμα υπάρχει μια ιστορία ενός πάρτι που συμβαίνει το βράδυ της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Εκεί αναδεικνύεται πώς μια προσωπική ιστορία και μια γιορτή επηρεάζεται από ένα κοινωνικό- πολιτικό γεγονός που είναι πολύ ισχυρό και αλλάζει τα πράγματα. Άλλωστε και η διασκέδαση έχει μια πορεία και προς την ενηλικίωση. Πάντως, δεν είμαστε μια ομάδα δώδεκα αφελών ερμηνευτών που κάθε πρωί, χωρίς να ξέρουμε τι συμβαίνει έξω, πηγαίνουμε από πάρτι σε πάρτι. Είναι πολιτική στάση ότι επιλέγουμε η δύναμή μας να είναι το μαζί, η χαρά και το φως. Όταν ο άλλος έχει ως όπλο το σκοτάδι, εμάς το όπλο μας είναι αυτό.», επισημαίνει ο κ. Χατζηαδαμίδης.
Η παράσταση που απευθύνεται προς όλους περιλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι αφιερωμένο σε παραδοσιακά πανηγύρια. «Έχει δύο ιστορίες που για κάποιο λόγο ακουμπάνε πολύ στους έφηβους από πανηγύρι στην Ικαρία. Και κάνουμε και πανηγύρι στη σκηνή. Παίζουμε Ικαριώτικα, ελληνικά κ.α. Ο Φώτης Σιώτας που είναι εξαιρετικός μουσικός έχει γράψει καταπληκτική μουσική», λέει ο σκηνοθέτης.
INFO
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου στις 12μ
Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Μονή Λαζαριστών
