- Newsroom
Ερώτηση για την «Εκτίναξη επιθετικών αγορών ακινήτων και επιχειρήσεων στις ακριτικές περιοχές από τουρκικά κεφάλαια που εμφανίζονται με τη μορφή ελληνικών ή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων» κατέθεσαν προς τους συναρμόδιους υπουργούς, 11 βουλευτές της ΝΔ.
Οι Ευρ. Στυλιανίδης, Θ. Καράογλου, Μ. Χαρακόπουλος, Ι. Πασχαλίδης, Μ. Χρυσομάλλης, Αν. Δημοσχάκης, Μ. Κόνσολας, Γ. Βλάχος, Γ. Καρασμάνης, Θ. Λεονταρίδης και Χαρ. Αθανασίου ερωτούν -μεταξύ άλλων- τους συναρμόδιους υπουργούς, τι μέτρα σκοπεύει να λάβει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο επιθετικών και κατευθυνόμενων αγορών ακινήτων ή επιχειρήσεων από ξένα κεφάλαια σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές, όπως η Θράκη και τα νησιά, καθώς επίσης, και ποιος και πώς ελέγχει τους διαχειριστές-funds των κόκκινων δανείων που συνήθως έχουν έδρα στο εξωτερικό, σε ποιους πουλούν τα πλειστηριασμένα ακίνητα των ακριτικών περιοχών.
Η ερώτηση των 11 βουλευτών έχει ως εξής:
Αθήνα, 27-3-2025
Προς τους Υπουργούς
Ψηφιακής Διακυβέρνησης
Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
Ανάπτυξης
Δικαιοσύνης
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Εσωτερικών
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Προστασίας του Πολίτη
ΘΕΜΑ: «Εκτίναξη επιθετικών αγορών ακινήτων και επιχειρήσεων στις ακριτικές περιοχές από τουρκικά κεφάλαια που εμφανίζονται με τη μορφή Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων»
Σύμφωνα με το άρθρο 24 του νόμου 1892/1990 «…ως παραμεθόριες περιοχές ορίζονται οι Νομοί Δωδεκανήσου, Έβρου, Θεσπρωτίας, Καστοριάς, Κιλκίς, Λέσβου, Ξάνθης, Πρέβεζας, Ροδόπης, Σάμου, Φλώρινας και Χίου, οι νήσοι Θήρα και Σκύρος, οι τέως Επαρχίες Νευροκοπίου του τέως Νομού Δράμας, Πωγωνίου και Κόνιτσας του τέως Νομού Ιωαννίνων, Αλμωπίας και Έδεσσας του τέως Νομού Πέλλης και Σιντικής του τέως Νομού Σερρών καθώς και οι τέως Κοινότητες Οθωνών, Μαθρακίου και Ερεικούσσης…».
Οι παραπάνω περιοχές στο Ιόνιο, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου χαρακτηρίστηκαν ως «παραμεθόριες» και αντιμετωπίζονται ως «αμυντικές» περιοχές με προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε σύμφωνα με το ίδιο άρθρο «με πρόταση των Υπουργών Εξωτερικών, Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Προστασίας του Πολίτη και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων…»
Διαχρονικά το δίκαιο που ίσχυε σχετικά με τις δικαιοπραξίες επί ακινήτων στις παραμεθόριες περιοχές, αποσκοπούσε στην κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας της Χώρας που υπερτερούν έναντι άλλων δημοσίων συμφερόντων ή ατομικών δικαιωμάτων πχ ΑΚ 281, εμπορικές ή επαγγελματικές μισθώσεις.
Νόμοι που επέβαλαν τους σχετικούς περιορισμούς στο παρελθόν ήταν το νομοθετικό διάταγμα 22/24.6.1927 και αργότερα ο α.ν. 1366/1938.
Μετά την καταδίκη της Ελλάδας από το ΔΕΚ, το οποίο με την απόφαση του 305/87 της 30.5.1989 έκρινε ότι οι διατάξεις του α.ν. 1366/1938 έρχονταν σε αντίθεση με τα άρθρα 48, 52 και 59 της Συνθήκης ΕΟΚ περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, ελευθερίας εγκατάστασης και ελευθερίας παροχής υπηρεσιών, ψηφίστηκε ο νόμος 1892/1990 που κατήργησε τον προηγούμενο 1366/1938. Ο νέος νόμος επαναπροσδιόρισε τις παραμεθόριες περιοχές και τις απαγορευμένες δικαιοπραξίες, διατηρώντας τους περιορισμούς τόσο για τους ημεδαπούς όσο και για τους αλλοδαπούς, αλλά αντιμετώπισε ενιαία τους ημεδαπούς, τους Ευρωπαίους πολίτες και τους ομογενείς διατηρώντας όμως για τους υπηκόους τρίτων χωρών σε ισχύ το ν.δ. 22/24.6.1927, δηλαδή οι περιορισμοί μπορούσαν να αρθούν μόνο με τη χορήγηση σχετικής αδείας.
