Ο Δημήτρης Αποστολάκης στη «ΜτΚ»: Ό,τι δεν είναι αναγκαίο, είναι επικίνδυνο

Ούτε σχέδια, ούτε κάποιον απολογισμό δεν έχει κάνει και ούτε ενδιαφέρεται να κάνει ο Δημήτρης Αποστολάκης για το νέο έτος. Πάντα καταιγιστικός και φύσει αντισυμβατικός, ο τραγουδοποιός δεν ασχολείται ούτε με το παρελθόν, το οποίο όπως εξηγεί μόνο να ανακατασκευάσουμε μπορούμε και όχι να αναπαράξουμε, ούτε με το μέλλον το οποίο είναι άγνωστο. «Ζωή είναι η Τέχνη του παρόντος. Γιατί να ασχοληθώ με φαντασιακές οντότητες;» ρωτάει ρητορικά.

Ο καλλιτέχνης έδωσε συνέντευξη στη «ΜτΚ» με αφορμή τη πρώτη συναυλία των Χαΐνηδων στη Θεσσαλονίκη για το 2025 και μίλησε μεταξύ άλλων για την εποχή της αποκαθήλωσης των οραμάτων, την αλληλοσυμπληρωματική σχέση Τέχνης και Επιστήμης, και τις λεπτομέρειες που έχουν σημασία, ενώ εξηγεί γιατί απεύχεται να τον βρει η δημιουργικότητα αλλά και γιατί δεν θέλει να συναναστρέφεται με λογικούς ανθρώπους. .

Απεύχεται να τον βρει η δημιουργία

«Σχέδια κάνουν οι αρχιτέκτονες, εγώ δεν είμαι τέτοιος» απαντά στην ερώτηση σχετικά με το αν ετοιμάζουν κάτι νέο δισκογραφικά οι Χαΐνηδες. «Ευτυχώς όχι» λέει χαρακτηριστικά καθώς, όπως τονίζει, ο καιρός της επώασης είναι και αυτός τόσο σημαντικός όσο αυτός της γέννας. «Απεύχομαι πολλές φορές να μου συμβεί η δημιουργία γιατί συχνά έχω επώδυνα γεννητούρια. Δεν κάνω δίσκους για να κάνω: κάθε δίσκος πρέπει να είναι μια βαθύτατη δική μου και όχι μόνο ανάγκη, μια πανάρχαια μύχεια και βαθιά ανάγκη. Ό,τι δεν είναι αναγκαίο, είναι επικίνδυνο» σημειώνει

Επανάσταση είναι η ποιητική βίωση του τώρα

Ο ίδιος δεν κοιτάει ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν. «Η επανάσταση δεν είναι ‘θα’, αλλά η ποιητική βίωση του τώρα. Δεν περιμένω να γίνει επανάσταση, εφαρμόζω την δική μου ηθική στο τώρα, ό,τι θέλω το κάνω τώρα. Σε όσα συμβαίνουν απαντώ με την ποίηση που μπορώ να υφάνω μαζί με τους συνανθρώπους μου και τα άλλα πλάσματα κάθε στιγμή. Ο εαυτός μας δεν είναι απομονωμένο σύστημα ενεργειακά. Όποιος αλλάζει, αλλάζει και άλλους, στη φύση δεν υπάρχει κανένα ενεργειακά απομονωμένο σύστημα».

Η εποχή της αποκαθήλωσης των οραμάτων

Ένα από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα πιστεύει πως είναι το αν είναι κανείς ελεύθερος. «Στατιστικά, ο άνθρωπος σήμερα είναι πολύ ανελεύθερος. Ζούμε την εποχή της αποκαθήλωσης των οραμάτων. Κάποτε οι αριστεροί, οι αναρχικοί είχαν όραμα, οι χριστιανοί περίμεναν την δευτέρα παρουσία, ο κόσμος περίμενε μια ελευθερία. Τώρα τι ελευθερία περιμένει ένας σκλάβος της πολυεθνικής; δεν μπορεί να ξεφύγει» σημειώνει και υπογραμμίζει το υπαρξιακό ερώτημα έχει μυθολογική βάση και αφού έχει μυθολογική βάση το όραμα θα παίζει πάντα πιο σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Για τον ίδιο, το θεμελιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία είναι η αρρυθμία της και από αυτήν προέρχονται όλα τα δεινά. «Η αληθινή τέχνη είναι ο καθρέφτης του φυσικού ρυθμού» εξηγεί και προσθέτει πως η μεγαλύτερη μάχη που καλείται να δώσει ο άνθρωπος σήμερα είναι για την αξιοπρέπειά του. «Η ζωή δεν μετράει και πολύ, μόνο μια ζωή με αξιοπρέπεια αξίζει και είναι πολύτιμη όσο τίποτα» σημειώνει.

Πιστεύει πως η τεχνολογία πρέπει να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο όχι χρησιμοθηρικά, όπως γίνεται σήμερα, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να τον εξυψώσει πνευματικά και ηθικά και να λύσει χρόνια προβλήματα συμβίωσης. Θεωρεί επικίνδυνη την άποψη ότι η ιστορία και συνεπώς η εξέλιξη του ανθρώπου έχει γραμμικότητα. Δίνει ως παράδειγμα τους Σουμέριους που πριν 6.000 χρόνια έκαναν εγχειρήσεις αμφιβληστροειδούς και οι γυναίκες μπορούσαν να πάρουν διαζύγιο και τα αντιδιαστέλλει με το δικαίωμα της άμβλωσης που σήμερα είναι παράνομη σε πολλές χώρες.

