Ας πάμε επιτέλους στην πραγματική πολιτική

Να τελειώσουμε με το παρασκήνιο, την παραπολιτική, την σεναριολογία και να επιστρέψουμε στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής. Εκεί δηλαδή που αλλάζει η κοινωνία και επηρεάζεται η ζωή των ανθρώπων

Εβδομάδες τώρα, κοιτάμε πίσω από κουΐντες, διακινούμε «μυστικά σχέδια», κάνουμε προβλέψεις παρατηρώντας επισταμένως γυάλινες σφαίρες.

Ποιος θα προταθεί για πρόεδρος της δημοκρατίας; Γιατί αυτός κι όχι ο άλλος, ή ο τρίτος ή μήπως εκείνος;

Τι επιδιώκει ο Σαμαράς, μπήκε σε κάποιο άλλο μονοπάτι ο Καραμανλής; Πώς τους βλέπει ο Μητσοτάκης;

Ποια είναι η σχέση των πρώην ΠΑΣΟΚων σημερινών υπουργών της κυβέρνησης με την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας; Έγιναν ΝΔ ή είναι εκεί λόγω Κυριάκου Μητσοτάκη και για όσο αυτός είναι πρωθυπουργός;

Είναι πραγματικές ή υποδαυλιζόμενες οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν την Λατινοπούλου να φτάνει στο 6 ή κι 7% το οποίο σημαίνει ότι θε εκλέξει βουλευτή σε κάθε μεγάλη εκλογική περιφέρεια της χώρας, πράγμα που με την σειρά του ωθεί τους μωροφιλόδοξους πολιτευτές να…ανακαλύπτουν το φως το αληθινό, συνωθούμενοι κάτω από την ποδιά της;

Τι θα γίνει το 2027 μετά τις επόμενες εκλογές; Θα συρθεί το ΠΑΣΟΚ να στηρίξει τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ή θα αναζητήσει συνεργασία με τους… δραχμιστές Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και λοιπούς; (Τρελό δεν είναι όλο αυτό; Αντί δηλαδή να ρωτηθεί η ΝΔ με ποιον θα συνεργαστεί και πώς ως πρώτο κόμμα- που με τα σημερινά δεδομένα θεωρείται βέβαιο πως θα είναι- ερωτάται το ΠΑΣΟΚ του 11, 12 ή 17% πώς θα κάνει κυβέρνηση. Και το ακόμη τρελότερο, είναι ότι οι ΠΑΣΟΚοι, θαρρείς και είχαν πάθει στερητικό που δεν τους υπολόγιζε κανείς τόσα χρόνια ως πιθανούς κυβερνητικούς εταίρους, να πέσουν στην παγίδα και να αρχίσουν να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους.

Κι αν η Βαβέλ του ΠΑΣΟΚ βγήκε στο ξέφωτο, αναγκάζοντας τον Ανδρουλάκη να… τραβάει λουριά, τι να πει κανείς για αυτά που συμβαίνουν στον χώρο της πρόσφατα κυβερνώσας αριστεράς.

Πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης, Νέα Αριστερά, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης, έξω οι Λαφαζάνηδες και ο… καραδοκών Τσίπρας) μάλλον ασχολούνται με τους μεταξύ τους εμφύλιους, παρά με την αντιπολίτευση συνιστώντας αξιόμαχο αντίπαλο στη σημερινή κυβέρνηση.

Με την πολυφωνία του ΠΑΣΟΚ και τον κατακερματισμό του πρώην ενωμένου ΣΥΡΙΖΑ, λογικό είναι οι επιτελείς του μεγάρου Μαξίμου να κάνουν πλάκα διασκεδάζοντας με τους φερόμενους ως πιθανούς αντιπάλους του Κυριάκου Μητσοτάκη κι απολαμβάνοντας τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που καταγράφουν την απόλυτη κυριαρχία του πρωθυπουργού.


