Ξεκίνησε το Thessaloniki Summit
Οι χαιρετισμοί Κ.Γκιουλέκα, Αθ.Αηδονά και Στ.Αγγελούδη
Την ανάγκη επανεξέτασης όλων των στρατηγικών παραδοχών αλλά και της συναίνεσης της αντιπολίτευσης σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής έθεσε στο τραπέζι του διαλόγου ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, πρ. Υπουργός Εξωτερικών και Καθηγητής στο ΑΠΘ, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την διάρκεια της συμμετοχής του στο Τhessaloniki Summit 2025.
Κατά την διάρκεια της τοποθέτησής του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στάθηκε ιδιαίτερα στην αδυναμία της Ευρώπης να αντιδράσει απέναντι στην πολιτική Τράμπ, υπογραμμίζοντας ότι σήμερα δεν υπάρχουν συνεργασίες οι οποίες να βασίζονται σε μια Ευρώπη χειραφετημένη και διαχωρισμένη από την Αμερικανική στρατηγική ενώ επανέλαβε οτι η Ε.Ε. ως οντότητα δεν είναι ενωμένη απέναντι στις ΗΠΑ.
«Έχουμε διαπιστώσει όλοι τις τελευταίες εβδομάδες ότι όχι μόνο ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ αλλά η Αμερική που εκφράζει ο Πρόεδρος Τράμπ αλλά και ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας του επιχειρηματικού κόσμου, των διανοουμένων και ένα πολύ μεγάλο μέρος των θεσμών, αμφισβητεί την Δύση όπως την ξέραμε. Αμφισβητεί την Δύση ως Γεωπολιτική οντότητα η οποία έχει ως βασικούς πυλώνες τις ΗΠΑ και την υπόλοιπη ευρωατλαντική συμμαχία. Το μόνο κριτήριο είναι το συμφέρον της Αμερικής, στην πραγματικότητα το μόνο κριτήριο είναι ο συσχετισμός δυνάμεων δηλαδή η ισχύς.
Όπως υποστήριξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπάρχει μια απέχθεια απέναντι σε οτιδήποτε είναι ήπιο και ασθενές και η Ευρώπη είναι κατεξοχήν πολιτισμένη εκλεπτυσμένη και ασθενής γιατί δεν αναλαμβάνει κινδύνους καθώς δεν έχει την «μπρουταλιτέ» που θα εκτιμούσε ο Πρόεδρος Τραμπ.
«Υπάρχει το παράδοξο γεγονός ότι οι ιστορικοί στρατηγικοί σύμμαχοι όπως η Ευρώπη και ο Καναδάς να αντιμετωπίζονται πολύ πιο εχθρικά ενώ η στρατηγικοί αντίπαλη αρχής γενομένης από την Ρωσία του κυρίου Πούτιν να αντιμετωπίζονται με έναν πολύ ευγενικό και ήπιο τρόπο. Υπάρχει επίσης η αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου του ΟΗΕ και όλων των Διεθνών Οργανισμών. Υπάρχει μια διάρρηξη συνολικού αναθεωρητισμού σε σχέση με τα σύνορα και την κυριαρχία. Άρα έχουμε αλλάξει εποχή και το ερώτημα είναι αν η Ευρώπη η οποία γίνεται αποδέκτης όλων αυτών των δηλώσεων και επίσης πολλών συστάσεων σε σχέση με την ευρωπαϊκή δημοκρατία, τον αποκλεισμό της ακροδεξιάς, τις μνήμες του μεσοπολέμου και του ναζισμού. Αν η Ευρώπη μπορεί να αντιδράσει στο όνομα των θεμελιωδών αξιών της Δύσης έως ότου δούμε ποια είναι μεσοπρόθεσμη αντίληψη στην Αμερική η οποία δεν εξαρτάται μόνο από την τετραετία Τραμπ η οποία είναι η δεύτερη και τελευταία».
Ο ίδιος στάθηκε ιδίαίτερα στη ύπαρξη μεγάλων δυσκολιών ως προς τις δυνατότητες της Ε.Ε. να αντιδράσει και κυρίως στην δυσκολία να προσδιορίσει η Ευρώπη ποιος είναι ο σκοπός της αντίδρασής της.
«Θέλει να απογαλακτιστεί από τις ΗΠΑ ή θέλει να επαναφέρει ασκώντας πίεση στις ΗΠΑ στην ιστορική στην ιστορική κύτη της Δύσης. Αυτό δεν είναι εύκολο να το πούμε διότι η Ε.Ε. ως οντότητα δεν είναι ενωμένη απέναντι στις ΗΠΑ. Υπάρχει μια ευρωπαϊκή Πέμπτη φάλαγγα η οποία είναι έκδηλη τα τελευταία χρόνια, δηλαδή υπάρχει μια πραγματικότητα που μας αφορά και εμάς ως Ελλάδα.
»Για πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, το ζήτημα της ασφάλειας τους, βασίζεται στην σχέση τους με τις ΗΠΑ και δευτερευόντως στη σχέση τους με την Ε.Ε.. Ήταν διαφορετικά τα πράγματα μετά τον εμφύλιο πόλεμο και έως την πτώση της χούντας αλλά τα τελευταία χρόνια εμείς έχουμε κάνει μια επιλογή την οποία θα πρέπει να σκεφτούμε και να την δηλώσουμε ρητά. Αποδίδουμε πολύ μεγαλύτερη σημασία στην σχέση με τις ΗΠΑ και την ασφάλειά μας διότι για εμάς το δόγμα ασφάλειας αναδεικνύει τον κίνδυνο στην σχέση με την Τουρκία.
»Δεν έχουμε ως προτεραιότητά μας την γενική αίσθηση ασφάλειας. Η Ευρώπη δεν έχει τα αναγκαία μέσα και δεν έχει τα αναγκαία πυρηνικά μέσα. Δεν μπορεί να προσφέρει στον εαυτό της μια πυρηνική ομπρέλα η οποία να προσθέτει ανάστηση με την ρωσική πυρηνική απειλή των 5.000 κεφαλών».
Κλείνοντας την ομιλία του ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέφερε ότι η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη να αναλάβει το δημοσιονομικό κόστος ακόμα και αν ήθελε να οργανώσει μια χειραφετημένη ευρωπαϊκή άμυνα καθώς πρέπει να λάβει υπόψιν της το κοινωνικό και δημοκρατικό κόστος μιας άλλης δημοσιονομικής πολιτικής.
«Δεν έχουμε συνεργασίες οι οποίες να βασίζονται σε μια Ευρώπη χειραφετημένη και διαχωρισμένη από την Αμερικανική στρατηγική. Πρέπει να κάνουμε πάρα πολλές συζητήσει εις βάθος και εδώ στην Ελλάδα γιατί όλες οι στρατηγικές παραδοχές και όλη η συναίνεση της μεταπολίτευσης στο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής τώρα τίθενται υπό επανεξέταση και γι αυτό θα πρέπει να σκεφτούμε με εντελώς διαφορετικό τρόπο για να προστατέψουμε την δημοκρατία μας».
