Σέρρες: Από τις ιαματικές πηγές Σιντικής αναβλύζει... ανάπτυξη

Επισκέπτες από όλη τη χώρα συγκεντρώνει ο νομός

Επισκέπτες από όλη τη χώρα συγκεντρώνει ο νομός Σερρών, χάρη στις φημισμένες ιαματικές πηγές που λειτουργούν στα όρια του δήμου Σιντικής. Πρόκειται για τα λουτρά του Αγκίστρου, που πρόσφατα απέσπασαν πανελλαδική διάκριση, αλλά και τα λουτρά του Σιδηροκάστρου, τα οποία, έπειτα από μια περίοδο βαθιάς κρίσης, μπήκαν πάλι σε τροχιά ανάκαμψης. Και τα δύο απέχουν περίπου 30-40 λεπτά από το κέντρο της πόλης των Σερρών. Ο λεγόμενος και θερμαλιστικός τουρισμός, αποτελεί αιχμή του αναπτυξιακού δόρατος όχι μόνο για την περιοχή της Κερκίνης αλλά για το σύνολο του νομού Σερρών, καθώς οι ιαματικές πηγές προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Τα λουτρά στο χωριό Άγκιστρο βρέθηκαν πρόσφατα στο επίκεντρο της επικαιρότητας, όταν η «Αναπτυξιακή Αγκίστρου ΑΕ» απέσπασε το χρυσό βραβείο στην κατηγορία «Best Thermal Spa» κατά τη διοργάνωση των Wellness Awards 2025 στην Αθήνα. Το δεύτερο βραβείο σε αυτό το διαγωνισμό απέσπασαν τα λουτρά Πόζαρ στην Πέλλα και το τρίτο βραβείο τα Θερμά Κόλπου Γέρας στη Μυτιλήνη. «Αφετηρία ευθύνης» χαρακτήρισε τη βράβευση ο πρόεδρος της Αναπτυξιακής Αγκίστρου ΑΕ, Λευτέρης Μπάδας, παραλαμβάνοντας το βραβείο για την καλύτερη επιχείρηση στον τομέα των ιαματικών πηγών.

Το παλαιότερο λουτρό

Το βυζαντινό λουτρό στο Άγκιστρο θεωρείται το παλαιότερο της χώρας και χρονολογείται από το 950 μ.Χ. Στο πέρασμα του χρόνου δέχτηκε σημαντικές αρχιτεκτονικές επιρροές από τους Οθωμανούς. Τα ιαματικά νερά ρέουν σε θερμοκρασίες μεταξύ 39 και 41 βαθμών Κελσίου, ενώ επιλέγεται για λουτροθεραπεία από όσους αντιμετωπίζουν παθήσεις των αρθρώσεων, κινητικά ή ρευματικά προβλήματα, παθήσεις του κυκλοφορικού και νευρικού συστήματος αλλά και δερματοπάθειες. Το χαμάμ του Αγκίστρου απέχει λιγότερο από μιάμιση ώρα από τη Θεσσαλονίκη ή λιγότερο από δύο ώρες από την Καβάλα.

Η ξεχωριστή ιστορία των λουτρών Σιδηροκάστρου

Εξίσου φημισμένα για τις ιαματικές τους ιδιότητες είναι και τα λουτρά Σιδηροκάστρου, στον ίδιο δήμο, τα οποία απέχουν περίπου μία ώρα από τη Θεσσαλονίκη ή μιάμιση ώρα από την Καβάλα. Στο Σιδηρόκαστρο τα ιαματικά νερά ρέουν σε θερμοκρασίες μεταξύ 40 και 42 βαθμούς Κελσίου και ενδείκνυνται για διάφορες μορφές αρθρίτιδας, δισκοπάθειες, μυαλγίες, τενοντίτιδα, ισχιαλγία, οσφυαλγία, παλαιά κατάγματα, αυχενικό σύνδρομο κ.α.

Αυτό που καθιστά μοναδικά τα συγκεκριμένα λουτρά είναι αφενός το σημείο, μιας και οι εγκαταστάσεις είναι χτισμένες πάνω στην πηγή, σε μια κατάφυτη βουνοπλαγιά με θέα το όρος Μπέλλες και τον ποταμό Στρυμόνα, αφετέρου η ξεχωριστή ιστορία που τα συνοδεύει.

Από τη βυζαντινή Σιντική και το οθωμανικό Ντεμίρ Ισάρ έως τη βουλγαρική Βαλόβιστα και το νεοελληνικό Σιδηρόκαστρο, υπάρχει συνεχής χρήση αυτών των πηγών.

Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων το παλιό βυζαντινό χαμάμ καταστράφηκε μερικώς, όμως στη συνέχεια διασώθηκε χάρη στην διορατικότητα του φημισμένου αρχιτέκτονα Βασιλείου Τσαγκρή. Τον είχε προσλάβει ο επιχειρηματίας Μπουκουβάλας στη νεοσύσταση ανώνυμη εταιρεία του οποίου ανατέθηκε για 50 χρόνια η εκμετάλλευση των πηγών. Τότε, περίπου 100 χρόνια πριν, το ελληνικό κράτος άρχισε να θέτει τις πρώτες βάσεις για τον οργανωμένο ιαματικό τουρισμό, μέσω… συμπράξεων με ιδιώτες. Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε το παραμικρό καθεστώς προστασίας μνημείων, τουλάχιστον όχι για τα βυζαντινά λουτρά.

Ο Τσαγκρής είχε εντολή να σχεδιάσει μια ξενοδοχειακή μονάδα 50 δωματίων, με λουτρικές εγκαταστάσεις. Η εύκολη λύση θα ήταν να γκρεμίσει ό,τι υπήρχε και να αρχίσει από το μηδέν, χρησιμοποιώντας μάλιστα τα χαλάσματα ως πρώτη δομική ύλη, κάτι που συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια. Ο αρχιτέκτοντας τελικά πήρε μια γενναία απόφαση να μην ισοπεδώσει το σχεδόν γκρεμισμένο παλιό χαμάμ με τον επιβλητικό τρούλο, αλλά να το αναστηλώσει και να το ενσωματώσει στο ξενοδοχείο που θα έχτιζε. Έτσι έκρυψε έναν ιστορικό θησαυρό μέσα σε ένα μάλλον αδιάφορο σύγχρονο κτίσμα.

Από δημοτική επιχείρηση σε ιδιώτη επενδυτή

Η μονάδα αυτή στο Σιδηρόκαστρο λειτούργησε έως το 1983 και στη συνέχεια η εγκατάσταση παραχωρήθηκε στον τοπικό δήμο για άλλα 50 χρόνια. Το 2000 έγινε σημαντική ανακαίνιση των εγκαταστάσεων ενώ τις διάφορες συντηρήσεις και ανακαινίσεις κάλυπτε από το 2013 και μετά η μονομετοχική ανώνυμη εταιρία του δήμου Σιντικής. Τα λουτρά είχαν την κακή μοίρα που συχνά συναντά κανείς σε υποδομές του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Συσσωρεύτηκαν ζημίες, χρέη, λειτουργικά προβλήματα κάθε είδους και αγωγές στα δικαστήρια. Η δημοτική επιχείρηση έφτασε να χρωστά πάνω από 2,5 εκατομμύρια ευρώ σε προσωπικό, τράπεζες και πιστωτές και τελικά να χάνει και την άδεια λειτουργίας. Την προηγούμενη χρονιά, η νέα δημοτική αρχή που προέκυψε στο δήμο Σιντικής κατάφερε να ξετυλίξει το κουβάρι, εξόφλησε τα χρέη στην εφορία και στους εργαζόμενους ενώ προχώρησε σε ρύθμιση των υπόλοιπων οφειλών, ώστε να ανακτήσει την άδεια λειτουργίας και το ειδικό σήμα για την ιαματική θεραπεία.

Μετά την εξυγίανση της επιχείρησης, επόμενος στόχος είναι η διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού μέσω του οποίου θα αναδειχθεί ιδιώτης επενδυτής για την αναβάθμιση του συγκροτήματος σε κατηγορία πολυτελείας. Καθώς φαίνεται, υπάρχει ήδη έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον.

«Τα λουτρά Σιδηροκάστρου για περισσότερα από 100 χρόνια αποτελούν την ατμομηχανή της τοπικής οικονομίας για την ευρύτερη περιοχή της Σιντικής» λέει στη «ΜτΚ» ο δήμαρχος της περιοχής, Γιώργος Τάτσιος και προσθέτει: «σήμερα τα λουτρά επαναλειτουργούν νόμιμα και με ασφάλεια, ενώ το ξενοδοχείο αναβαθμίστηκε στην κατηγορία 3 αστέρων». Όπως τονίζει, η περιοχή έχει απεριόριστες δυνατότητες και ήδη ανακαλύπτεται από ολοένα και περισσότερους επισκέπτες.

Πέρα από τα ιαματικά λουτρά σε Άγκιστρο και Σιδηρόκαστρο, πόλους έλξης αποτελούν ο καταρράκτης ζεστών νερών στον ποταμό Κρουσοβίτη, το παλαιοντολογικό μουσείο στη Θερμοπηγή με τα ευρήματα άνω των 7 εκατομμυρίων ετών, που τράβηξαν το ενδιαφέρον του National Geographic, το ηρωικό οχυρό Ρούπελ, και το δημοτικό ενυδρείο Βυρώνειας, το μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου αλλά και η περιοχή της Κερκίνης, που φημίζεται μεταξύ άλλων και για τα προϊόντα με βάση το κρέας βουβαλιού κι έχει κάνει ευρέως γνωστή την τοπική γαστρονομία.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 19-20.04.2025

Loader