- Newsroom
Θεωρούνται και είναι sine qua non προϋπόθεση μιας άνετης και ευχάριστης παραμονής στις παραθαλάσσιες περιοχές του νομού Χαλκιδικής, προσφέροντας τις ανάλογες υπηρεσίες με το ανάλογο τίμημα.
του Ευκλείδη Καραγιαννίδη
Έως το ύψος της Ποτίδαιας προσφέρουν δωρεάν ξαπλώστρες και καρέκλες, ενώ απʼ εκεί και πέρα οι τιμές διαμορφώνονται από 5 έως και 10 ευρώ. Οι τιμές για μεν τον καφέ ξεκινούν από 2,5 ευρώ και φτάνουν τα 5, ενώ για το ποτό ξεκινούν από 5 ευρώ και φτάνουν ή και ξεπερνούν τα 10 ευρώ. Η πελατεία τους αφορά όλες τις ηλικίες, με καλύτερους όλων τους συμπατριώτες μας, οι οποίοι καταναλώνουν και περισσότερους καφέδες αλλά και περισσότερα ποτά και snacks.
Ο λόγος για τα αγαπημένα όλων μας, οργανωμένα Beach bars της Χαλκιδικής, τα οποία ξεκίνησαν αρχικά την παρουσία τους τη δεκαετία του ʼ80 και σήμερα ξεπερνούν τα 100 στο σύνολο του νομού, αποτελώντας πλέον από τις σημαντικότερες τουριστικές “ατραξιόν” για τα τουριστικά δεδομένα της περιοχής.
Σήμερα ο αριθμός τους στη Χαλκιδική εκτιμάται ότι είναι περί τα 100 και πλέον με το σύνολο επενδύσεων που αφορά την κατασκευή τους να έχει ξεπεράσει τα 40 εκατ. ευρώ στη διάρκεια των τελευταίων ετών.
Σύμφωνα με τον κ. Πάνο Νικολαΐδη, δημιουργό του beach bar “ΤΟΤΕΜ” και του club “ΧΑΝΤΖΑΡ” στη Χαλκιδική: η επένδυση για τη δημιουργία ενός μεγάλου οργανωμένου beach bar με προσωπικό 45 - 50 ατόμων απαιτεί από 250 χιλιάδες έως και 1 εκατ. ευρώ, συνήθως από ένα σχήμα 3 ή 4 συνεταίρων. Ο τζίρος μπορεί το Σάββατο και την Κυριακή να ξεπεράσει τα 30.000 ευρώ ημερησίως με σχετικά υψηλό περιθώριο κέρδους πού διαμορφώνεται στο 30%. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος ενοικίασης δεν είναι υπέρογκο, καθώς το ποσό πού αφορά το κτίριο το bar και τον παραθαλάσσιο χώρο είναι περίπου 20.000 ευρώ ετησίως και αφορά τα μεγαλύτερα σε έκταση εξ αυτών.
Από την άλλη πλευρά τα μειονεκτήματα, λέει ο κ. Νικολαΐδης, είναι πολλά με κυρίαρχο όλων ότι το 99,9 % αυτών των επιχειρήσεων είναι παράνομες, παρότι λαμβάνουν τις σχετικές άδειες λειτουργίας από τις τοπικές αρχές. Απʼ εκεί και πέρα είναι στο “έλεος” όλων. ΣΔΟΕ, αστυνομία, δημοτικές αρχές, νομαρχιακές υπηρεσίες, λιμεναρχείο και περίοικοι μπορούν ανά πάσα στιγμή να υποβάλλουν μηνύσεις με ό,τι συνεπάγεται στη λειτουργία τους. .Επίσης, στα μειονεκτήματα συγκαταλέγεται η μικρή σεζόν λειτουργίας, η οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να είναι 4 μήνες και στη χειρότερη 1,5 μήνας. Ακόμη, το υψηλό κόστος συντήρησης τους μήνες εκτός λειτουργίας πού ανέρχεται σε 50.000 ευρώ περίπου.
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ιδιαίτερα επισφαλή επιχείρηση, καθώς ο χρόνος απόσβεσης υπολογίζεται μίνιμουμ σε 3 χρόνια και άνω, ενώ η πρακτική πού ακολουθείται είναι η πώληση μετά την πάροδο τριετίας. “Οι νέοι επιχειρηματίες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί κυρίως στην επιλογή της τοποθεσίας και να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίζουν όλα τα παραπάνω”, καταλήγει ο κ. Νικολαΐδης.