Οι πρώτες εικόνες του 2025

Το περασμένο Σαββατοκύριακο ξεκίνησε νέος κύκλος στις βόλτες σε γειτονιές της πόλης. Ξεκινήσαμε και πάλι συγγενείς και φίλοι από τον Λευκό Πύργο προς την Άνω πόλη την πρώτη μέρα και προς την Τουμπίτσα τη δεύτερη.

Σας μεταφέρω τις εικόνες που κράτησα.

1. Η Μονή Βλατάδων και το Άγιος Νικόλαος ο Ορφανός είναι τις περισσότερες Κυριακές που φτάνουμε εκεί κλειστά. Στη Μονή Βλατάδων πάντα θαυμάζουμε τη θέα και πάντα λυπόμαστε τα παγόνια και τα ελάφια. Αυτή τη φορά, η αυλή της Μονής ήταν γεμάτη μπάζα. Μία παρέα Γιαπωνέζων φωτογράφιζε τη θέα και κοίταζε έντρομη τα μπάζα. Χάρηκα για τους γιαπωνέζους, ντράπηκα για τα φυλακισμένα παγόνια, τα ταλαίπωρα ελάφια και τα μπάζα. Με πόνο ψυχής κοιτούσα τα γκράφιτι παντού.

2. Η ιδέα της αδερφής μου να περπατήσουμε για άλλη μία φορά στην οδό Μαύρης Πέτρας δεν είχε αίσια κατάληξη. Στην Ακροπόλεως πέσαμε πάνω σε ένα «μπαλκόνι» φυσικό, που δημιουργούνταν από ένα οικόπεδο-μπαζότοπο. Κονσερβοκούτια, κουτιά από αναψυκτικά και πλαστικά μπουκάλια νερό δεν άφηναν ούτε ένα εκατοστό κενού χώρου. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ανήκει στον δήμο Νεάπολης-Συκεών και είναι ιδιωτικός χώρος. Και επειδή είναι ιδιωτικός χώρος δεν μπορεί ο δήμος να τον καθαρίσει;

3. Στον δρόμο για την Τουμπίτσα περάσαμε από δύο μεγάλα ρέματα. Και τα δύο μπαζωμένα, στο δεύτερο δε οι ιδιοκτήτες ενός σπιτιού είχαν στήσει και ολόκληρη αυλή-κήπο με έπιπλα εξωτερικού χώρου. Αναρωτηθήκαμε τι θα συμβεί σε περίπτωση πλημμυρικών φαινομένων αλλά αποφασίσαμε απλά να απολαύσουμε τη γλυκιά θέα. Δίπλα το παλιό εργοστάσιο της αλυσίδας ρημάζει έρμαιο του ανελέητου χρόνου.

4. Στην Τουμπίτσα η θέα παραμένει υπέροχη. Με θετική έκπληξη ανακαλύψαμε πως ο λόφος δεν αποτελεί πλέον σκουπιδότοπο. Έβαλαν κάδους και όλα είναι καθαρά. Η πρόσβαση στο πιο ψηλό σημείο του λόφους με την καλύτερη θέα είναι περιορισμένη. Και ο αρχαιολογικός χώρος της ανασκαφής παραμένει παρατημένος.

5. Επιστροφή στην οδό Ολύμπου στους 12 απόστολους. Άπειρα μικρά εστιατόρια και καφέ έχουν αλλάξει τελείως το τοπίο. Πάμε στην γεωργιανή Νίνα για φαγητό, που 30 χρόνια ήταν μαγείρισσα στα Λαδάδικα μέχρι να αποφασίσει να ανοίξει το δικό της ταβερνείο. Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, είναι τίγκα και το φαγητό υπέροχο.

6. Επιστρέφουμε μέσω νέας Παραλίας. Νέα θετική έκπληξη. Είναι καθαρά, χωρίς σκουπίδια. Τα παρτέρια περιποιημένα, αλλά λείπουν τα φυτά.

Στον δρόμο συζητούσαμε για το πώς μπορεί ένας δήμος να τα τσεκάρει όλα. Μόνο με τον επόπτη της γειτονιάς. Ο οποίος θα είναι εθελοντής. Και θα είναι υπεύθυνος για έναν δρόμο. Και ο δήμος θα βραβεύει τον καλύτερο δρόμο με μείωση δημοτικών τελών. Πώς σας φαίνεται;