Γράφει
Νίκος Ηλιάδης
Την τιμητική του είχε για άλλη μια φορά χθες, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης το θέμα του σχεδίου ανάπλασης της ΔΕΘ.
Είχε προηγηθεί το μεσημέρι η συνέντευξη Τύπου δύο δημοτικών παρατάξεων, “Θεσσαλονίκη για Όλους” και “Πόλη Ανάποδα” και αρκετών ακόμη συλλογικοτήτων που ζητούν να γίνει δημοψήφισμα για το συγκεκριμένο θέμα.
Το ερώτημα το οποίο προτείνουν να τεθεί στο δημοψήφισμα είναι: “Συμφωνείτε το εκθεσιακό κέντρο της ΔΕΘ να μετατραπεί με αποκλειστικά δημόσια χρηματοδότηση σε Μητροπολιτικό Πάρκο υψηλού πρασίνου, πολιτισμού και άθλησης, χωρίς νέες κατασκευές, και ταυτόχρονα (α) να διατηρηθούν μόνο τα περίπτερα με θεσμικά αποδεδειγμένη ιστορική αξία και μνήμη, ώστε να αποκατασταθούν και να φιλοξενούν ήπιες εκθεσιακές και πολιτιστικές δραστηριότητες, και (β) οι μεγάλες εκθέσεις να μεταφερθούν σε νέες εγκαταστάσεις σε δημόσια έκταση στη Σίνδο;” .
Επειδή η διοίκηση του δήμου δεν συμφωνεί στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αυτό το ερώτημα οι παρατάξεις ανακοίνωσαν ότι προχωρούν στη συγκέντρωση υπογραφών, απαιτούνται τουλάχιστον 23.000 με 25.000, ώστε να αναγκαστεί ο δήμος να το υιοθετήσει.
Το απόγευμα, στο δημοτικό συμβούλιο, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης επιχείρησε μια ρελάνς. Συγκεκριμένα, ο Στέλιος Αγγελούδης πρότεινε να συστρατευτούν όλες οι δημοτικές παρατάξεις, και κατά συνέπεια και η πόλη, στο αίτημα για παραχώρηση εκατό στρεμμάτων από την έκταση που καταλαμβάνει σήμερα το Γ' Σώμα Στρατού προκειμένου να γίνουν πάρκο. Όπως εξήγησε, αυτά τα εκατό στρέμματα, μαζί και με τα 113 που, σύμφωνα με την πρόταση του δήμου, θα περιλαμβάνονται στο αναθεωρημένο σχέδιο ανάπλασης της ΔΕΘ, θα δημιουργήσουν ένα ενιαίο πάρκο άνω των διακοσίων στρεμμάτων.
Σε ό,τι αφορά δε το δημοψήφισμα είπε πως η διοίκηση είναι ανοιχτή να το συζητήσει υπό την προϋπόθεση ότι θα τεθούν στην κρίση των πολιτών δύο επιλογές: “Συμφωνείτε να φύγει η ΔΕΘ από το κέντρο και να πάει στη Σίνδο ή να παραμείνει στο κέντρο και να γίνει ένα νέο εκθεσιακό κέντρο με το λιγότερο δυνατό κτιριακό αποτύπωμα και ένα πάρκο 200 στρεμμάτων;”.
Όπως έχουμε πει και άλλη φορά, η ιδέα του δημοψηφίσματος παρουσιάζει πολλά οργανωτικά και πολιτικά προβλήματα.
Κατ' αρχάς το ερώτημα: όταν υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαφορετικές προτάσεις στο δημόσιο διάλογο σχετικά με την τύχη του χώρου που σήμερα καταλαμβάνει η ΔΕΘ, ποια ακριβώς θα τεθεί ως ερώτημα διότι, θυμίζω, στα δημοψηφίσματα ένα είναι το ερώτημα, δεν είναι δύο ή τρία, ώστε να μπορεί να διαλέξει ο πολίτης την πρόταση της αρεσκείας του.
Επίσης, το δημοψήφισμα απαιτεί σοβαρή οργανωτική προετοιμασία και συμμετοχή τουλάχιστον του 40% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους για να θεωρηθεί έγκυρο. Κάποιοι επικαλούνται εκείνο το “σαν δημοψήφισμα” το οποίο είχε γίνει κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού το 2014. Μόνο που, για να είμαστε ειλικρινείς, εκείνο δεν ήταν δημοψήφισμα ήταν ένας πολιτικός ακτιβισμός ο οποίος καλώς έγινε, αλλά ως εκεί.