Τα άρθρα 24 έως 32 του ν. 1892/1990 αντικαταστάθηκαν δυστυχώς το 2011 από ένα πρόχειρο και κακογραμμένο νομοθέτημα με το άρθρο 114 του νόμου 3978/2011 και αργότερα με το άρθρο 43 του νόμου 4278/2014 που βελτιώθηκε με το άρθρο τρίτο του νόμου 4126/2013 και άλλες διατάξεις.
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περιορίζει τις απαγορεύσεις δικαιοπραξιών εν ζωή σε ακίνητα των παραμεθόριων περιοχών μόνο σε υπηκόους τρίτων χωρών εκτός ΕΕ και ΕΖΕΣ και προκρίνει τη θεωρία της έδρας έναντι της θεωρίας ελέγχου σχετικά με την ιθαγένεια ή ορθότερα την εθνικότητα. Αυτή η εξέλιξη επιτρέπει και διευκολύνει φυσικά πρόσωπα που φέρουν παράλληλα ευρωπαϊκή ιθαγένεια παρότι έχουν εθνικότητα τρίτης χώρας πχ τουρκική, ρωσική, κινεζική κλπ. ή Νομικά Πρόσωπα που έχουν δημιουργήσει έδρα στην Ελλάδα ή στην ΕΕ να μπορούν με ευκολία να αποκτούν ακίνητα ή εταιρικά μερίδια και μετοχές σε «παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές» χωρίς πλέον να απαιτείται προηγούμενη απόφαση διοικητικής αρχής. Η νομοθεσία, η νομολογία και η «θεωρία της έδρας του νομικού προσώπου» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, έναντι της «θεωρίας ελέγχου» σύμφωνα με την οποία εξετάζονταν η ιθαγένεια μέχρι φυσικού προσώπου που ελέγχει το νομικό πρόσωπο που ίσχυε παλιότερα, καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνη για την ασφάλεια, την άμυνα και την δημογραφική θωράκιση της περιοχής, ιδιαίτερα στη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Τα τελευταία χρόνια μας καταγγέλλεται από συμβολαιογράφους, δικηγόρους, δημόσιους λειτουργούς αλλά και απλούς πολίτες, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί αξιοσημείωτα οι αγορές ακινήτων και επιχειρήσεων ιδιαίτερα στις περιοχές της Αν. Μακεδονίας και Θράκης καθώς και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που δεν είναι απλά «παραμεθόριες» αλλά και «αμυντικές».
Επίσης σε σχετική δημόσια καταγγελία προέβη και ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης στις 27.2.2025 στο Forum της Αν. Μακεδονίας και Θράκης μιλώντας για επιθετικές Τουρκικές και Βουλγαρικές αγορές και «εποικισμό του Έβρου από Μουσουλμάνους». Στο θέμα αναφέρθηκε με πρωτοσέλιδο της και η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 22-23 Μαρτίου 2025 με τίτλο «Έρευνες για το Τουρκικό Real Estate - Τα Μυστικά της Θράκης. Τι ψάχνει η ΕΥΠ στη Θράκη και σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου…».
Με δεδομένη την Τουρκική επιθετικότητα, τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις της Τουρκικής ηγεσίας για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης και την συστηματική προσπάθεια της Γείτονος για τουρκοποίηση και εργαλειοποίηση της Θρησκευτικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη ,
ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ στον αρμόδιο Υπουργό τα ακόλουθα ΕΓΓΡΑΦΑ:
Ζητούμε να μας κατατεθούν πίνακες, από τα Υποθηκοφυλακεία, το Εθνικό Κτηματολόγιο ή τους τοπικούς Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους, με όλες τις αγοραπωλησίες- δικαιοπραξίες που διενεργήθηκαν από το 2011 ανά νομό, από ξένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ευρωπαϊκά ή τρίτων χωρών, σε όλους τους νομούς που ορίζονται ως παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές σύμφωνα με το νόμο.
