Τουρκία: Διεθνές Μαθητικό Συνέδριο Λογοτεχνίας στην Κωνσταντινούπολη αφιερωμένο στην Κική Δημουλά
Τη διοργάνωση ανέλαβαν το Ζωγράφειο Λύκειο και τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Στον Γάλλο ντοκιμαντεριστή Νικολά Φιλιμπέρ, έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς ντοκιμαντέρ της εποχής μας, απονεμήθηκε ο τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 7 Μαρτίου. Ο βραβευμένος με Χρυσή Άρκτο, Σεζάρ και βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου παρουσίασε στο Φεστιβάλ την τριλογία ταινιών του για εναλλακτικές ψυχιατρικές προσεγγίσεις καθώς και ένα αποκαλυπτικό πορτρέτο των ανθρώπων που εργάζονται ως νοσηλευτές.
Λίγο πριν φύγει από τη Θεσσαλονίκη, ο Νικολά Φιλιμπέρ μίλησε στη «Μακεδονία της Κυριακής» για τα ντοκιμαντέρ, την αλήθεια αλλά και την Τεχνητή Νοημοσύνη.
«Δεν θέλω να πω τίποτα στον κόσμο με τις ταινίες μου» λέει αρχικά ο σκηνοθέτης μιλώντας για τις ταινίες του στα αγγλικά και τα γαλλικά. «Δε θέλω να περάσω κανένα μήνυμα. Το να κάνω ένα φιλμ για μένα δεν είναι διάλεξη, δεν θέλω να μιλήσω μέσα από αυτά. Δεν κάνω ταινίες για να πω κάτι. Κάνω ταινίες για να κάνω ταινίες. Είναι διαφορετικό. Τα θέματα που επιλέγω και οι ταινίες δεν έχουν καμία πρόθεση» σημειώνει και δίνει ως παράδειγμα τα τρία φιλμ που έκανε πάνω στην Ψυχιατρική. Όπως λέει χαρακτηριστικά, «δεν πρόκειται για ταινίες πάνω στην ψυχιατρική αλλά μέσα σε αυτήν, έχει διαφορά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι αυτός που έχει ως στόχο να πει στους θεατές τι πρέπει να σκεφτούν σχετικά με την ψυχιατρική, την σχιζοφρένεια και εν γένει την ψυχική υγεία αλλά, αντιθέτως, προσπαθώ να συναντήσω κάποιους ανθρώπους ή ένα μέρος και να τους συστήσω στον κόσμο. Ουσιαστικά το σινεμά μου παίρνει το κοινό από το χέρι για να ανακαλύψει κάτι νέο, μια άλλη ομάδα ανθρώπων. Τα φιλμ μου βασίζονται στις συναντήσεις ανθρώπων, όχι στην θεματολογία. Η θεματολογία δεν είναι τόσο σημαντική για μένα» τονίζει.
Σε ό,τι αφορά στην αλήθεια μέσω των ταινιών ο Νικολά Φιλιμπέρ εξηγεί πως με το να κάνεις ταινίες δεν αντιγράφεις την πραγματικότητα αλλά την μεταμορφώνεις.
«Βλέπεις, γράφεις και καταγράφεις αυτό που βλέπεις» λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως «το να φτιάχνεις ένα ντοκιμαντέρ δεν είναι ποτέ αντικειμενικό, αντιθέτως, ξαναγράφεις την πραγματικότητα».
Και συνεχίζει, λέγοντας πως «από την στιγμή που θα βάλεις κάπου την κάμερά σου, μεταμορφώνεις την αλήθεια. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί ποτέ να είναι ακριβώς το ίδιο με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, αν βάλεις τρεις ντοκιμαντιριστές να κινηματογραφήσουν ακριβώς το ίδιο γεγονός, έχεις τρεις διαφορετικές ταινίες. Όλοι μπορεί να είναι στο ίδιο σημείο, την ίδια στιγμή αλλά άλλος θα δει άλλες λεπτομέρειες, άλλος μπορεί να έχει την κάμερα στον ώμο, άλλος σε τρίποδο και λοιπά» εξηγεί.
«Άλλωστε, τι είναι άραγε η αλήθεια στην πραγματικότητα; Όταν κάνεις μία ταινία, πάντα προδίδεις την αλήθεια γιατί δεν μπορείς να καταγράψεις τα πάντα. Ο κινηματογραφιστής, όπως και όλοι οι άνθρωποι, έχει πάντα μια συγκεκριμένη οπτική γωνία και δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό».
Σχετικά με την υπερπληροφόρηση που κατακλύζει την εποχή, ο σκηνοθέτης εφιστά την προσοχή και τονίζει πως σήμερα, περισσότερο από ποτέ πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις πληροφορίες που λαμβάνουμε. «Οι άνθρωποι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης χειραγωγούν εν γνώσει τους τις πληροφορίες που διαδίδονται. Το βλέπουμε παντού και πρέπει να επαγρυπνούμε γιατί πλέον είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε τι είναι αλήθεια και τι όχι» είπε χαρακτηριστικά.
Τέλος, ο Νικολά Φιλιμπέρ τόνισε πως είναι τιμή του να βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ως επίτιμος καλεσμένος του Φεστιβάλ και με αφορμή το μεγάλο αφιέρωμα του ΦΝΘ στην Τεχνητή Νοημοσύνη και την σχέση της με την Τέχνη ο σκηνοθέτης τονίζει πως δεν την έχει χρησιμοποιήσει ποτέ μέχρι σήμερα και δεν πιστεύει πως θα το κάνει κιόλας γιατί, όπως λέει, δεν την χρειάζεται. «Το σινεμά μου αφορά στις συναντήσεις ανθρώπων και δεν χρειάζομαι καμία Τεχνητή Νοημοσύνη για να συμβεί αυτό» καταλήγει.
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 16.03.2025
