Β. Νικόλτσιος: Συζητάμε για δύο μουσεία ελληνισμού σε Μελβούρνη και Ν. Υόρκη...

Η "ΜτΚ"... συνάντησε τον συλλέκτη ιστορικών κειμηλίων-συγγραφέα

- Newsroom

Του Νίκου Ασλανίδη

Μια παλιά ξιφολόγχη που του έκανε δώρο μια συμμαθήτριά του, σε ηλικία 16 ετών, ήταν η αφορμή να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες ιστορικών κειμηλίων στην Ελλάδα...

Ο Βασίλης Νικόλτσιος γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών, όπου και τελείωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αποφοίτησε πρώτος από το φαρμακευτικό τμήμα της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων και αποστρατεύτηκε το 2002, με αίτησή του, με το βαθμό του συνταγματάρχη φαρμακοποιού ε.α. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του τιμήθηκε με όλα τα προβλεπόμενα σε κάθε βαθμό παράσημα, μετάλλια και 14 γραπτές ηθικές αμοιβές.

Για περισσότερα από 40 χρόνια ασχολείται με την ιστορική έρευνα, απόκτηση, καταγραφή, φύλαξη, τεκμηρίωση, ερμηνεία, έκθεση και προβολή ιστορικού υλικού. Έχει στην κατοχή του περισσότερα από 20.000 ιστορικά κειμήλια της νεότερης ελληνικής ιστορίας, τα οποία εκτίθενται και με τα οποία έχει οργανώσει περισσότερες από 190 ιστορικές περιοδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το κύριο μέρος της συλλογής του εκτίθεται μόνιμα στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης με 7.500 αντικείμενα, ενώ κειμήλια της συλλογής του εκτίθενται και σε άλλα μουσεία της Ελλάδας και της Κύπρου.

Πού τα βρήκατε όλα αυτά τα κειμήλια; τον ρωτώ.

Όταν έγινα ανθυπολοχαγός, έδινα όλο το μισθό μου στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι, για να αγοράζω παράσημα. Μετά άρχισα να αγοράζω όπλα, στολές, παλιές φωτογραφίες και ό,τι άλλο ιστορικό κειμήλιο έβρισκα. Τώρα πηγαίνω συστηματικά σε εκθέσεις του εξωτερικού, κυρίως στο Λονδίνο και στο Μιλάνο, όπου περίπου 4.000 εκθέτες πουλάνε ιστορικά κειμήλια. Από εκεί αγοράζω διάφορα κειμήλια και έχω, εκτός των άλλων, πάνω από 30.000 παλιές φωτογραφίες.

Η παραίτηση από το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα

Ο κ. Νικόλτσιος παρασημοφορήθηκε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Αριστείας της Τιμής για εξαίρετες υπηρεσίες προς την πατρίδα και από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας με το Σταυρό Αξίας και Τιμής Α’ Τάξεως για διακεκριμένες υπηρεσίες προς τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ βραβεύτηκε κατ’ επανάληψη από σωματεία και συλλόγους. Είναι συγγραφέας 16 ιστορικών βιβλίων και διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, θέση από την οποία παραιτήθηκε πρόσφατα.

Γιατί παραιτηθήκατε από το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα;

Ήταν μια αναγκαστική λύση έπειτα από 15 χρόνια σε αυτήν τη θέση. Δυστυχώς δεν εκτιμήθηκαν κάποια πράγματα και πληγώθηκα. Ένας φίλος μου λέει ότι τον Κολοκοτρώνη τον έβαλαν φυλακή, τον Αριστείδη τον εξόρισαν, τον Καποδίστρια τον δολοφόνησαν... Εγώ φτηνά τη γλίτωσα...

Όσο ήσασταν σε αυτήν τη θέση, είδατε σκοπιανούς επισκέπτες στο μουσείο;

Ναι, βέβαια. Θυμάμαι είχαν έρθει και καθηγητές από τα Σκόπια, πριν κάνουν το δικό τους μουσείο. Είδαν τα δικά μας διοράματα και έκαναν πολλά περισσότερα. Είδαν τους δικούς μας πίνακες και παρήγγειλαν πίνακες από γνωστούς ζωγράφους της Ρωσίας, της Ουκρανίας και των Σκοπίων να ζωγραφίσουν μεγαλύτερους πίνακες. Αυτήν τη στιγμή το δικό τους μουσείο είναι δεκαπλάσιο από το δικό μας...

Ελλάδα δεν είναι μόνο μουσακάς και τζατζίκι Πώς βλέπετε τα μουσεία της Θεσσαλονίκης;

Πριν από μια δεκαετία η Θεσσαλονίκη ήταν ενδιάμεσος σταθμός για τη Χαλκιδική. Σήμερα είναι τουριστικός προορισμός για πολλούς τουρίστες. Πρέπει τα 20 μουσεία που διαθέτει η πόλη να εκσυγχρονιστούν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ελλάδα δεν είναι μόνο μουσακάς και τζατζίκι, αλλά είναι ιστορία και πολιτισμός. Πηγαίνοντας σε ένα μουσείο μέσα σε λίγη ώρα, μπορείς να μάθεις τόσα πράγματα, που για να τα μάθεις χρειάζεται να διαβάσεις 20 βιβλία...

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

Πάντα βοηθούσα να στηθούν ιστορικά μουσεία σε όλη τη χώρα. Τώρα ετοιμαζόμαστε να κάνουμε ένα μουσείο στην Κόνιτσα. Έχω πολλά κειμήλια που δεν θέλω να μείνουν στις αποθήκες. Θέλω να αξιοποιηθούν. Τώρα έχω και το μεγάλο μου γιο που είναι μουσειολόγος. Θα μπορούσαμε να στήσουμε δυο μεγάλα μουσεία. Αυτήν την περίοδο συζητάμε να δημιουργήσουμε δυο μεγάλα ιστορικά μουσεία στο εξωτερικό. Ένα στη Μελβούρνη και ένα στη Νέα Υόρκη. Θα παρουσιάζουμε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Έτσι θα μάθουν όλοι για τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας. Τα εκθέματα υπάρχουν, ψάχνουμε να δημιουργήσουμε τις υποδομές...

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Δεκεμβρίου 2018

Loader