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι αρμόδιοι Υπουργοί;
Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει η Κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο επιθετικών και κατευθυνόμενων αγορών ακινήτων ή επιχειρήσεων από ξένα κεφάλαια σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές, όπως η Θράκη και τα νησιά;
Ποιος και πώς ελέγχει τους διαχειριστές-funds των κόκκινων δανείων που συνήθως έχουν έδρα στο εξωτερικό, σε ποιους πουλούν τα πλειστηριασμένα ακίνητα των ακριτικών περιοχών;
Σκοπεύει το αρμόδιο Υπουργείο να επαναφέρει το καθεστώς ελέγχων μέχρι φυσικού προσώπου στις δικαιοπραξίες που διενεργούνται στις παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές, ώστε η ανάπτυξη να μη λειτουργεί σε βάρος της εθνικής ασφάλειας στις ακριτικές περιοχές;
Ποιες πολιτικές σχεδιάζει η Κυβέρνηση για τη δημογραφική θωράκιση της ακριτικής Ελλάδας;
Τι έχει κάνει η Κυβέρνηση για την υλοποίηση του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για τη Θράκη; Γιατί δεν έχει οριστεί μέχρι σήμερα συντονιστής και Επιτροπή Παρακολούθησης, όπως είχε ζητήσει η Διακομματική, που θα κινητοποιεί και θα συντονίζει το έργο των αρμόδιων Υπουργείων;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Βουλευτής Ροδόπης ΝΔ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ, Βουλευτής Β´ Θεσσαλονίκης ΝΔ
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Βουλευτής Λάρισας ΝΔ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Βουλευτής Καβάλας ΝΔ
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΗΣ, Βουλευτής Μεσηνίας ΝΔ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΗΜΟΣΧΑΚΗΣ, Βουλευτής Έβρου ΝΔ
ΜΑΝΟΣ Ν. ΚΟΝΣΟΛΑΣ, Βουλευτής Δωδεκανήσου ΝΔ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ, Βουλευτής Ανατολικής Αττικής ΝΔ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ, Βουλευτής Πέλλας ΝΔ
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ, Βουλευτής Σερρών ΝΔ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Βουλευτής Λέσβου ΝΔ
Η ομιλία του δημάρχου Αλεξανδρούπολης που άνοιξε τη συζήτηση
Αίσθηση είχε προκαλέσει η ομιλία του δημάρχου Αλεξανδρούπολης Γιάννη Ζαμπούκη στο “Eastern Macedonia and Thrace Forum” που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες στην Αλεξανδρούπολη και η οποία ουσιαστικά άνοιξε τη συζήτηση καθώς περιέγραψε την κατάσταση με μελανά χρώματα.
Όπως ανέφερε το evros-news.gr, o Ο κ.Ζαμπούκης μιλώντας επί 17 λεπτά (ο Περιφερειάρχης κ.Τοψίδης που έπρεπε να αναφερθεί σε όλη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη μίλησε μόλις και μετά βίας… επτά λεπτά), μίλησε… έξω από τα δόντια. Για αποφάσεις που παίρνονται από κάποια άτομα μέσα σε ένα γραφείο του Κράτους των Αθηνών, χωρίς να ρωτούν ή να ζητούν την άποψη και τις αποφάσεις της τοπικής κοινωνίας. Έθιξε το δημογραφικό που αποτελεί τεράστιο πρόβλημα ζητώντας συγκεκριμένες πολιτικές, ενώ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου μιλώντας για αθόρυβο εποικισμό από Βούλγαρους και Τούρκους που αγοράζουν αβέρτα ακίνητα στην περιοχή και σε ΄λίγο θα απαιτήσουν και τζαμιά.
Ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης μεταξύ άλλων τόνισε:
“Θεωρώ ότι η ιδιότητα μου επιβάλλει να επισημάνω την ανάγκη για επίσπευση των διαδικασιών. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Να εντοπίσουμε αυτά που μας κρατάνε σημειωτόν. Να ξεπεράσουμε τα όποια εμπόδια αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά. Ακόμα συζητούμε για την ανάπτυξη των υποδομών και την συνδεσιμότητα ως καθοριστικούς παράγοντες για την περιφερειακή μας ανάπτυξη.
