27ο ΦΝΘ: Τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που θα διεκδικήσουν εισιτήριο για τα Όσκαρ

Τρεις ταινίες με επίκεντρο τον άνθρωπο εκπροσωπούν τις ελληνικές συμμετοχές του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος - Οι σκηνοθέτες μιλούν στη «ΜτΚ»

Τρεις ταινίες με επίκεντρο τον άνθρωπο εκπροσωπούν τις ελληνικές συμμετοχές που βρίσκονται στην τελική δεκάδα του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο αποτελεί και το σημαντικότερο διαγωνιστικό τμήμα του θεσμού, αφού εξασφαλίζει δυνητικά και ένα εισιτήριο για τα Όσκαρ.

Λίγες μέρες πριν ανοίξει αυλαία, οι τρεις σκηνοθέτες Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Εύα Στεφανή και Σταύρος Ψυλλάκης μιλούν στη «ΜτΚ».

eva-stefani-portrait-jpg.jpg

Εύα Στεφανή - «Η καρδιά του ταύρου»

«Η καρδιά του ταύρου» ακολουθεί την επί δύο χρόνια προετοιμασία της παράστασης «Εγκάρσιοι Προσανατολισμοί» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η οποία συνέπεσε με το ξέσπασμα της πανδημίας. «Η ταινία ξεκίνησε σαν making-of της παράστασης και κατέληξε σε μία υπαρξιακή αναζήτηση: παρακολουθεί την προσπάθεια μίας ομάδας ανθρώπων να διατηρήσει την πίστη της σε μία ουτοπία, στο ότι η παράσταση πρόκειται να γίνει και ότι όλο αυτό έχει νόημα, ακόμα και αν τίποτα από αυτά δεν ήταν σίγουρο», εξηγεί η κ. Στεφανή. «Η ταινία είναι και ένα πορτρέτο του Δημήτρη Παπαϊωάννου, ο οποίος είναι ο εμπνευστής και ενορχηστρωτής του οράματος και αυτός που δίνει πίστη σε όλους να συνεχίσουν να δουλεύουν. Παρακολουθούμε, επίσης, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει, το πάθος και την αγάπη του για τη δουλειά του και την τελειότητα. Η ταινία εστιάζει πολύ στην αγωνία και τη δυσκολία του να δουλεύει κανείς, έχοντας μπροστά του μία δυστοπική κατάσταση. Μία συνθήκη που απηχούσε αυτό που συνέβαινε παγκοσμίως», τονίζει.

Η ίδια, στις ταινίες της, αναζητά συναντήσεις με ανθρώπους που τη συγκινούν και τη γοητεύουν. «Δεν μου αρέσει να μεταφέρω μηνύματα μέσα από τα ντοκιμαντέρ, αλλά να ανακαλύπτω κάτι και για τον άλλον και για τον εαυτό μου, με την ελπίδα πως το ίδιο θα κάνουν και οι θεατές. Δεν μιλάω για την πραγματικότητα, την παίρνω ως αφορμή, για να ανιχνεύσω πιο εσωτερικά πράγματα της ανθρώπινης φύσης», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της στο Διεθνές Διαγωνιστικό, δηλώνει πολύ χαρούμενη και χαίρεται που βρίσκεται στη λίστα παρέα μαζί με δύο αγαπημένους φίλους και συναδέλφους που εκτιμά πολύ. Τη σχέση της με τον θεσμό της περιγράφει ως παλιά, πολύ καλή και θερμή.

dimitris-koutsiabasakos.jpg

Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος - «Τα Τέρματα του Αυγούστου»

Ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος προσθέτει ένα ακόμα βιωματικό ντοκιμαντέρ στην εργογραφία του και αυτήν τη φορά ακολουθεί ένα αυτοσχέδιο τουρνουά ποδοσφαίρου τον δεκαπενταύγουστο, στο Αρματολικό Τρικάλων, ένα ορεινό χωριό νότια της Πίνδου από το οποίο κατάγεται. Με αφορμή την πορεία της ομάδας του χωριού στο τουρνουά, η ταινία εστιάζει στην καθημερινότητα μίας μικρής κοινότητας, η οποία, αν και απούσα για το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου, καταφέρνει να διατηρήσει γνήσιους δεσμούς. Ο ίδιος, όπως και τα περισσότερα μέλη της κοινότητας, μένουν σε αστικά κέντρα τον χειμώνα και επισκέπτονται το χωριό για κάποιες εβδομάδες το καλοκαίρι. «Αυτό που με ενδιέφερε να καταγράψω είναι το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν υιοθετούν αστικά πρότυπα επικοινωνίας κατά την παραμονή τους στο χωριό. Δεν βιώνουν την καθημερινότητά τους όπως στην πόλη, αλλά αντίθετα συγχρωτίζονται και λειτουργούν με γηγενείς και πανάρχαιους τρόπους. Είναι φοβερό το πώς ανασύρουμε κώδικες επικοινωνίας, συμπεριφοράς και διασκέδασης οι οποίοι είναι οι τρόποι των γονιών μας και του χωριού. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν χαθεί όλα, υπάρχει διαπροσωπική επικοινωνία, παιχνίδι, ομαδοποίηση γύρω από μία εκκλησία, αλληλεγγύη. Είναι μία κοινότητα ενεργή με έναν αυθεντικό και πολύ αισιόδοξο τρόπο. Και αυτό είναι ένα κοινό βίωμα για πολλούς Έλληνες».

