Θεσσαλονίκη: «Δεκατρία χρόνια κοιμάμαι στον δρόμο» - Συγκλονίζουν οι ιστορίες των αστέγων της πόλης
Εθελοντές μοιράζουν ζεστό φαγητό και ρούχα σε περίπου 70 άστεγους της Θεσσαλονίκης
Μαζεμένοι σε ένα πάρκο απέναντι από την Φιλοσοφική του Αριστοτελείου, στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλον, κρατώντας σακούλες με λίγα ρούχα και προσωπικά αντικείμενα. Κάποιοι συζητούν τα νέα της ημέρας ενώ κάποιοι άλλοι ανταλλάσσουν ευχές για το Πάσχα. Η Μεγάλη Εβδομάδα τους βρίσκει για ακόμα μια χρονιά στο δρόμο, να περιμένουν με λαχτάρα ένα ζεστό πιάτο με φαγητό που τους μοιράζουν εθελοντικές ομάδες της πόλης.
Στην πλειοψηφία τους είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι που έχασαν δουλειές, σπίτια και οικογένεια ενώ υπάρχουν και εκείνοι που βρέθηκαν χωρίς στήριγμα από τη μια στιγμή στην άλλη λόγω προσωπικών αδιεξόδων. Πίσω από κάθε σκυθρωπό βλέμμα βρίσκεται καλά κρυμμένη μια ιστορία.
«Χωρίς χρήματα και δουλειά κατέληξα στο δρόμο»
Εδώ και σχεδόν δεκαπέντε χρόνια ο κύριος Κώστας κοιμάται στο δρόμο. Οικονομικοί και άλλοι λόγοι τον οδήγησαν να μαζέψει τα λιγοστά του υπάρχοντα και να στήσει το «σπιτικό» του σε ένα παγκάκι απέναντι από την Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Οι γιορτινές μέρες του Πάσχα δεν διαφέρουν για εκείνον από τις καθημερινές αφού όπως λέει έχει ξεχάσει πως είναι να περνάει αυτό το διάστημα μαζί με αγαπημένα πρόσωπα.
«Χωρίς χρήματα και δουλειά κατέληξα στον δρόμο» λέει ο ίδιος στο emakedonia.gr αναφέροντας ότι παρόλο που είχε την δυνατότητα επέλεξε να μην φιλοξενηθεί στο υπνωτήριο αστέγων λόγω ανθυγιεινών συνθηκών που επικρατούσαν εκεί τα προηγούμενα χρόνια. Η Μεγάλη Εβδομάδα τον βρίσκει σε ένα πάρκο να τρώει το φαγητό που του προσέφεραν εθελοντές από την Εθελοντική Διακονία Αστέγων. Σήμερα ελπίζει ότι το επόμενο Πάσχα θα τον βρει μέσα σε κάποιο σπίτι.
«Μόνο οι εθελοντές μας θυμούνται. Αυτοί είναι η οικογένειά μας τώρα. Το Πάσχα για μένα είναι όπως κάθε άλλη μέρα. Η μόνη διαφορά είναι ότι τέτοιες μέρες βλέπεις τους δρόμους πιο άδειους και νιώθεις ακόμα πιο μόνος» αναφέρει κύριος Κώστας.
«Το Πάσχα νιώθω μεγαλύτερη μοναξιά»
«Μόνος μου θα περάσω και αυτό το Πάσχα» θα πει από την πλευρά του ο κύριος Νεκτάριος. Παρόλο που δεν κοιμάται στον δρόμο, ο ίδιος περιγράφει τις συνθήκες εξαθλίωσης που βιώνει καθημερινά. «Μένω σε ένα σπίτι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση και νερό. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες αλλά πάντα ελπίζουμε για το καλύτερο».
Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, ο ίδιος θυμάται τις όμορφες οικογενειακές στιγμές που ζούσε πριν βρεθεί μόνος σε ένα σπίτι που δεν έχει ούτε τα βασικά για την επιβίωσή του.
«Τις ημέρες του Πάσχα περνούσαμε πάρα πολύ ωραία μαζί με την οικογένειά μου στο σπίτι. Τώρα δυστυχώς οι δικοί μου ζουν στην Αθήνα και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το Πάσχα νιώθω μεγαλύτερη μοναξιά. Κάθε μέρα ανεβαίνω έναν Γολγοθά για την επιβίωση μου αλλά δεν σταματάω να ελπίζω».
Λαμπάδες και κόκκινα αβγά για τους άστεγους της πόλης
Η Εθελοντική Διακονία Αστέγων βρίσκεται για δέκατη χρονιά σε κάθε γειτονιά της πόλης με τα μέλη της να μαγειρεύουν και να μοιράζουν ζεστό μαγειρεμένο φαγητό σε περίπου 70 άστεγους της πόλης. Έτσι και φέτος λίγο πριν την Ανάσταση, ο Σύλλογος θα μοιράσει πασχαλινές λαμπάδες, κόκκινα αβγά, φρέσκα τσουρέκια και ζεστή κοτόσουπα σε όλους εκείνους που το έχουν ανάγκη. Οι εθελοντές θα βρίσκονται στους δρόμους και ανήμερα της Κυριακής του Πάσχα με το πασχαλινό γεύμα της αγάπης να μοιράζεται σε κάθε γωνιά.
Τα μέλη του Συλλόγου ξεκίνησαν να προετοιμάζονται από την Μεγάλη εβδομάδα. Αφού έβαψαν τα κόκκινα πασχαλινά αβγά και προμηθεύτηκαν τις λαμπάδες, σήμερα ετοιμάζονται να μαγειρέψουν το αναστάσιμο δείπνο που θα ζεστάνει περίπου 70 ψυχές που περνάνε αυτές τις μέρες στον δρόμο.
«Είναι το δέκατο Πάσχα που βρισκόμαστε κοντά στους άστεγους, προσφέροντας γεύματα αγάπης. Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι κανένας τους δεν είναι μόνος του και ότι είμαστε όλοι εκεί. Έτσι και εμείς που ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και μαζί θέλουμε να γιορτάσουμε και το φετινό Πάσχα» λέει στο emakedonia.gr η Πρόεδρος της Εθελοντικής Διακονίας Αστέγων, Κυριακή Φράγκου.
«Το σημαντικότερο πράγμα που λείπει περισσότερο από αυτούς τους ανθρώπους αυτές τις γιορτινές μέρες είναι η επικοινωνία. Δεν έχει να κάνει τόσο με το φαγητό. Το πιο δύσκολο είναι να είσαι ακροατής και εμείς είμαστε καλοί ακροατές και έτσι έχουμε κερδίσει αυτή την συμπάθεια και την σχέση μαζί τους» αναφέρει η ίδια.
Η Εθελοντική Διακονία Αστέγων βρίσκεται στο πλευρό των αστέγων καθόλη του χρόνου με γεύματα που μοιράζονται τρεις φορές την εβδομάδα σε κεντρικά σημεία της πόλης.
