Θεσσαλονίκη: Την Τετάρτη παρουσιάζεται το βιβλίο του Πέτρου Κασσιμάτη για τον Αλέξανδρο Υψηλάντη

- Newsroom

Το βιβλίο του Πέτρου Κασιμάτη «Αλέξανδρος Υψηλάντης - ο τελευταίος Πρίγκιπας» (εκδόσεις Λιβάνη) παρουσιάζεται στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (Πλ. Ιπποδρομίου) την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου στις 7.00 μ.μ.

Για τη μυθιστορηματική βιογραφία του Αρχηγού της Φιλικής Εταιρίας θα μιλήσουν:

-Ο Υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας - Θράκης Κωνσταντίνος Π.Γκιουλέκας,

-Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης

-Η Βάλια Ζαπώνη φιλόλογος - συγγραφέας υπεύθυνη της Λέσχης ανάγνωσης «Άλμπατρος».

Χαιρετισμό θα απευθύνουν: -Ο καθηγητής Ιστορίας του ΑΠΘ Ιάκωβος Μιχαηλίδης

-Ο πρέσβης της Ελλάδας στη Δημοκρατία της  Μολδαβίας Νικόλαος Κρίκος

-Ο επ. πρόξενος της Δημοκρατίας της Μολδαβίας Γ.Χ.Παλάζης

Κείμενα από το βιβλίο διαβάζει η Χρύσα Χατζηθεοδώρου. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Νίκος Ασλανίδης.

Ο συγγραφέας θα υπογράψει αριθμημένα αντίτυπα του βιβλίου του.

Ποιός ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης

Ο Αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας  πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, μεγάλωσε στο Κίεβο της τότε Ρωσίας, έγινε υπασπιστής του τσάρου κι αρχηγός του ιππικού του στις στέπες του βορρά κοντά στη σημερινή Λευκορωσία, έχασε το χέρι του στους Ναπολεόντειουςπολέμους, πολέμησε στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, φυλακίστηκε στην Αυστρουγγαρία και πέθανε στη Βιέννη. Στην Ελλάδα που τόσο αγάπησε και πολέμησε με κόστος την ίδια του τη ζωή, δεν ήλθε ποτέ.

Ζήτησε όμως, πεθαίνοντας να βρεθεί η καρδιά του ταριχευμένη στην Ελλάδα. Είναι ίσως η πιο παρεξηγημένη προσωπικότητα ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της Επανάστασης, λένε οι ιστορικοί. Ρομαντικός και ενθουσιώδης, παρορμητικός, άστατος και φλογερός πατριώτης, είχε εκδηλώσει από πολύ νωρίς τον πόθο του να δει την πατρίδα του, την Ελλάδα, την οποία ποτέ δεν γνώρισε από κοντά, ελεύθερη. Άλλωστε η οικογενειακή παράδοση μέσω του πατέρα και του παππού του που είχαν διατελέσει ηγεμόνες της Βλαχίας και της Μολδαβίας, τον είχαν από νωρίς ζυμώσει στα επαναστατικά οράματα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά όλων των βαλκανικών λαών. Η ιστοριογραφία εμφανίζεται διχασμένη όσον αφορά την αποτίμησή του. Πολέμιοί του ερευνητές και ιστορικοί τον κρίνουν για στρατιωτικά λάθη, για λανθασμένες επιλογές συνεργατών, αλλά και ως επιρρεπή στην κολακεία ώστε να μην βλέπει καθαρά την πραγματικότητα.

