- Newsroom
Δεν τις απογοήτευσε. Το φανέρωναν οι αντιδράσεις τους βγαίνοντας από τον «Ιανό» στην παγωμένη το βράδυ της Παρασκευής Αριστοτέλους. Η συνάντηση της Ζυράννας Ζατέλη με τις φίλες του έργου της είχε τελειώσει και επέστρεφαν στην πεζή πραγματικότητα.
Η χρήση του θηλυκού γένους δεν είναι τυχαία. Λένε ότι οι γυναίκες πηγαίνουν στο θέατρο, οι γυναίκες διαβάζουν λογοτεχνία. Το απέδειξαν και με την παρουσία τους στο πατάρι του βιβλιοπωλείου, αφού υπερτερούσαν συντριπτικά των ανδρών. Και ήταν πολλές. Στις 6.30 είχαν καταλάβει το χώρο, στις 7 η αίθουσα είχε γεμίσει ασφυκτικά και λίγο μετά η Ζυράννα Ζατέλη, γυναίκα που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη, ξαφνικά μπήκε μέσα, κάθισε πίσω από το μικρόφωνο μόνη, άφησε δίπλα τις σημειώσεις της, «μου είχαν πει ότι εδώ στη Θεσσαλονίκη το 7 σημαίνει 7.30», και αποφεύγοντας τον τετριμμένο τρόπο παρουσίασης βιβλίων από αλληλολιβανιζόμενους συγγραφείς, έβαλε τις φίλες και τους φίλους του έργου της στο εργαστήριο του συγγραφέα, μιλώντας για τα «πάθη, τα λάθη και τα μυστικά της γραφής».
Αφορμή ήταν το τελευταίο βιβλίο της με το χαρακτηριστικά «ζατελικό» τίτλο «Ηδονή στον κρόταφο», μία συλλογή διηγημάτων που είχε δώσει κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα. «Αδέσποτα» τα χαρακτήρισε, παραδέχτηκε πως θα δυσκολευτεί να μιλήσει μόνη της για το βιβλίο και ίσως θα ζητήσει τη βοήθεια των αναγνωστών της, για να συνεχίσει, αλλά παρ’ όλους τους δισταγμούς της αποδείχτηκε μία γοητευτική ξεναγός στον κόσμο της. Μίλησε για τις γάτες της -«απέκτησα μία κίτρινη, που την ονόμασα Σέρκα, σαν κουκουβάγια ήταν»- για το τετράδιο όπου σημειώνει παράξενα ονόματα -«το Ωραιοζήλη ήταν γραμμένο σε ένα κιβώτιο στο οστεοφυλάκιο του νεκροταφείου του Σοχού, όπου πήγα με τη γυναίκα του αδελφού μου»- για τον τρόπο με τον οποίο μεταπλάθει κάθε στιγμή της πραγματικότητάς της σε κείμενο. Όμως ανέφερε και κάτι άλλο: «Μπορεί να είμαι τρελή και αλλοπαρμένη, αλλά είμαι και προσγειωμένη και σοβαρή».
Η Ζυράννα Ζατέλη παρακολουθεί την πραγματικότητα, έστω κι αν δεν θέλησε να τη σχολιάσει και αντιστάθηκε στην πίεση για επιπλέον αποκαλύψεις. «Ζυράννα είναι το πραγματικό μου ψευδώνυμο», είπε βάζοντας μία μεγάλη τελεία στις ερωτήσεις. Χαιρέτησε τον Θωμά Κοροβίνη και του έδωσε και τα δικά της συγχαρητήρια για τη βράβευσή του, θυμήθηκε φίλους της που χάθηκαν, όπως ο Αργύρης Χιόνης και ο Βασίλης Διοσκουρίδης, και αφιέρωσε τη βραδιά στον «Ιανό» στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που «με μοιραίο τρόπο έπαιξε το μεγάλο ρόλο της ζωής του». Με την υπόμνηση «δεν φορτώθηκα σε κάποιον», όταν έκανε τα πρώτα συγγραφικά βήματά της, άκουσε με υπομονή τα υμνητικά σχόλια για τη δουλειά της νεαρού, επίδοξου, συγγραφέα, και χειροκρότησε μαζί με όλους στο πατάρι του «Ιανού» τη συγκινημένη νεαρή γυναίκα που διηγήθηκε πώς ένα βιβλίο της συγγραφέως τη βοήθησε να διατηρεί ζωντανή μέσα της τη μνήμη των δικών της νεκρών.