Αναμφίβολα η είδηση της εβδομάδας που πέρασε, ήταν η θεαματική και γενναία θα έλεγα αναδίπλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην υπόθεση των Τεμπών.
Αποδεικνύοντας ότι δεν έχει στο λεξιλόγιό του το «άσε να δούμε» και το «δεν βαριέσαι», μόλις διαπίστωσε πως η αντίδραση της κοινής γνώμης άρχισε να λαμβάνει χαρακτηριστικά μη αναστρέψιμα, αποφάσισε να βγει μπροστά.
Το πρώτο συμπέρασμα κατά τη γνώμη μου, είναι αυτό ακριβώς. Ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρακολουθεί καθημερινά τον σφυγμό του κόσμου και έχει τα αντανακλαστικά να αντιδρά, μόλις διαπιστώσει ότι η κυβέρνησή του χάνει τον έλεγχο και μειώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτήν.
Τα δύο επόμενα συμπεράσματα -πάντα κατά τη γνώμη μου- έγκεινται αφενός στο ότι ο κόσμος απέρριψε το μέχρι πρότινος κυβερνητικό αφήγημα κι εξέφρασε την οργή του πλημυρίζοντας δρόμους και πλατείες την προηγούμενη Κυριακή και αφετέρου ότι αυτό ακριβώς ήταν που ώθησε τον πρωθυπουργό στην αναδίπλωσή του. (Το υπογραμμίζω, για να μην πει κανείς πως τη Δευτέρα έμαθε ο πρωθυπουργός την αλήθεια και αποφάσισε να δώσει την Τετάρτη την συνέντευξη στον ALPHA).
Η μη παράσυρση των πολιτών στην επιλογή της λήθης συν τω χρόνω (ποιος ασχολείται με τα Τέμπη αναρωτιόταν φιλάρεσκα ο Άδωνις) και η δυσπιστία τους στα σενάρια που διακινούσαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και τα οποία υιοθέτησαν η ΕΡΤ και τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια, παρέμενε. Οι δημοσκόποι αδιαφόρησαν στα μηνύματα και διάβαζαν λάθος το γεγονός πως στις τελευταίες εκλογές- και τις ευρωεκλογές- η Νέα Δημοκρατία δεν αποδοκιμάστηκε στις κάλπες.
Το καζάνι έβραζε και το βίντεο με το «Μάρθη σ’ αγαπώ» και το «δεν έχω οξυγόνο», λειτούργησε ως θρυαλλίδα που πυροδότησε τα εκρηκτικά.
Την προηγούμενη Κυριακή, έγινε το μπαμ. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας και κοινωνικής ομάδας -όχι δηλαδή οι συνήθεις «ύποπτοι»- βγήκαν στους δρόμους. Κάποιοι, οι συνήθεις, έβριζαν. Οι πολλοί ωστόσο περπατούσαν βουβοί δείχνοντας τον θυμό τους και την απαίτησή τους για αλήθεια και δικαιοσύνη. Η αντίδραση ήταν σιωπηλή αλλά εύγλωττη. Προς τιμή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν έκανε πως δεν άκουσε, ούτε αποπειράθηκε να επιχειρήσει να αλλοιώσει το μήνυμα.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* Την Κυριακή, έγινε σαφές ότι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, απέρριψε το μέχρι τούδε κυβερνητικό αφήγημα ότι συνέβη ένα ατύχημα αποκλειστικά και μόνον λόγω ανθρωπίνου λάθους του σταθμάρχη, ότι η πολιτική ηγεσία ανέλαβε τις ευθύνες που τις αναλογούν αντικαθιστώντας τον Κώστα Καραμανλή από το υπουργείο, πως δεν συνέβη τίποτα μεμπτό και επιλήψιμο στη διαχείριση του θέματος (εκσκαφή του πεδίου και μπάζωμα, εξαφάνιση στοιχείων, παρεμβάσεις κατά την έρευνα κλπ), πως η Βουλή ορθώς αρνήθηκε την σύσταση προανακριτικής επιτροπής κι ολοκλήρωσε το χρέος της με τις εργασίες της εξεταστικής επιτροπής που ουδέν εισέφεραν στην διαλεύκανση της υπόθεσης, πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης δημιουργούν θέμα για πολιτικούς λόγους και οι γονείς των θυμάτων αντιδρούν είτε για να κάνουν πολιτική καριέρα είτε για να απαιτήσουν υψηλές αποζημιώσεις από το κράτος και πως -σε τελική ανάλυση- η δικαιοσύνη κάνει καλά και θα συνεχίσει να κάνει το ίδιο καλά τη δουλειά της.
