215

ψήφους έλαβε στο αίτημά της

για ψήφο εμπιστοσύνης

η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου

5

αξιωματικοί καταδικάστηκαν

στη δίκη του «ΑΣΠΙΔΑ»,

με πενταετή κάθειρξη

19 67

Είχε ήδη υπογραφεί ένα μυστικό μνημόνιο μεταξύ του βασιλιά Κωνσταντίνου, του Γεώργιου Παπανδρέου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, από τις 17 Δεκεμβρίου του 1966. Αντικείμενό του η διατήρηση του ήπιου κλίματος, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Διαφαινόταν η εγκατάσταση μίας «βασιλικής δικτατορίας» με μπροστάρηδες τους στρατηγούς, η επονομαζόμενη και «μεγάλη χούντα». Με το μνημόνιο και την υπογραφή του διαφώνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ομάδα του, θεωρώντας ότι γελοιοποιούνται οι θέσεις της Ένωσης Κέντρου, ξεπουλιέται ο Ανένδοτος Αγώνας και υιοθετούνται οι θέσεις της δεξιάς. Όσο για τη μεταβατική κυβέρνηση ο Ανδρέας τη χαρακτήρισε «ανδρείκελο του παλατιού και αντιπρόσωπο της ολιγαρχίας και του ΙΔΕΑ.

Έτσι, φθάσαμε στις 9 Ιανουαρίου 1967, οπότε η μεταβατική κυβέρνηση, όπως συμφωνήθηκε, υπό την πρωθυπουργία του Ιωάννη Παρασκευόπουλου, εξαγγέλλει τη δέσμευσή της να οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια στις εκλογές του Μαΐου, πέντε μήνες δηλαδή αργότερα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παρέστη πρώτη φορά στη Βουλή μετά τα «Ιουλιανά», δηλώνοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Παρασκευόπουλου. Η ομάδα του Ανδρέα Παπανδρέου (Ιωάννης Αλευράς, Αντώνης Λιβάνης, Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος, Ηλίας Κατριβάνος, Μιχάλης Στεφανίδης) αρχικά δήλωσε διαφωνία με την ψήφο εμπιστοσύνης, ωστόσο κατόπιν προειδοποίησης ότι έτσι θα θέσουν τον εαυτό τους εκτός κόμματος, πείσθηκαν και υπερψήφισαν. Διαφώνησαν, επίσης, ο εκπρόσωπος της ΕΔΑ, Ηλίας Ηλίου και ο πρόεδρος του ΦΙΔΗΚ, Στέφανος Στεφανόπουλος. Ο πρώτος κατηγόρησε την Ένωση Κέντρου ότι τα βρήκε με την ΕΡΕ, ενώ ο δεύτερος κατηγόρησε και τους δύο ότι στηρίζουν την τέταρτη βασιλική κυβέρνηση μετά τα «Ιουλιανά».

Τελικά, στις 13 Ιανουαρίου 1967, η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή με 215 ψήφους «υπέρ», 61 κατά και τους 15 αποστάτες να μην προσέρχονται. Εντωμεταξύ, και πριν από την ψήφο εμπιστοσύνης, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Αμύνης συνεδρίασε και αποφάσισε να προαγάγει σε στρατηγούς τους Δ. Αρμπούζη, Κ. Κόλλια και Οδ. Αγγελή. Οι δύο τελευταίοι θα παίξουν λίγο αργότερα ιδιαίτερο ρόλο στη στελέχωση της χούντας. Για τον τελευταίο, μάλιστα, επέμενε ο αντιστράτηγος Γρηγόρης Σπαντιδάκης, προαχθείς σε αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ενώ στη Θεσσαλονίκη στο Γ’ Σώμα Στρατού, τοποθετήθηκε ο Γεώργιος Ζωιτάκης. Γίνεται φανερό ότι τα πιόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών καταλάμβαναν τις κρίσιμες θέσεις στη σκακιέρα.