Ένα πολύ δύσκολο και κρίσιμο δεκαπενθήμερο ξεκινά από σήμερα για την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι εξελίξεις και οι αποκαλύψεις στην υπόθεση των Τεμπών συνεχίζονται, ενώ το ορόσημο θα είναι σίγουρα η Παρασκευή 28 του μηνός και οι συγκεντρώσεις που θα γίνουν σε όλη την Ελλάδα και οι οποίες θα κρίνουν πολλά. Στην κυβέρνηση εύχονται τα συλλαλητήρια να αποτελέσουν την ειρηνική κορύφωση του θέματος, καθώς έπονται και άλλα ραντεβού.
Την Τρίτη 4 Μαρτίου θα συζητηθεί στη Βουλή η σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο και την επομένη θα ακολουθήσει η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τα Τέμπη, έπειτα από αίτημα της αντιπολίτευσης.
Με όλα αυτά, με τις συζητήσεις αλλά και με τα πορίσματα της ΕΛΑΣ τόσο για το αν το βίντεο είναι γνήσιο όσο και για την έκρηξη της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ολοκληρώνεται ένας πρώτος κύκλος που ουσιαστικά προκλήθηκε από τα ηχητικά ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας με τις τελευταίες στιγμές θυμάτων στο τρένο και της μαζικές συγκεντρώσεις της 20ης Ιανουαρίου. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν σημαντικό το να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και η ανάκριση και μετά να ξεκινήσει η δίκη.
Φυσικά αυτό είναι το καλό για την κυβέρνηση σενάριο. Υπάρχει και το ενδεχόμενο όλος αυτός ο κύκλος της σφοδρής πολιτικής αντιπαράθεσης να μην κλείσει με τις διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου ούτε να εκτονωθεί μέσα από τις συζητήσεις που θα γίνουν στη Βουλή. Επίσης ενδέχεται η ανάκριση να μην κλείσει σύντομα.
Απέναντι σε όλα αυτά η κυβέρνηση έχει να αντιπαραθέσει το δικό της δρόμο. Είναι ο λεγόμενος οδικός χάρτης της καθημερινότητας και της συνέχισης των μεταρρυθμίσεων. Την ίδια στιγμή διαγράφεται και το νέο αφήγημα που είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση είτε στην παρούσα φάση, αν η κρίση δεν εκτονωθεί, είτε στην πορεία προς τις εκλογές. Με το ερώτημα «σταθερότητα ή περιπέτεια». Αυτό είναι και αν θέλετε και το προβάδισμα, αλλά και το ατού της ΝΔ. Ότι δηλαδή 6 χρόνια μετά την εκκίνηση της διακυβέρνησης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν έχει εμφανιστεί ακόμα στον ορίζοντα εναλλακτική λύση.
Την ίδια στιγμή υπάρχουν και αυτοί που βλέπουν σε όλα αυτά ένα παράθυρο ευκαιρίας για τη ΝΔ. Λένε δηλαδή ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να επιτύχει την άνοδο των ποσοστών της ΝΔ κυριαρχώντας στο χώρο είναι κατά του λεγόμενου «αντισυστημισμού» και ο οποίος εμφανίζεται ανεβασμένος εξαιτίας της υπόθεσης των Τεμπών.
Προϋπόθεση για αυτό είναι η κυβερνητική μηχανή να ανεβάσει ρυθμούς, καθώς υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις απέναντι στους λεγόμενους «αντισυστημικούς» όπως προκύπτει και από σχετική δημοσκόπηση, όπου το 55% των ερωτηθέντων δηλώνει πως δε θα ήθελε να δει στη διακυβέρνηση της χώρας μια μη συστημική δύναμη.
Αυτό το στοιχείο μπορεί και να έπαιξε ρόλο στη μεταβολή της στρατηγικής του Μεγάρου Μαξίμου που καταγράφηκε τις τελευταίες ημέρες με τη γενικευμένη επίθεση κατά της αντιπολίτευσης. Με την κυβέρνηση, με αφορμή και τις αναφορές που ακούστηκαν από την Κουμουνδούρου για τον θάνατο του Βασίλη Καλογήρου, να επιλέγει να στοχοποιήσει όχι μόνο τα κόμματα στα άκρα του πολιτικού φάσματος και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ. Μια προσπάθεια που βρήκε σύμμαχο και την αδυναμία του Νίκου Ανδρουλάκη να εμφανιστεί ως εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης.
Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ από τη μια δε διαθέτει ποσοστά που θα του επέτρεπαν να αμφισβητήσει την πρώτη θέση της ΝΔ, καθώς το τελευταίο διάστημα είχε απωλέσει περίπου 2 μονάδες από τον περασμένο Νοέμβριο. Από την άλλη αδυνατεί να δημιουργήσει αξιόπιστη στρατηγική κυβερνητικών συνεργασιών: Αποκλείει το ενδεχόμενο του μεγάλου συνασπισμού με τη ΝΔ, ενώ αποφεύγει κάθε σήμα σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, μια και κάτι τέτοιο θα απομάκρυνε από το ΠΑΣΟΚ τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ πάει στη μάχη με την πρόταση μομφής και με στόχο την πτώση του Κυριάκου Μητσοτάκη χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί την επόμενη μέρα της χώρας. Ταυτόχρονα ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει να αντιμετωπίσει και έναν υπόγειο εσωτερικό πόλεμο. Γιατί μπορεί ο επανεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα αμφισβητηθεί μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, όμως η πολυφωνία εντός του κόμματος, είτε από τον Παύλο Γερουλάνο είτε από τον Χάρη Δούκα, είναι δύσκολο να αποφευχθεί, καθώς και οι δύο δελφίνοι θέλουν να διατηρηθούν στην επικαιρότητα δια παν ενδεχόμενο.
Για την ιστορία να πούμε ότι το «Ως εδώ» που είπε την Τετάρτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη -και όσοι τον άκουσαν κατάλαβαν ότι το εννοούσε- ήταν μια απόφαση που ελήφθη την Τρίτη το πρωί στο πρωινό καφέ όταν όλοι αντιλήφθηκαν ότι στα διαδίκτυο ο θάνατος του Βασίλη Καλογήρου συνδέθηκε σχεδόν αμέσως με το ατύχημα των Τεμπών και τελικά με την κυβέρνηση. Κάπου εκεί ακούστηκε και η φράση του πρωθυπουργού ότι δεν θα επιτρέψει άλλο να ακούγονται αυτά τα πράγματα και θα δοθούν σκληρές απαντήσεις.
Εκλογές στη Γερμανία
Κρίσιμες θα είναι οι ημέρες και στη Γερμανία. Τα χθεσινά αποτελέσματα δείχνουν αλλαγή πορείας και επιβεβαιώνουν όλες τις προβλέψεις που είχαν γίνει προεκλογικά. Νέος καγκελάριος θα είναι ο καλός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη Φρίντριχ Μερτς των Χριστιανοδημοκρατών, με πιο πιθανό κυβερνητικό εταίρο τους Σοσιαλδημοκράτες που μπορεί να κρατήθηκαν στα ποσοστά τους, αλλά έχασαν σχεδόν 10 μονάδες από τη δύναμη που είχαν πριν από 4 χρόνια.
Για τη νέα κυβέρνηση μάλλον θα είναι αρκετή η συμμαχία των δυο παραδοσιακών και συστημικών γερμανικών κομμάτων και ότι δε θα χρειαστεί μια τρίτη δύναμη που θα μπορούσε να είναι είτε οι Οικολόγοι είτε οι Φιλελεύθεροι για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση. Κάτι που συνέβη το 2021 και οδήγησε τη Γερμανία σε οικονομική ύφεση, το συνασπισμό σε κατάρρευση και τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Να πούμε ότι οι διαπραγματεύσεις για τη νέα κυβέρνηση με τους ακροδεξιούς του AfD δεύτερο κόμμα δε θα είναι εύκολες, ενώ υπάρχει και ένα καλό νέο από τις χτεσινές εκλογές: ότι η συμμετοχή κυμάνθηκε στο 84%, που είναι το υψηλότερο ποσοστό σε γερμανικές εκλογές από την επανένωση των δύο Γερμανιών. Όταν σφίγγουν τα πράγματα τότε ο πολίτης σηκώνεται από τον καναπέ…
*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη και η ανάκριση
Ο Κυριάκος Μητσοτάκη αιφνιδιάστηκε από την «ζημιά» που κάνει στην κυβέρνησή του η υπόθεση των Τεμπών -την οποία κακώς του εμφάνιζαν ως ελεγχόμενη κι εύκολα διαχειρίσιμη- και που προσπαθεί εκ των υστέρων να απαντήσει, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα