Μάθαμε ότι μετά την πρόταση (και την απόφαση) του πρωθυπουργού, θα εκλεγεί -κατά πάσα πιθανότητα στην τέταρτη ψηφοφορία (που απαιτεί 151 ψήφους)- ο κ. Τασούλας.
Η πολιτειακή μας συγκρότηση περιλαμβάνει Πρόεδρο Δημοκρατίας χωρίς πρακτικά αρμοδιότητες. Ο Πρόεδρος υποτίθεται ότι εκφράζει ευρύτερα το σύνολο των πολιτών, χωρίς να εκτρέπεται σε κομματικές επιλογές.
Φυσικά στην παρούσα περίπτωση η επιλογή Προέδρου από το κόμμα που έχει την κυβέρνηση σημαίνει στην πράξη ότι δεν υφίσταται αντιπολίτευση. Η κατάσταση που ζούμε πείθει ότι η ΝΔ παίζει χωρίς αντίπαλο! Ουσιαστικά, ο ενδεχόμενος αντίπαλος είναι κάποιοι στο εσωτερικό της ΝΔ που διεκδικούν κάποια δικά τους οφέλη!
Ασφαλώς, ο Πρόεδρος που θα εκλεγεί είναι ικανός και άξιος άνθρωπος. Απλώς ταυτίζεται με το κόμμα του και δεν υπάρχει περίπτωση να τοποθετηθεί εναντίον μίας πρωτοβουλίας ή πολιτικής. Με αυτήν την έννοια δεν είναι ουσιαστική η παρουσία του και δεδομένη η ευρύτερη αντιπροσώπευση. Θα αντιπροσωπεύει το κόμμα του και όχι το σύνολο.
Έχει άραγε σημασία; Όλοι ξέρουν διεθνώς ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν διαφορετικοί πόλοι εξουσίας. Έτσι στις διάφορες τελετές και συναντήσεις είναι σαφές τι θέση θα έχουμε. Την ίδια όλοι! Θα μπορούσε να είναι αλλιώς;
Αν υπήρχαν ουσιαστικοί πόλοι εξουσίας θα αναζητούσε συναίνεση ο πρωθυπουργός. Τώρα την αναζήτησε και την βρήκε, υποθέτω, στο εσωτερικό της παράταξής του.
Καλή τύχη στον Πρόεδρο και, ασφαλώς, είμαι σίγουρος ότι θα είναι καλή και ουσιαστική η παρουσία του σε αυτήν τη θέση. Και να πω ότι τυχερός είναι ο Γιώργος Αμυράς που θα γίνει βουλευτής! Καλή τύχη, λοιπόν, και σε αυτόν!
Αύριο, Δευτέρα θα ορκιστεί ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Θα ζήσουμε αρκετά περίεργα γεγονότα και πράξεις στη θητεία του. Το κεντρικό -που δυστυχώς δεν καταλαβαίνουμε εύκολα- είναι ότι θα αποσυρθεί στο εσωτερικό της χώρας του και θα ενισχύσει όσους σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο στις άλλες χώρες. Φυσικά, επειδή δεν καλοβλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν πολιτικό θεσμό, ενισχύει σε κάθε χώρα αυτές τις δυνάμεις που θέλουν να αποδυναμωθεί και να μην γίνει πολιτικός θεσμός.
Θα αναζητήσουμε κοινή άμυνα και κοινή ασφάλεια οι 27 χώρες; Θα αποκτήσουμε κοινές πολιτικές; Μακάρι. Γιατί ο καθένας μόνος του θα είναι πολύ ασθενής στη στάση και πολιτική του απέναντι και από τις ΗΠΑ και από αναδυόμενες οικονομίες.
Πάντα, φυσικά, η ιστορία μπορεί να κυλήσει αλλιώς. Θα δούμε. Άλλωστε και στο εσωτερικό των ΗΠΑ οι ανισότητες και τα προβλήματα γρήγορα θα προκαλέσουν αντιφάσεις πολιτικής και εσωτερικά προβλήματα. Επειδή δεν είμαστε στην επαύριο του σχηματισμού των ΗΠΑ και δύσκολα θα ενσωματωθούν δύο πολιτείες ακόμη, οι εσωτερικές αντιφάσεις μπορεί να προκαλέσουν εκρήξεις που απεύχομαι!
Καλή τύχη στον Πρόεδρο μας και καλή τύχη σε όλες και όλους μας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.01.2025