Ο Homo Universalis

Εκτός από τραγουδοποιός, ο Δημήτρης Αποστολάκης είναι και φυσικός με θητείες σε μεγάλα πανεπιστήμια αλλά και δάσκαλος Tai Chi. Για τον ίδιο, η Τέχνη και η επιστήμη είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι δύο αλληλοσυμπληρωματικοί τρόποι κατανόησης του σύμπαντος, χρειάζονται και τα δύο παρατήρηση και επεξεργασία. «Προερχόμαστε από τον homo universalis, τον ολιστικό άνθρωπο και αυτό νομίζω ότι πρέπει να έχει μια κοινωνία, σφαιρικούς και υπεύθυνους πολίτες. Δεν είναι κακή η εξειδίκευση αλλά οδηγεί σε μονομέρεια και αυτό είναι επικίνδυνο». Η λύση για τον ίδιο είναι να συμμετέχει κανείς σε κοινότητες, να κάνει σωματική άσκηση και να βγαίνει στην ύπαιθρο. «Τα κύτταρά μας είναι προγραμματισμένα να αναπαύονται με το θρόισμα του αέρα και τον ήχο του κύματος της θάλασσας, δεν είναι τυχαίο μπορούμε να συνηθίσουμε τη φωτορύπανση. Είμαστε διαφορετικά πηγάδια που μέσα μας τρέχει το ίδιο νερό» λέει χαρακτηριστικά. Άλλωστε, για τον ίδιο η λειτουργία της Τέχνης ήταν πάντα η ίδια, απελευθερωτική. Την χαρακτηρίζει ως μια προφητεία μιας καινούργιας μελλοντικής ζωής αν και «η αληθινή Τέχνη σπανίζει βέβαια πια στην εποχή μας».

Οι ιερές λεπτομέρειες

Έχει πει πολλές φορές ότι το νόημα της ζωής είναι να ψάχνει κανείς το νόημα. Πώς το ψάχνει όμως ο ίδιος; «Μέσα από την ιερή λεπτομέρεια που αγαπάς και στην οποία αφιερώνεσαι» απαντά. «Σε οτιδήποτε αφιερώνεται κανείς έχει λεπτομέρεια, και μέσα από το μικρό θα πάει στο μεγάλο, μέσα από το απειροστό θα πάει στο άπειρο και αυτή η πορεία είναι αμφίδρομη».

Η κοινή και η απλή λογική

Ο Δημήτρης Αποστολάκης δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να συνδιαλεχθεί με «λογικούς ανθρώπους, με νεοέλληνες» όπως τονίζει χαρακτηριστικά. «Δεν μπορώ να βγω όταν δεν υπάρχει το στοιχείο της απροβλεψιμότητας που είναι το αλάτι της ζωής. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν σου λένε ‘έλα να βγούμε’ σου λένε ουσιαστικά ‘έλα να πλήξουμε μαζί’. Ο βασικός λόγος που σμίγεις με έναν άνθρωπο είναι για να αλλάξεις τη ζωή σου. Αυτό σημαίνει πως θα είναι τελείως απρόβλεπτο αυτό που θα κάνετε. Εγώ θέλω τρελοκομεία να με βάλουν στη βάρκα τους να μπουν κι αυτοί στη δική μου και να πάμε στο… τρελαδιστάν, είναι δυνατόν να κάνω παρέα με λογικούς ανθρώπους;» διερωτάται. Κατά τη γνώμη του, η κοινή λογική με την απλή λογική είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Χαρακτηρίζει την κοινωνική ηθική ως βαθιά ανηθικότητα και την κοινή λογική… χαζή εν αντιθέσει με την απλή λογική η οποία είναι στόχος και διαδρομή.

Τέλος η ευχή που δίνει στο κοινό είναι να εξελισσόμαστε αρμονικά με τις υπόλοιπες υπάρξεις. Προσθέτει πως χρειάζεται και η τύχη αλλά και την καλή τύχη πιστεύει ότι την προκαλούμε. «Μην το ξεχνάτε, τα καλά αεροπλάνα προσγειώνονται στα καλά αεροδρόμια. Να τιμούμε τη στιγμή τη μοναδικότητα της ύπαρξής μας. Αν έχει κανείς αυτοσυνέπεια η τύχη κρύβεται και μέσα στις ατυχίες. Μια μικρή ατυχία σε προστατεύει από μια μεγαλύτερη. Μην ξεχνάμε πόσο χρήσιμα είναι τα λάθη μας και οι αστοχίες μας, μη ξεχνάτε πόση εργασία κρύβεται μέσα στο περιττό» καταλήγει ο τραγουδοποιός.

INFO

Χαΐνηδες

Σάββατο 18 Ιανουαρίου

Πολυχώρος WE, 21:30

Προπώληση: More.com

Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 12/01/2025