Πολεμήθηκε σκληρά και από τους ξένους και από τους Έλληνες. Οι πρώτοι , γιατί έβλεπαντον μεγαλύτερο εχθρό του Μέττερνιχ απέναντίτους, έναν ηγέτη που δεν σήκωνε άσπρησημαία στη ζωή του. Που ήταν ανιδιοτελής και «ανατίναζε» με τις πράξεις του την καθεστηκυία στρατιωτικό-διπλωματική τάξη. Πως ήταν προσηλωμένος σε αρχές και αξίες που ακόμα και τότε -τον 18ο αιώνα- έλλειπαναπό το προσκήνιο. Έδινε σημαντική βαρύτητα στο λόγο της στρατιωτικής του τιμής και γιαυτό ακριβώς οι δεσμώτες του ήταν ήσυχοιπως δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδράσει!! Αφού είχαν φροντίσει να ….υπογράψει ακόμη και σχετικά έγγραφα!!! Δυο φορές οργανώθηκε αποστολή απόδρασής του και τις δύο φορές αρνήθηκε επίμονα να σώσει τη ζωή του σε βάρος των συντρόφων τουκαι του λόγου τιμής που είχε δώσει!!! Η απόφασή του να διαβεί τον Προύθο ποταμό εκείνο το παγωμένο απόγευμα της 22ας Φεβρουαρίου του 1821, ήταν η κίνηση-ματ που θεωρείται ως η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Κι αυτή έχει αντιμετωπισθεί με ανάμικτα αισθήματα από τους ιστορικούς. Ποια ήταν άραγε τα σχέδια και ο σκοπός του Υψηλάντη όταν εισήλθε στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες; Τί από αυτά γνώριζε ο Τσάρος Αλέξανδρος Α’ και σε πιο βαθμό ήταν ενήμερος ο έτερος μεγάλος των Ελλήνων που υπηρετούσαν στη ρωσική αυλή, ο Ιωάννης Καποδίστριας; Πιθανόν ποτέ δεν θα μάθουμε με ακρίβεια-λένε έγκριτοιιστορικοί-. Έως τότε υποθέσεις θα γίνονται μόνο , αναλύοντας την περίπλοκη σχέση των τριών αυτώνπρωταγωνιστών που εν πολλοίς σφράγισαν με τις πράξεις τους την πορεία της Ελληνικής Επανάστασης.

Ο πρίγκιπας Υψηλάντης καταγόμενος από τα Υψαλα του Πόντου γόνος Φαναριώτικης οικογένειας και με προγονικές ρίζες στο Ιερόν Παλάτιον του Βυζαντίου ήταν το ενδεδειγμένο πρόσωπο να ηγηθεί μετά την απελευθέρωσητης χώρας και να καθίσει στον Βασιλικό θρόνο. Δεν ήταν μόνον οι ρίζες του , αλλά η διεθνής του ακτινοβολία (προσωπικός φίλος του Μπετόβεν, στενές σχέσεις με Βασιλείς και πρίγκιπες της Ευρώπης, πρόσωποεμπιστοσύνης του Τσάρου, αδελφικός φίλος με τον μεγαλύτερο ποιητή της Ρωσίας τον φιλέλληνα Αλ. Πούσκιν αποδεκτός στα σαλόνια της Ευρώπης κ.α ).  Η  Παιδεία του και η γενικότερη πολύγλωσση μόρφωσή του , παράλληλα με μια φυσική συστολή ,μα και ο ηρωισμός του στους Ναπολεόντειους πολέμους, του είχαν δημιουργήσει ένα προφίλ απαράμιλλο. Το βιβλίο του Πέτρου Κασιμάτη είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία . Ανακάλυψε τον Υψηλάντη και τη συγκλονιστική περιπέτειατου , όταν ως απεσταλμένος της Βουλής των Ελλήνων εντόπισε το στρατηγείο του πρίγκιπα στο Κισινάου της Μολδαβίας.

Και προχώρησε με τον Αντιπρόεδρο της Βουλής Γ. Σούρλα σε μια σειρά ενεργειών ώστε το στρατηγείο να περάσει σε Ελληνικά χέρια και να γίνει η μουσείο η πρεσβεία της χώρας μας. Ένα όνειρο που δεν έχει χαθεί… Στο βιβλίο περιγράφονται οι συγκλονιστικές μάχες με κυρίαρχη αυτή στο Δραγατσάνι (έχει προταθεί να διδάσκεται σε ξένα Πανεπιστήμια η γραφή του Κασιμάτη για την περίφημη μάχη) - το ανθρώπινο προφίλ του με έρωτες στις Ηγεμονίες, το παρασκήνιο με τον Καποδίστρια, η φυλάκιση του στα κάτεργα των Αυστριακών φυλακών -στα οποία ο Κασιμάτης ήταν ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που πέρασε στα κελιά της απομόνωσης του μεγάλου μας ήρωα. Η τελευταία επιστολή του Μίκη Θεοδωράκηπρος τον Πέτρο Κασιμάτη αφορούσε τη μουσική που θα μπορούσε να γραφεί για τον αρχηγό των Φιλικών. Αλλά και η πρόθεση του μεγάλου Έλληνα συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου είναι εξίσου θαυμαστή να γράψει κι αυτός  μουσική για τον κορυφαίο μας επαναστάτη μελοποιώντας το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας φτιάχνοντας ένα ορατόριο.