Ο ίδιος χάρηκε πολύ για τη συμμετοχή του στο Διεθνές Διαγωνιστικό και τη θεωρεί, πάνω απ’ όλα, τιμή αλλά και μία ευκαιρία για την ταινία να έχει μεγαλύτερη ορατότητα. Δηλώνει θαμώνας του φεστιβάλ, έχει φέρει όλες του τις ταινίες και το παρακολουθεί εδώ και πολλά χρόνια. «Νιώθω κομμάτι του», λέει χαρακτηριστικά.

stavros-psillakis-director2.jpg

Σταύρος Ψυλλάκης - «Σμιλεμένες Ψυχές»

Η νέα ταινία του Σταύρου Ψυλλάκη παρακολουθεί την ιστορία του Ελβετού οδοντίατρου Julien Grivel, o οποίος για 26 έτη (1972-1998) ερχόταν δύο φορές τον χρόνο στην Αθήνα και περιέθαλπτε χανσενικούς (λεπρούς). «Το θέμα του ντοκιμαντέρ δεν είναι μόνο η ίδια η πράξη του Grivel, ούτε η λέπρα, αλλά το ότι ένας άνθρωπος, από άλλο κόσμο, την ώρα που ξεκινάει την καριέρα του - ήταν μόλις 29 ετών τότε- του ζητάνε να έρθει και αυτός το κάνει τελικά για 26 χρόνια, επειδή ένιωσε ότι μέσα από αυτόν τον κόσμο που συγχρωτίστηκε, μπορούσε να πλουτίσει πολύ τον δικό του κόσμο. Αυτό που βιώνουμε μέσα στην ταινία δεν είναι το έργο ενός καλού σαμαρείτη, όσο εκτιμητέο και αν είναι, αλλά το εσωτερικό του ταξίδι που είναι ουσιαστικά το σμίλεμα της δικιάς του ψυχής. Άνθρωποι που δεν είχαν να ελπίζουν σε τίποτα, στέκονταν όρθιοι στα πόδια τους και του έδωσαν τεράστια μαθήματα ζωής».

Ο Julien Grivel σήμερα είναι 81 ετών και πηγαινοέρχεται ακόμα στην Ελλάδα, καθώς έχει πια δημιουργήσει μόνιμους δεσμούς και μιλάει πολύ καλά ελληνικά. Μάλιστα, θα παραστεί και στην πρεμιέρα της ταινίας. «Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν φιλέλληνα ή αρχαιολάτρη αλλά με έναν σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος γνώρισε και αγάπησε τη σύγχρονη Ελλάδα και τους σημερινούς της ανθρώπους», σημειώνει ο κ. Ψυλλάκης, ο οποίος αντιλαμβάνεται αυτήν την ταινία ως το «ελάχιστο ευχαριστώ» της χώρας σε αυτόν τον άνθρωπο.

Ο Σταύρος Ψυλλάκης κάνει κυρίως ανθρωποκεντρικά ντοκιμαντέρ. «Πιστεύω μέσα μου πως ο καθένας μας έχει φωτεινά σημεία πολύ δυνατά, αλλά είναι καταχωμένα μέσα μας λόγω της καθημερινότητας. Αν κάτι γίνεται με τις ταινίες μας, είναι σαν να ανοίγεις μία μικρή κουρτίνα και να δείχνεις πόσο φωτεινός μπορεί να είναι κάποιος», λέει χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος βρίσκει κολακευτικό και μεγάλη χαρά το ότι συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του «ΦΝΘ», παρότι δεν είναι η πρώτη φορά. Άλλωστε στο «25ο ΦΝΘ», του είχε απονεμηθεί ο τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος για το σύνολο του έργου του. «Είναι μία χαρά αλλά μέχρι εκεί. Η μεγάλη χαρά και η τεράστια δικαίωση ήταν η διαδικασία του να κάνω αυτήν την ταινία», σημειώνει και τονίζει πως τα τελευταία 15 χρόνια, έχει σταθερή παρουσία στο Φεστιβάλ.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το «Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης» θα πραγματοποιηθεί από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου.

* Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 02.03.2025

Loader