* Ήρθε η ώρα να κλείσει αυτός ο κύκλος. Να τελειώσουμε με το παρασκήνιο, την παραπολιτική, την σεναριολογία και να επιστρέψουμε στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής. Εκεί δηλαδή που αλλάζει η κοινωνία και επηρεάζεται η ζωή των ανθρώπων.

-Τι γίνεται με την οικονομία πρώτα από όλα, την ακρίβεια, την απασχόληση, τους μισθούς και τις συντάξεις.

-Θα δρομολογηθούν σοβαρές τροποποιήσεις στην καθημερινότητα των πολιτών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ασφάλεια, πρόνοια κλπ);

-Θα προχωρήσουν και πότε οι μεταρρυθμίσεις που χρόνια τώρα αναμένονται για αξιοκρατία, διαφάνεια, δίκαιη φορολογία, αποδοτική διαχείριση των δημόσιων πόρων, στήριξη της περιφερειακής συγκρότησης της χώρας;

-Θα λειτουργούν πραγματικά ελεύθερα, η δικαιοσύνη, οι λεγόμενες ανεξάρτητες αρχές, ο τύπος και πραγματικά δίκαια και ισότιμα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί;

*Τι θα γίνει στα εθνικά μας θέματα; Πώς θα αντικρούσουμε τη διαρκή Τουρκική επιθετικότητα και τα σχέδια για αναθεώρηση του σημερινού στάτους και προώθηση των ονειρώξεων για την «γαλάζια πατρίδα»; Κατ' επέκταση, θα τροποποιηθεί και ποια θα είναι τελικά η στάση της χώρας μας απέναντι στις όποιες εξελίξεις κυοφορούνται στις τρεις ανοιχτές πληγές της…γειτονιάς μας, την Ουκρανία, την Συρία, την Γάζα;

*Τι επιλογές θα κάνει η Ελλάδα, πώς θα τοποθετηθεί και πώς θα πορευτεί στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται με την εγκατάσταση στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τράμπ και των βαθύπλουτων συνεργατών του ιδιοκτητών της νέας τεχνολογίας, που βάλθηκαν να ανατρέψουν ότι ξέραμε από πολιτική, δικαιώματα, περιβάλλον και κοινωνική δικαιοσύνη μέχρι τώρα;

*Αυτά –και μια σειρά άλλα παρόμοια- είναι τα θέματα που πρέπει να μπουν στο προσκήνιο των συζητήσεων και του κοινωνικού ενδιαφέροντος το επόμενο διάστημα, παραμερίζοντας την παραπολιτική, τα κουτσομπολιά, την συνωμοσιολογία και τα σενάρια που μονοπωλούν προνομιακά την επικαιρότητα.

*Ήδη, ενώ η κοινή γνώμη επίτηδες καθοδηγείται να απασχολείται με τα μικρά και τα ασήμαντα, η κυβέρνηση στρίβει προσαρμοζόμενη στην νέα εποχή Τραμπ. Η εγκατάλειψη της WOKE ατζέντας, έγινε άμεσα και χαμηλόφωνα, χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να εξηγήσει το γιατί, ούτε- πολύ περισσότερο- να αναλάβει την ευθύνη για τη μέχρι πρότινος υιοθέτησή της. (Πώς είναι δυνατόν δηλαδή η βουλή να νομοθετεί πομπωδώς λίγους μήνες πριν υπέρ των δικαιωματιστών, των ανθρώπων χωρίς φύλο και του αυτοπροσδιορισμού του ατόμου και σήμερα να δηλώνεται καθαρά και ξάστερα ότι δύο είναι τα φύλα- αρσενικό και θηλυκό- και ότι κατά συνέπεια οτιδήποτε άλλο είναι σφάλμα της φύσης ή διαστροφή…)

*Στην πραγματική πολιτική λοιπόν. Εκεί δηλαδή που κρίνονται οι συνθήκες που ζούμε, που δουλεύουμε, που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, που χτίζουμε το μέλλον μας, που ονειρευόμαστε. Σε αυτό το γήπεδο να κατατεθούν, να αξιολογηθούν και τελικά κριθούν πρόσωπα, προγράμματα και πολιτικές.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 26.01.2025