Υποψηφιότητα Κ. Τασούλα: Περιορισμένης αποδοχής αλλά βολική για όλους

Ο Κώστας Τασούλας θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 12 Φεβρουαρίου, στην τέταρτη διαδοχική ψηφοφορία, με την πρώτη να διεξάγεται χθες, 25 Ιανουαρίου. Ως γνωστόν, στις δύο πρώτες ψηφοφορίες απαιτούνται κατ’ ελάχιστο 200 ψήφοι, στην τρίτη τουλάχιστον 180 και στην τέταρτη τουλάχιστον 151. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής αναμένεται να συγκεντρώσει περισσότερες από 163 ψήφους, καθώς εκτός από τους 156 βουλευτές της ΝΔ, τον κ. Τασούλα πρόκειται να ψηφίσουν οι Αντώνης Σαμαράς και Μάριος Σαλμάς, οι οποίοι έχουν διαγραφεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, κάποιοι από τους Σπαρτιάτες, καθώς και από τη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο κ. Τασούλας θα εκλεγεί με τις λιγότερες ψήφους σε σχέση με τους οκτώ προκατόχους του, ενοίκους της Ηρώδου Αττικού την περίοδο μετά τη μεταπολίτευση. Βεβαίως, αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι μετά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση η ελάχιστη απαιτούμενη πλειοψηφία έπεσε κάτω από τις 180 ψήφους, πήχης ο οποίος υποχρέωνε τον εκάστοτε πρωθυπουργό να προτείνει πρόσωπο ικανό να συγκεντρώσει αποδοχή ευρύτερη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Περιορισμένη αποδοχή της υποψηφιότητας του κ. Τασούλα καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις οι οποίες έγιναν την τελευταία εβδομάδα (ALCO 34%, OPINION POLL 47,8%, INTERVIEW 29%).

Επέβαλαν την ατζέντα

Ωστόσο, η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει τον κ. Τασούλα για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα αφήνει ικανοποιημένα σχεδόν το σύνολο των κομμάτων, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Με την κίνησή του αυτή ο πρωθυπουργός αναχαιτίζει, προς το παρόν, το κλίμα εσωστρέφειας που είχε εμφανιστεί στο κυβερνών κόμμα μετά το κακό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Συγχρόνως, ενισχύει τη συσπείρωση στο εσωτερικό της ΝΔ, κάτι που καταγράφεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις με τα ποσοστά της να βρίσκονται κοντά και λίγο πάνω από το 30%. Αφήνει, επίσης, ικανοποιημένη και τη λαϊκή πτέρυγα του κόμματος η οποία ξιφουλκούσε διαρκώς κατά της νυν ΠτΔ Κατερίνας Σακελλαροπούλου, πιέζοντας τον πρωθυπουργό να μην ανανεώσει τη θητεία της. Υπό μία έννοια, επομένως, η πτέρυγα αυτή, με κυριότερο εκπρόσωπό της τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, δικαιούται να θεωρεί ότι επέβαλε την ατζέντα της.

Η πρόταση Μητσοτάκη φαίνεται να ανακούφισε όμως και το ΠΑΣΟΚ. Η φημολογούμενη υποψηφιότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου φάνηκε να προκαλεί αμηχανία στη Χαριλάου Τρικούπη, η οποία θα προτιμούσε μάλλον να αποφύγει μία τέτοια εξέλιξη. Ο λόγος είναι ότι τυχόν εκλογή του κ. Βενιζέλου θα προκαλούσε ποικίλους συνειρμούς σχετικά με το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετά τις επόμενες εκλογές. Έτσι, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οδηγήθηκε σε μία κομματική υποψηφιότητα, του πρώην υπουργού Τάσου Γιαννίτση, η απήχηση της οποίας δεν υπερβαίνει το κομματικό ακροατήριο.

Ικανοποίηση υπάρχει και στον ΣΥΡΙΖΑ για πολλούς λόγους. Πρώτον, διότι η Κουμουνδούρου κινήθηκε ταχύτερα από τον πρωθυπουργό προτείνοντας τη Λούκα Κατσέλη, η οποία προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Έτσι, πιστώνεται μία μη κομματική υποψηφιότητα με αποδοχή μεγαλύτερη από αυτήν που καταγράφει δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά μεγαλύτερη και από αυτήν του κ. Γιαννίτση, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανάγκασε και τη Νέα Αριστερά να στοιχηθεί πίσω από την κ. Κατσέλη, δημιουργώντας έτσι κάποιες πρώτες προϋποθέσεις για την εκκίνηση της συζήτησης σχετικά με το ενδεχόμενο επανασυγκόλλησης των δύο κομμάτων. Οι χειρισμοί της Κουμουνδούρου στο θέμα της Προεδρικής εκλογής φαίνεται να δίνουν και κάποιους δημοσκοπικούς πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μετά την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου, βρίσκεται σε φάση ήπιας δημοσκοπικής ανόδου.

Λόγους να αισθάνονται ικανοποίηση έχουν όμως και τα κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της ΝΔ, τα οποία ασκούσαν έντονη κριτική προς την απερχόμενη ΠτΔ, κ. Σακελλαροπούλου, για τη στάση της σε μία σειρά κοινωνικά θέματα, αλλά και επειδή θεωρούν ότι δεν επέδειξε τον δέοντα «πατριωτισμό», απέχοντας από δηλώσεις σχετικές με εθνικά θέματα.

Κατσέλη-Γιαννίτσης

Ούτε κρύο ούτε ζέστη δεν προκαλεί για τα κόμματα της αριστεράς, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, η υποψηφιότητα του κ. Τασούλα. Το ΚΚΕ προσπερνά την Προεδρική εκλογή, ψηφίζοντας «παρών», όπως έχει κάνει άλλωστε, σχεδόν σε όλες τις προηγούμενες ανάλογες ψηφοφορίες, με εξαίρεση μόνον αυτήν του 1985, όταν υπερψήφισε την υποψηφιότητα του Χρήστου Σαρτζετάκη. Η δε Πλεύση Ελευθερίας έχει ταχθεί διά της προέδρου, Ζωής Κωνσταντοπούλου, υπέρ της υποψηφιότητας του πρώην προέδρου του Συνασπισμού, Νίκου Κωνσταντόπουλου.

Τέλος, όσον αφορά την αριθμητική της Προεδρικής εκλογής, ενδιαφέρον, πέρα από τον αριθμό των ψήφων τις οποίες θα λάβει ο κ. Τασούλας, παρουσιάζουν και οι ψήφοι που θα συγκεντρώσουν οι Τάσος Γιαννίτσης και Λούκα Κατσέλη. Σε περίπτωση που η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ υπερκεράσει τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, αυτό θα αποτελεί μία πρώτη ρεβάνς της Κουμουνδούρου έναντι της Χαριλάου Τρικούπη για τον τρόπο με τον οποίο το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη κατέλαβε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο. Σε ένα δεύτερο αλλά όχι πολύ μακρινό χρόνο ίσως μετριάσει τις ισχυρές προς το παρόν αντιρρήσεις αρκετών στελεχών της Νέας Αριστεράς, τα οποία επιμένουν να αρνούνται την επιστροφή στην κομματική μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26.01.2025