Η Αλεξανδρούπολη έχει χαρακτηριστεί ως διαμετακομιστικός κόμβος. Σε αυτή την ίδια αίθουσα πριν από τρία χρόνια την είχα αποκαλέσει Δαρδανέλια της ξηράς. Και ναι, είναι στη θεωρία, καθώς η ύπαρξη και λιμανιού και σιδηροδρόμου και αυτοκινητόδρομου και αεροδρομίου, της δίνουνε αυτό το δικαίωμα. Τι ισχύει όμως στην πράξη και στην πραγματικότητα;
- Τι συμβαίνει με το λιμάνι; Έχει οριστεί ο ρόλος του και μέσα από αυτόν τα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης του ή υπάρχει μια κεκαλυμμένη στασιμότητα σε αυτή την περιβόητη πλέον θαλάσσια Εγνατία;
- Τι συμβαίνει με τον Ανατολικό Περιφερειακό που θα συνέδεε το λιμάνι μας με την Εγνατία οδό; Γιατί υπάρχει αυτή η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του, όταν η χρηματοδότηση του είναι εξασφαλισμένη;
- Τι συμβαίνει με τον σιδηρόδρομο; Η σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με το Ορμένιο από τον περασμένο Οκτώβριο μπορεί να χαρακτηριστεί ως αναπτυξιακό έργο; Σε αυτό το φόρουμ, πριν δύο χρόνια, μιλούσαμε και συζητούσαμε για ηλεκτροκίνητη γραμμή. Μιλούσαμε και συζητούσαμε για την σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Βουλγαρία, την σιδηροδρομική σύνδεση των λιμανιών της βορείου Ελλάδος
- Εξαίρεση όλων αυτών το αεροδρόμιο μας, το οποίο μάλιστα κατάφερε και πιστοποιήθηκε ευρωπαϊκά ως το πρώτο πανελλαδικά για την επιχειρησιακή λειτουργία και την οργανωτική του δομή και το οποίο μάλιστα καταγράφει κάθε χρόνο μόνο αυξητικά νούμερα στον απολογισμό του.
- Δυστυχώς όμως δεν ισχύει το ίδιο για τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς. Η σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Βουλγαρία, οι νέοι οδικοί άξονες και η ενίσχυση του λιμένα της πόλης αλλά και η διασύνδεση του με τα λιμάνια της βορείου Ελλάδος βρίσκονται ακόμα σε εκκρεμότητα. Κι όσο υπάρχουν εκκρεμότητες, πως μπορούμε να συζητάμε για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, τις οποίες μάλοιστα εμείς και θέλουμε και μπορούμε να υποστηρίξουμε.
Ο τόπος μας χρειάζεται πολλά περισσότερα για να τραβήξει μπροστά. Κι ο τόπος μας δεν είναι μονάχα η Αλεξανδρούπολη. Ο τόπος μας είναι ολόκληρος ο νομός Έβρου, ολόκληρη η Θράκη, ολόκληρη η Περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, όπου εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς την μη ισόρροπη ανάπτυξη. Ήρθε η ώρα να αποκτήσουν νέα δυναμικό μέσα από την αξιοποίηση της τεχνολογίας δυο βασικοί πυλώνες της τοπικής μας οικονομίας. Η αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφία. Και ας βασανίζονται από τις καταστροφικές συνέπειες της ζωονόσου της ευλογιάς και ας προσπαθούν μονάχοι τους, με νύχια και με δόντια, ελαιοπαραγωγοί και μελισσοκόμοι να αναστήσουν τα ελαιόδεντρα και τα μελίσσια τους. ,
Η Αλεξανδρούπολη δοκιμάστηκε με την καταστροφικότερη πυρκαγιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1957 και μετά τον Αύγουστο του 2023 με απώλεια όλου του πράσινου ορίζοντα της, Και έρχονται και οι πλημμύρες. Με όλη την δασική μας έκταση να είναι καμένη, το νερό θα κατηφορίζει από τα βουνά προς τις λεκάνες απορροής που είχαν σχεδιαστεί για να ανταπεξέλθουνε στην κλιματική αλλαγή και όχι στην κλιματική κρίση. Θα προλάβουμε άραγε την ολοκλήρωση των μελετών και την ολοκλήρωση των έργων που θα προκύψουν από αυτές;
Άραγε το ΕΒΡΟΣ Μετά είναι αρκετό; Η επανακατοίκηση των αγροτικών κοινοτήτων του νομού, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για την ισόρροπη ανάπτυξη της περιοχής. Όχι μονάχα οικονομικά, αλλά και εθνικά.