Το πολιτικό πρόβλημα συμπυκνώνεται στο ερώτημα “και ποιοι θα ψηφίσουν στο δημοψήφισμα;”. Η τύχη της ΔΕΘ είναι ένα θέμα υπερτοπικό, αφορά ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα και όχι μόνο τα στενά όρια του κεντρικού δήμου. Συνεπώς, θα αποφασίσει μόνο το 1/4 του πληθυσμού της πόλης για την τύχη της ΔΕΘ; Και οι υπόλοιποι;
Και περνώ και στην ιδέα της διεκδίκησης έκτασης εκατό στρεμμάτων από το Γ' Σώμα Στρατού. Κατ' αρχάς το αίτημα, και μάλιστα, σε πιο... μαξιμαλιστική εκδοχή, έχει διατυπωθεί και στο παρελθόν.
Ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, αλλά και η δημοτική παράταξη της “Λαϊκής Συσπείρωσης” είχαν ζητήσει να φύγει το Γ' Σώμα Στρατού από το κέντρο της πόλης και να παραχωρηθεί το σύνολο της έκτασης στο δήμο.
Τώρα ο κ. Αγγελούδης προτείνει κάτι που φαντάζει περισσότερο ρεαλιστικό. Ζητά μόνον εκατό στρέμματα. Φαντάζομαι κανείς δεν θα έχει αντίρρηση, μόνο που δυσκολεύομαι να βρω τον τρόπο που το αίτημα αυτό θα γίνει αποδεκτό καθώς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν φημίζεται για την ευκολία του να παραχωρεί, έστω και μια σπιθαμή γης.
Αυτό βεβαίως, δεν σημαίνει ότι η πόλη δεν θα πρέπει να το διεκδικήσει, αυτή τη φορά όμως με τρόπο συντεταγμένο και επίμονο.
Κατά τα άλλα, αναμένουμε μέσα στους επόμενους δύο, τρεις μήνες, το Υπερταμείο να παρουσιάσει επιτέλους το τελικό σχέδιό του για τη ΔΕΘ. Δηλαδή το τελικό σχέδιο ανάπλασης, απ' όπου θα φανεί εάν θα υπάρχει ή όχι πάρκο 110 στρεμμάτων (χωρίς τα παρτέρια και τους κοινόχρηστους χώρους μεταξύ των περιπτέρων), το χρηματοδοτικό σχήμα για να δούμε πόσα βάζει το δημόσιο και πόσα ο ιδιώτης, ποια ανταλλάγματα θα πάρει, ποιο θα είναι το χρονοδιάγραμμα των εργασιών.
Όταν θα αποσαφηνιστούν όλα αυτά, θα κληθεί η πόλη, και πρωτίστως ο δήμος, να διατυπώσει την οριστική θέση του. Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή σέρνεται εδώ και δεκατρία χρόνια και πρέπει κάποτε να τελειώσει.
Υ.Γ. Μου έκανε εντύπωση η χθεσινή απουσία του επικεφαλής της παράταξης “Θεσσαλονίκη για Όλους” Σπύρου Πέγκα από τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Είναι η δεύτερη φορά που ο κ. Πέγκας απουσιάζει από συνεδρίαση που αφορά στη ΔΕΘ. Δεν ξέρω εάν ο λόγος είναι ότι κατά το παρελθόν είχε ψηφίσει υπέρ του σχεδίου ανάπλασης που προωθεί το Υπερταμείο και σήμερα διαφωνεί. Δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς γνώμη, αρκεί να παρίσταται και να εξηγεί τους λόγους που το κάνει. Και κάτι ακόμη. Χθες, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για το δημοψήφισμα ο κ. Πέγκας είπε μεταξύ άλλων ότι «από το 2013 ο δήμος Θεσσαλονίκης δεν έχει αποποιηθεί της προσδοκίας και της επιθυμίας να μεταφερθεί η έκθεση εκτός αστικού ιστού και να πάει στη Σίνδο και να μείνουν στην καρδιά της πόλης ήπιες εκθεσιακές δραστηριότητες». Αυτό δεν είναι αληθές. Ο δήμος Θεσσαλονίκης, τόσο επί Μπουτάρη (τότε με την ψήφιο και του κ. Πέγκα), όσο και επί Ζέρβα είχε ταχθεί υπέρ του προωθούμενου σχεδίου ανάπλασης.