Αν ξεφύγεις από τα οπαδικά, στιγμές σαν κι αυτές που ζήσαμε έστω από την τηλεόραση στο ματς Άρσεναλ -Ρεάλ Μαδρίτης αξίζουν, ό,τι κι αν πεις. Και ξαφνικά τα πλήθη των φιλάθλων βρέθηκαν να μιλούν για τους «κανονιέρηδες».
Όχι πως το καύχημα του Βορείου Λονδίνου , η old, good Arsenal, είναι καμμία τυχαία ομάδα. Έχει κι αυτή τίτλους εγχώριους και ευρωπαικούς και μεγάλη βάση πιστών φιλάθλων που την ακολουθεί. Εχει κατακτήσει 13 φορές το πρωτάθλημα Αγγλίας, μια φορά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώ (1994) και το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (προπομπός του Κυπέλλου UEFA 1970).
Αλλά Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, και Μπάγερν δεν τη λες, αν και τα τελευταία χρόνια πήρε πόντους με σπουδαίες εμφανίσεις τόσο στην Πρέμιερ Λιγκ όσο και στην Ευρώπη.
Η νίκη της Άρσεναλ επί της Ρεάλ για το Τσάμπιονς λιγκ με το εμφατικό 3-0 και τα ασύλληπτης ομορφιάς γκολ του Ντέκλαν Ράις έριξαν τα φώτα πάνω της.
Το North London forever θα δονήσει το Emirates. Ας το εξηγήσουμε αυτό για όσους δεν έχουν ακούσει κάτι σχετικό.
Τις τελευταίες σεζόν στο Emirates έχει παρατηρηθεί μια ανοδική ατμόσφαιρα , σε μεγάλο βαθμό χάρη στο πως παίζει η Άρσεναλ στο γήπεδο, αλλά υπάρχει και ένας σημαντικός παράγοντας εκτός αυτού : ο νεοσύστατος ύμνος του συλλόγου, North London Forever.
Το τραγούδι, το οποίο στην πραγματικότητα ονομάζεται «The Angel», είναι το αγαπημένο παιδί του Louis Dunford, ενός σημαντικού καλλιτέχνη, αυτοαποκαλούμενου οπαδού της Άρσεναλ που μεγάλωσε στο Islington κοντά στην πρώην έδρα του συλλόγου, το Highbury.
Εν αναμονή της ρεβάνς με την Ρεάλ Μαδρίτης που κινδυνεύει σοβαρά με αποκλεισμό, τα ματιά όλων είναι επίσης στραμμένα στον Ντέκλαν Ράϊς.
Παρά το γεγονός ότι είχε κάνει 405 εμφανίσεις με την ομάδα του αλλά και τος εθνικές ομάδες της Ισλανδίας αρχικά και της Αγγλίας στη συνέχεια , ο Ράις δεν είχε σκοράρει ποτέ με άμεσο φάουλ πριν έλθει ο αγώνας μεταξύ Άρσεναλ και Ρεάλ Μαδρίτης στο Emirates Stadium.
Για την ακρίβεια ο μέσος της Άρσεναλ δεν είχε δώσει ούτε την παραμικρή απόδειξη ότι μπορεί να σκοράρει με φάουλ αλά Ρομπέρτο Κάρλας, αρκούμενος στις στημένες μπάλα από τη γωνία του κόρνερ η έστω δίπλα της και ψάχνοντας το κεφάλι των συμπαικτών του.
Έτσι, όταν ο Ράις διοχέτευσε τον εσωτερικό του «Ρομπέρτο Κάρλος» και αψήφησε τόσο τις οδηγίες από τον πάγκο όσο και τους νόμους της φυσικής και εκτέλεσε το πρώτο από τα δύο φάουλ , εκατοστά πάνω από το αμυντικό τείχος των τεσσάρων παικτών , τα πάντα άλλαξαν.
Μάλιστα φαινόταν ταιριαστό που ο Βραζιλιάνος που μόλις είχε μιμηθεί βρισκόταν στο γήπεδο για να δει τον κεραυνό του να κλέβεται από έναν νεο σταρ . Ο 26χρονος Λονδρέζος που έπαιζε σε έναν από τους μεγαλύτερους αγώνες της καριέρας του, έγινε το προσωπο των ημερών.
Λεπτομέρεια: Ο Ρομπέρτο πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της καριέρας του προσπαθώντας να επαναλάβει αυτό το γκολ εναντίον της Γαλλίας με ποικίλους και συχνά κωμικούς βαθμούς αποτυχίας. Ο παίκτης του αγώνα της Άρσεναλ χρειάστηκε να περιμένει μόνο 12 λεπτά πριν βρει την ευκαιρία να πετύχει άλλη μια εντυπωσιακή στημένη φάση.
«Ποιος θα είναι: ο Ράις ή ο Έντεγκααρντ;» ρώτησε ο σχολιαστής του παγκόσμιου δικτύου σε αυτό που ήταν η πιο ηλίθια ρητορική ερώτηση της βραδιάς μέχρι που οι οπαδοί της Άρσεναλ άρχισαν να τραγουδούν
«Παρακολουθείς, Τότεναμ;»
Υπήρχε μόνο μία απάντηση και καθώς ο Ράις έστειλε την μπάλα στο «γάμμα».
«Τι έχεις να χάσεις; Σε παιχνίδι εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, αν πρόκειται να φοβάσαι, δεν πρόκειται να συμβούν καλά πράγματα» είπε απλά μετά το ματς.
Θύμα ατελείωτων κακών και συχνά αυτοπροκαλούμενων πραγμάτων στο Emirates, η Ρεάλ έμεινε με 10 παίκτες στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα, όταν ο Εντουάρντο Καμαβίνγκα έλαβε δεύτερη κίτρινη κάρτα για μια πράξη άστοχης νευρικότητας, του είδους που πολλοί οπαδοί της Άρσεναλ πιστεύουν ότι τιμωρείται μόνο όταν διαπράττεται από έναν από τους παίκτες της…