Επίκειται ένας αθόρυβος εποικισμός Με την αγορά μόλις με 10.000, 15.000 ευρώ παρατημένων κατοικιών στα χωριά του Έβρου, από Βουλγάρους Ευρωπαίους πλέον πολίτες, αλλά ακόμα πιο επικίνδυνο σημείο η αγορά αυτών των κατοικιών από εταιρείες τουρκικών κεφαλαίων και συμφερόντων. Που με την σύσταση τους κατά το εμπορικό δίκαιο στη χώρα μας, την εγγραφή τους στο τοπικό Επιμελητήριο και την έκδοση απλώς ενός ΑΦΜ, αγοράζουν ότι θέλουν, όπου θέλουν, κατά μήκος του ποταμού Έβρου. Σε αντίθεση με τα φυσικά πρόσωπα που απαγορεύεται ή ορθότερα επιτρέπεται κατόπιν ειδικής άδειας. Μην σας προκαλέσει έκπληξη αν σε κάποιο από τα επόμενα φόρουμ εδώ, συζητήσουμε για το δικαίωμα όλων αυτών που ξαφνικά θα μας εποικήσουν, εν ονόματι της θρησκευτικής τους ελευθερίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να χτίσουν τζαμιά δίπλα στις ερειπωμένες εκκλησιές μας, ως νέες κοινότητες χωρίς ελληνικά χαρακτηριστικά.
Και ας καταφέραμε, στο πλαίσιο της εξωστρέφειας μας σε έναν τόπο που ομορφαίνει, να αναδείξουμε την Αλεξανδρούπολη ως τουριστικό προορισμό. Να αυξήσουμε τους δείκτες της τοπικής μας οικονομίας και να δώσουμε ζωντάνια στην πόλη μας και τους ανθρώπους της. Που θα είναι ακόμα μεγαλύτερη με την αναβάθμιση του τελωνείου των Κήπων. πηυ δημοπρατήθηκε ήδη και το χαιρετίζουμε.
Τι συμβαίνει όμως με τις υπόλοιπες περιοχές; Η δημογραφική γήρανση και η επιθυμία να θέλουν όλοι να έρθουν εδώ αποτελεί το βασικότερο πρόβλημα στον Έβρο και αντιστοίχως στην υπόλοιπη Θράκη. Οφείλουμε να κοιταχθούμε όλοι μας κατάματα και να αντιμετωπίσουμε με καίριες λύσεις όλα αυτά που σας περιγράφω. Καλωσορίζουμε τα νέα μέτρα του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής. Είναι όμως αρκετά για να λύσουν το πρόβλημα; Ζητούμε πολιτικές που θα ενισχύσουν την απασχόληση, τη στήριξη των νέων αγροτών και την ανάπτυξη σύγχρονων υποδομών που θα καταστήσουν την ύπαιθρο μας ελκυστική για τις νεότερες γενιές.
“Δεν είναι δυνατόν 10 άνθρωποι σε ένα γραφείο στην Αθήνα να αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς”
Στις πρωτοβουλίες μας που σχεδιάζονται και υλοποιούνται με γνώμονα τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας των οποίων εμείς είμαστε οι γνώστες, δεν χωρούν έξωθεν παρεμβάσεις από το Κράτος των Αθηνών. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα, σε μια Αλεξανδρούπολη που μεγαλώνει, και μαζί μεγαλώνουν και οι ανάγκες της, και μαζί με αυτές και οι ανάγκες στάθμευσης για 110.000 πλέον μόνιμων κατοίκων και επισκεπτών, δέκα άτομα από την Αθήνα σε ένα γραφείο να καθορίζουν την τύχη του πάρκινγκ του λιμανιού και να κρίνουν ότι ο δήμος Αλεξανδρούπολης για την γη του, την Δυτική χερσαία ζώνη και όχι λιμενική ζώνη, δεν δικαιούται να συνάψει προγραμματική σύμβαση, με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και συγκεκριμένα την επίλυση του μείζονος προβλήματος της στάθμευσης που ταλανίζει την πόλη μας ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Και ενώ δεν δικαιούται να συνάψει απ’ ευθείας συμφωνία να τον δέχονται ως συμμετέχοντα στον διαγωνισμό και να τον απορρίπτουν για τον λόγο ότι προσκόμισε μόνο το ποινικό του μητρώο ο δήμαρχος και όχι και οι 35 δημοτικοί σύμβουλοι. Δεν είναι δυνατόν να αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς και να ενημερωνόμαστε με ένα ποστ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για ένα ακόμα αναπτυξιακό έργο, αυτό του θαλάσσιου αιολικού πάρκου ανάμεσα στην Αλεξανδρούπολη και την Σαμοθράκη χωρίς όχι μόνο να ερωτηθεί η τοπική κοινωνία, αλλά ούτε καν προηγουμένως να ενημερωθεί. Για ένα έργο από το οποίο δεν θα επωφεληθεί απολύτως τίποτα και θα αποτελέσει υπανάπτυξη.
