Αιφνιδίασε πολλούς η απόφαση του Υπερταμείου να ακυρώσει το διαγωνισμό για την πώληση του 67% του Οργανισμού Λιμένος Βόλου, ενάμιση χρόνο μάλιστα, μετά την ανακήρυξη, τον Σεπτέμβριο του 2023, του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης ως προτιμητέου επενδυτή. Υπενθυμίζεται ότι η προσφορά του ΟΛΘ του οποίου το πλειοψηφικό πακέτο βρίσκεται στα χέρια του ομίλου του Ιβάν Σαββίδη ήταν 51 εκατ. ευρώ, υπερδιπλάσια του επιλαχόντα προτιμητέου επενδυτή της Goldair που είχε προσφέρει 25 εκατ.
Στην ανακοίνωσή του, μάλιστα, το Υπερταμείο, εμφανίζεται με αυτήν την αιφνίδια απόφασή του να θέλει να προστατέψει τον επενδυτή λέγοντας ότι μετά τον Daniel το λιμάνι υπέστη σοβαρές ζημίες οι οποίες θα απαιτήσουν κοντά 10 εκατ. ευρώ για να αποκατασταθούν. Αυτή είναι βεβαίως... η χριστιανική εκδοχή των πραγμάτων. Διότι, θα μπορούσε για παράδειγμα, το Υπερταμείο να έρθει σε συνεννόηση με τον όμιλο του Ιβάν Σαββίδη προκειμένου να συμφωνήσουν ότι μέρος ή το σύνολο αυτών των ζημιών θα τις καλύψει η Πολιτεία και να συνεχιστεί κανονικά η διαδικασία αγοράς του 67% του ΟΛΒ.
Όμως τέτοια επικοινωνία μεταξύ του Υπερταμείου με τον όμιλο Σαββίδη πριν από την ανακοίνωση της απόφασης για την ακύρωση του διαγωνισμού δεν υπήρξε, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις διαρροές εκ μέρους του επενδυτή. Απεναντίας, η πλευρά του Ιβάν πρόκειται να ζητήσει ενημέρωση για τους λόγους ακύρωσης του διαγωνισμού προκειμένου να εξετάσει τις επόμενες κινήσεις της, επιφυλασσόμενη κάθε νομίμου δικαιώματός της.
Μια άλλη εκδοχή προβάλλει ως λόγο πως δήθεν το Υπερταμείο εκτιμά ότι, μετά την αποκατάσταση των ζημιών στο λιμάνι, θα μπορέσει να πετύχει τίμημα, υψηλότερο από τα 51 εκατ. που προσέφερε ο όμιλος Σαββίδη. Κάτι τέτοιο δεν φαντάζει προς το παρόν πολύ πιθανό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο δεύτερος ενδιαφερόμενος είχε προσφέρει τα μισά λεφτά.
Μια τρίτη εκδοχή, η οποία είναι ίσως και η πιθανότερη, έχει να κάνει με τις ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις μετά την ορμητική εισβολή του Ντόναλντ Τραμπ στη διεθνή σκηνή. Καθώς τα πράγματα είναι ακόμη τελείως ρευστά, κυρίως στο τρίγωνο Ουάσινγκτον, Μόσχας, Βρυξελλών, είναι πιθανό η κυβέρνηση να θέλησε να παγώσει την αγορά ενός ακόμη λιμανιού από έναν επιχειρηματία ο οποίος, καλώς ή κακώς, έχει πιστωθεί στο χαρτοφυλάκιο της Μόσχας. Ήδη η αγορά του ΟΛΘ από τον Ιβάν είχε δυσαρεστήσει τον αμερικανικό παράγοντα, αν και αδίκως, καθώς καμία εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων δεν έκανε τότε τον κόπο να συμμετάσχει στο διαγωνισμό. Όπως και να 'χει όμως, σε αυτή τη φάση, η τύχη κάθε κρίσιμης υποδομής, δεν μπορεί να παραβλέπει τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τα συμφέροντα της χώρας. Άλλωστε, το ίδιο είχε γίνει και με την ακύρωση του διαγωνισμού για την πώληση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης ο οποίος επίσης ακυρώθηκε αιφνιδιαστικά.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι μετά τις αλλαγές που έγιναν στη δομή του Υπερταμείου, αυτό έχει πλέον την ευελιξία, ως επενδυτικό fund, να αξιοποιήσει μόνο του, ή σε συνεργασία με άλλον εταίρο, σημαντικά περιουσιακά στοιχεία όπως για παράδειγμα το λιμάνι του Βόλου. Βεβαίως η εξέλιξη αυτή βάζει στο κάδρο και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στη λογική κατά πόσο η ακύρωση της αγοράς του ΟΛΒ από τον όμιλο Σαββίδη θα μπορεί να επηρεάσει τα σχέδιά του για την ανάπτυξη του ΟΛΘ στον οποίο παρατηρείται έντονη κινητικότητα μετά την εμφάνιση της οικογένειας Ντρέιφους. Πάντως, από τις μέχρι στιγμής κινήσεις του, με τις συνεχείς αγορές νέων μετοχών σε τιμή υψηλότερη από τα 27 ευρώ που προσέφεραν οι Ντρέιφους, ο Ιβάν δείχνει αποφασισμένος να παραμείνει στον ΟΛΘ.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, φαίνεται ότι οι λιμενικές εγκαταστάσεις της χώρας φαίνεται να αποκτούν προστιθέμενη αξία, είτε στο πεδίο του οικονομικού ανταγωνισμού είτε σε γεωπολιτικό επίπεδο. Κι αυτό θα πρέπει η κυβέρνηση, μέσω του Υπερταμείου, να το διαχειριστεί με σύνεση και αποτελεσματικότητα, προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