*Από την Τετάρτη που ο πρωθυπουργός απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου (που έσωσε την τιμή της ιδιωτικής τηλεόρασης) απέρριψε κι ο ίδιος την κυβερνητική επιχειρηματολογία, αδειάζοντας όλους όσοι είχαν συμμετοχή στην διαμόρφωση του αφηγήματος όσο κι εκείνους που βγήκαν μπροστά να την επιβάλλουν στην κοινή γνώμη, η ιστορία γράφεται από την αρχή.
*Πλέον, θα βγουν στο φως όσα κρατούνταν επιμελώς στο σκοτάδι για τα αίτια, για τις συνθήκες, για την εξέλιξη των ερευνών, για την δικαστική διερεύνηση.
Γι’ αυτό είμαι απολύτως βέβαιος. Όσοι μέχρι τώρα από φόβο, από συμφέρον ή εξ επαγγέλματος κρατούσαν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, δεν θα συνεχίσουν να ρισκάρουν αναλαμβάνοντας ευθύνες για απόκρυψη στοιχείων με ενδεχόμενο δόλο.
Ακόμη πιο βέβαιος είμαι για το ότι και οι δημοσιογράφοι θα κάνουν επιτέλους τη δουλειά τους, ψάχνοντας στοιχεία και μελετώντας τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα.
*Να σημειώσω επίσης ότι δεν σας κρύβω πως με έπιασε ένα χαμόγελο χαιρεκακίας παρακολουθώντας τον πρωθυπουργό να αδειάζει- φωτογραφίζοντας κανονικά- τους πρωταγωνιστές της επιχείρησης συσκότισης της αλήθειας. Ελπίζω ότι οι Άδωνις, Βορίδης, Καραμανλής, Φλωρίδης, Μαρκόπουλος, Τριαντόπουλος, Ρωμανός, Αγοραστός και όσοι ακόμη είχαν μπει εκόντες άκοντες στο κάδρο, θα πράξουν τα δέοντα. Όπως και να πω ότι αναμένω ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δείξει εμπράκτως την απογοήτευσή του για τους χειρισμούς των ανθρώπων του, προχωρώντας σε στοχευμένες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα.
*Με αφορμή όσα συνέβησαν, τρία ακόμη στοιχεία θα ήθελα να επισημάνω:
Πρώτο, ότι θα πρέπει η εκτελεστική εξουσία να μάθει να αφήνει ελεύθερες τις άλλες εξουσίες (δικαιοσύνη, Τύπος, Βουλή) και τις κρατικές αρχές (αστυνομία, ερευνητές κλπ) να κάνουν την δουλειά τους, να τις βοηθάει στο έργο τους και να μην μιλάει πριν διαλευκανθεί μια υπόθεση επιχειρώντας να επηρεάσει την πορεία των ερευνών.
Δεύτερο, ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Αναφέρομαι φυσικά στον αγώνα των συγγενών που μέσα στην συντριβή τους, βρήκαν την δύναμη με πρωτοβουλίες τους (δική τους παράλληλη έρευνα, αναθέσεις σε τεχνικούς συμβούλους, εμπειρογνώμονες κλπ) να κάνουν ουσιαστική δουλειά χωρίς να αναλωθούν σε θρήνο, καταγγελίες και παράπονα.
Τρίτο, ότι η απόφαση τόσων πολλών ανθρώπων να ξεχυθούν στους δρόμους, είχε αποτέλεσμα σπάζοντας τον μύθο πως είναι ανούσια και άνευ αποτελέσματος η μαζική κινητοποίηση και η διαμαρτυρία.
*Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 02.02.2025