Θεσσαλονίκη: Έλεγχοι σε οδηγούς και οχήματα σε Νεάπολη και Συκιές
Μία προσαγωγή και μία σύλληψη για ναρκωτικά
Γίνεται τα παιδιά να μάθουν να αγαπούν τη… δυσκολοχώνευτη χημεία; Πως μπορεί κανείς να τα καθηλώσει σε μια αίθουσα για να δουν πειράματα χημείας; Και αν ναι, πως μπορεί κανείς να την «παντρέψει» με το θέατρο και τα παιδιά να πουν τελικά πως «μπορεί και να είναι ωραία και… εύκολη η χημεία στο σχολείο».
Αυτό το κατάφερε ο Γιάννης Γουλές, όχι επειδή είναι χημικός - ηθοποιός, με διδακτορικό στην ιατρική, αλλά γιατί το παιδικό αρνητικό βίωμά του, να έχει χαμηλή επίδοση στο μάθημα χημείας, 08/20, ήταν αυτό που πυροδότησε την ανάγκη του να παλέψει και να πιστέψει ότι μπορεί να αγαπήσει τη χημεία και γιατί όχι, να την παντρέψει με το θέατρο.
Σήμερα, μετά από μια μακρά διαδρομή σπουδών, βρίσκεται ενώπιον παιδιών, από το νηπιαγωγείο ως το λύκειο, προτείνοντάς τους μέσω της κωμωδίας έναν έως και 1.000 τρόπους να αγαπήσουν και να… χωνέψουν τη χημεία.
«Όχημα» για να κερδίσει αυτό το στοίχημα ο Γιάννης Γουλές, που συστήνεται ως χημικός - ηθοποιός, δίνοντας παραστάσεις stand up Chemistry που… σπάνε ταμεία με την ομάδα του το «Θεατρόνιο», ήταν το θέατρο και οι κωμικές ιστορίες που του αρέσει να γράφει και σήμερα να τις αφηγείται στο νεανικό κοινό του.
Άρχισε το ταξίδι του από σχολεία της Αθήνας και σήμερα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τη «stand up chemistry» παράσταση που θα δώσει αύριο, Κυριακή, στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο τεχνολογίας «Νόησις», αλλά και πολλές ακόμη σε σχολεία της πόλης, από τα οποία προσκλήθηκε.
Για τον comedian - χημικό κ. Γουλέ ασφαλώς και είναι όλα χημεία, αλλά δεν ήταν μόνο αυτή καθ΄ αυτή η επιστήμη που τον ώθησε να συνδυάσει τη μάθηση με την ψυχαγωγία, αλλά και η έφεση που είχε από μικρός να γράφει ιστορίες με ελεύθερο πνεύμα. «Ο ένας παππούς μου ήταν ερασιτέχνης λαογράφος, βραβεύτηκε μάλιστα από την Ακαδημία Αθηνών, οπότε έχω ένα τέτοιο γονίδιο. Όμως ο άλλος μου παππούς είχε πολύ καλό χιούμορ» λέει μιλώντας στη emakedonia.gr.
«Ήθελα πάντα να γράφω πράγματα για να κάνω τον κόσμο να γελάει»
Αυτά τα γονίδια ίσως και να ευθύνονται για την εξέλιξή του, με αποτέλεσμα σήμερα ο ηθοποιός - επιστήμονας να καταφέρει να κάνει όλα όσα αγαπά, κυρίως να κάνει τον κόσμο, κυρίως τα παιδιά να χαμογελούν. «Στο γυμνάσιο η χαμηλή βαθμολογία στη χημεία με έριξε πολύ, αλλά στο λύκειο είχα την τύχη να εμπνευστώ από τον καθηγητή μου, που με έκανε να πιστέψω ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο» σημειώνει ο κ. Γουλές.
Γενικά, όπως λέει, του άρεσε πάντα να γράφει ιστορίες, ακόμη και projects, άσχετα αν στο σχολείο κάποιες… λογοκρίθηκαν γιατί παραήταν γραμμένες με ένα πιο ελεύθερο πνεύμα. «Εκεί όμως βρήκα τη μεγάλη ελευθερία, στο γράψιμο ιστοριών, οι οποίες ήταν και ο καταλύτης μου για τη συνέχεια. Και αυτή ήταν το θέατρο» σημειώνει ο ηθοποιός για να προσθέσει ότι «στο θέατρο είναι πολύ γοητευτικό να φτιάχνεις ιστορίες με χαρακτήρες. Ήθελα πάντα να γράφω πράγματα για να κάνω τον κόσμο να γελάει».
Όσο για το πώς και γιατί πάντρεψε τη χημεία με την ιατρική, απαντά «επειδή ήθελα να εφαρμόσω τη χημεία στους ανθρώπους».
Πως όμως μπήκε για τα καλά το θέατρο στη ζωή του Γ. Γουλέ, όταν η χημεία και η ιατρική είναι οι επιστήμες του;
Η απάντηση είναι η φοιτητική ζωή, στη διάρκεια της οποίας ενεπλάκη με θεατρικές ομάδες, αλλά και η πρώτη θεατρική παράσταση που είδε στα 22 του χρόνια, τον «Επιθεωρητή» του Νικολάι Γκόγκολ. «Σε αυτή τη διαδρομή γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες που με επηρέασαν και τελικά κατάλαβα ότι μου άρεσε η εκπαίδευση από την πλευρά του θεάτρου» αναφέρει. Ένα χρόνο αργότερα, όταν έφτασε 23 χρονών, ο κ. Γουλές γράφει το πρώτο του θεατρικό κείμενο, στο είδος της επιθεώρησης, «Έλληνας είμαι και φαίνομαι», ενώ στη συνέχεια δοκίμασε τις δυνάμεις του ως ερασιτέχνης ηθοποιός, γράφοντας ακόμη ένα έργο με τίτλο «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, έχω μέσο».
Έκτοτε βρήκε τι ήθελε να κάνει: «Να παντρέψω την χημεία με το θέατρο, με όχημα την κωμωδία. Με ρωτούν αν είμαι χημικός ή ηθοποιός και απαντώ: νιώθω κωμικός, κάνοντας Δούρειο Ίππο τη χημεία».
Το stand up Chemistry και το «Θεατρόνιο»
Ο Γ. Γουλές πραγματοποιεί παραστάσεις stand up Chemistry με την ομάδα του το «Θεατρόνιο», σε σχολεία της Θεσσαλονίκης, όπου θα βρίσκεται ως και την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου.
«Εδώ και δέκα χρόνια έχουμε επισκεφθεί πάνω από 600 σχολεία στην Αθήνα και τώρα είμαστε Θεσσαλονίκη, όπου θέλω πολύ να ξανάρθω γιατί περνάω πολύ ωραία» τονίζει.
Σε ερώτηση πάντως αν πιστεύει ότι τα παιδιά απολαμβάνουν το ιδιαίτερο μάθημα της χημείας που παραδίδει με θεατρικό τρόπο ή το βαριούνται, είπε πως «εμείς μιλάμε τη γλώσσα των παιδιών μέσα από stand up Chemistry και όταν τελειώνουμε την παράσταση δίνουμε έντυπα αξιολόγησης. Ξέρετε τι απαντούν οι δάσκαλοι; Ότι μέσω αυτής της μεθόδου τονώνεται το ενδιαφέρον εκατοντάδων παιδιών για τις θετικές επιστήμες και χιλιάδες ανυπομονούν να μάθουν πότε θα παρουσιάσουμε το επόμενο έργο μας».
