Γράφει
Βασίλης Κοντογουλίδης
Το θέμα με τη συμμετοχή τεχνοκρατών σε μία κυβέρνηση δεν είναι τωρινό και έχει απασχολήσει πολλούς πρωθυπουργούς πολλών κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια. Και όσο και αν υπήρξαν τεχνοκράτες που κατά γενική ομολογία ήταν αποτελεσματικοί, το γενικότερο συμπέρασμα είναι ότι οι περισσότεροι που θήτευσαν σε υπουργικές θέσεις πέρασαν απαρατήρητοι.
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός της κυβέρνησης προαναγγέλθηκε εδώ και πολύ καιρό .Ο πρωθυπουργός που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στη σύνθεση της κυβέρνησης στην οποία προΐσταται, είχε την άνεση χρόνου να επιλέξει τους συνεργάτες του στο νέο υπουργικό συμβούλιο χωρίς να πιέζεται από κάποιο έκτακτο γεγονός. Το έγραψα μάλιστα και πριν ότι αυτός ο ανασχηματισμός προαναγγέλθηκε τουλάχιστον έναν μήνα πριν. Θεωρώ λοιπόν αδικαιολόγητες τις αιτιάσεις που διέρρευσαν από το πρωθυπουργικό γραφείο ότι στη μεν περίπτωση Δοξιάδη ρωτήθηκε αν είχε κάποια εκκρεμότητα και απάντησε αρνητικά και στην περίπτωση Τσάφου ο νέος υφυπουργός Ενέργειας ζήτησε συγνώμη για τις δηλώσεις για τα κατεχόμενα της Κύπρου. Και μόνο από αυτές τις δύο περιπτώσεις φαίνεται η προχειρότητα της επιλογής των προσώπων που μετέχουν στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Και φυσικά οι ευθύνες βαραίνουν προσωπικά τον πρωθυπουργό του οποίου αποκλειστικό δικαίωμα είναι ο εκάστοτε ανασχηματισμός και όχι των συνεργατών του που μπορεί να έκαναν τις σχετικές εισηγήσεις.
Το έργο της σύνθεσης αυτής της κυβέρνησης θα κριθεί εκ του αποτελέσματος και πρέπει να περιμένουμε αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και όχι προκατειλημμένοι .Η αρχή όμως ήταν εκ νέου προβληματική σε επίπεδο εντυπώσεων. Στο εσωτερικό μάλιστα του κυβερνώντος κόμματος ήδη ακούγεται φωναχτά ότι ο ανασχηματισμός «κάηκε» πολιτικά.
Ο πρωθυπουργός φαίνεται να είναι εγκλωβισμένος σε επιλογές άτολμες για να μην έχει πρόβλημα στην κοινοβουλευτική ισορροπία και προβληματικές αρκεί να έχουν τον μανδύα του προοδευτικού τεχνοκράτη. Το κέντρο των αποφάσεων στο Μαξίμου παραμένει αλώβητο και αναντικατάστατο παρά τα λάθη κατά συρροή που διαπράττει από την αρχή ακόμα της επανεκλογής της κυβέρνησης το 2023. Από τη στιγμή λοιπόν που δεν προβλέπεται καμία ουσιαστική αλλαγή σε αυτό το κέντρο όσα λάθη και να κάνει, προτείνω στον Κυριάκο Μητσοτάκη στον επόμενο ανασχηματισμό αν υπάρξει επόμενος, όσους τεχνοκράτες εξωκοινοβουλευτικούς επιλέξει να τους πάρει ο ίδιος μία συνέντευξη για να διαπιστώσει την σχέση που έχουν με την πολιτική. Την αξιολόγηση άλλωστε δεν έχει σαν ευαγγέλιο αυτή η κυβέρνηση; Ας την εφαρμόσει επιτέλους στην κορυφαία πράξη της επιλογής της σύνθεσης του υπουργικού σχήματος για να μην προκύψουν ξανά υπουργοί 33 ωρών ή ζητούντες απολογητικά συγγνώμη για απίστευτες δηλώσεις του παρελθόντος.
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 23.03.2025