- Newsroom
Εκδήλωση με τη συμμετοχή του Γιώργου Τσακλίδη, συγγενή θύματος πραγματοποιούν την ερχόμενη εβδομάδα φοιτητικοί σύλλογοι από κοινού με τα εργατικά σωματεία.
• H εκδήλωση με τους σιδηροδρομικούς θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 18/03 στις 18:00 στο αμφιθέατρο Γ Γεωπονίας
• Η συναυλία των φοιτητικών συλλόγων θα γίνει την Πέμπτη 20/03 στις 19:00 στον πεζόδρομο τις Αγ.Σοφίας.
Το κάλεσμα υπογράφουν οι φοιτητικοί σύλλογοι:
Χημικού, Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων Μηχανικών, Ιατρικής, Κτηνιατρικήε, Γεωπονίας, Παιδαγωγικού, Δασολογίας, Γερμανικού, ΣΟΔ-ΣΕΥ-ΣΜΗ ΔΙΠΑΕ και ΣΟΦΕΘ.
Αναλυτικά το κάλεσμα:
«Το πάνω από 1,5 εκατομμύριο λαού και νεολαίας, οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που πλημμυρίσαμε τους δρόμους και τις πλατείες σε κάθε πόλη της χώρας ήταν οξυγόνο και πνοή αγώνα. Οι εικόνες από τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Λάρισας και όλης της Ελλάδας είναι ανεπανάληπτες και συγκλονιστικές.
Όλων των νεκρών είμαστε φωνή.
Το δίκιο με αγώνες στο δρόμο θα κριθεί!
Μιλήσαμε όλοι εμείς, ο λαός και η νεολαία! Η μεγάλη επιτυχία της απεργίας και των διαδηλώσεων έδειξε την αστείρευτη δύναμη του συλλογικού αγώνα. Η μαζική μας συμμετοχή έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
• Να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το έγκλημα στα Τέμπη, να σταματήσει η συγκάλυψη.
• Να ανατραπεί η πολιτική του κέρδους που μετράει τη ζωή μας, τις ανάγκες και την ασφάλεια μας ως κόστος.
• Να σταματήσει η πολιτική που δεν μας αφήνει να ανασάνουμε τον 21ο αιώνα.
Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, στο κράτος, την ΕΕ, τους θεσμούς και την «δικαιοσύνη» που υπηρετεί το άδικο.
Το δείξαμε ξανά: Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση, η αμφισβήτηση και ο αγώνας γίνεται καθήκον! Αυτές οι μέρες έχουν την σφραγίδα του λαού και της νεολαίας! Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει και να «θολώσει» τις τεράστιες διαδηλώσεις. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση
και την αστυνομία που έπνιξε το λαό και την νεολαία με χημικά την ημέρα που όλοι μας ζητούσαμε οξυγόνο, στήνοντας σκηνικά επεισοδίων. Δεν κατάφεραν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας και δεν θα τα καταφέρουν, είμαστε αποφασισμένοι να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη πολιτική που εγκληματεί απέναντι στη ζωή και τα όνειρα μας. Όλοι μαζί μια γροθιά στους φοιτητικούς μας συλλόγους. Το ποτάμι του αγώνα δεν γυρίζει πίσω μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά «μέχρι τέλους» για να δικαιωθούμε και για να μην ζήσουμε νέα Τέμπη. Βρίσκουμε «οξυγόνο» στον αγώνα και δύναμη στην οργάνωση στους Φοιτητικούς Συλλόγους. Για το φοιτητικό κίνημα κάτι άλλαξε γιατί οι φοιτητικοί μας σύλλογοι απέκτησαν δύναμη, πνοή και και τώρα φαίνεται πιο καθαρά, γιατί σηκώσαμε ανάστημα, φωνάξαμε, διεκδικούμε και ήμασταν παρόν κάθε στιγμή. Τώρα φαίνεται ότι η δύναμη μας βρίσκεται στον οργανωμένο, πανελλαδικά συντονισμένο και σε συμπόρεση με τα Εργατικά Σωματεία, κίνημα, με αιτήματα προωθητικά που βγάζουν μπροστά τις δικές μας ανάγκες, πάνω από τα κέρδη τους.
Η δυναμική αυτή αποτυπώθηκε στη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών στις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη και έδωσε απάντηση την πολιτική που μας τσακίζει την ζωή, τα όνειρά μας, που δημιουργεί τα «νέα Τέμπη» στις ζωές μας και στις σχολές μας. Για αυτό τώρα πρέπει να βάλουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό μας αντίπαλο την πολιτικη του κέρδους, την ΕΕ, την κυβέρνηση και όσες άλλες κυβέρνησαν και θα κυβερνήσουν, το ίδιο το κράτος που κοιτάει μόνο πως θα βγάλουν κέρδη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι πως θα καλυφθούν οι δικές μας ανάγκες, βάζοντας το Πανεπιστήμιο σε επιχειρηματικές μπίζνες και στην πολεμική βιομηχανία, ενώ παράλληλα οι σπουδές μας βρίσκονται σε άθλιο επίπεδο.
Σήμερα γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι για να επιτεθούμε σε αυτούς που δημιουργούν και προδιαγράφουν τα «νέα Τέμπη» μέσα στις σχολές μας, πρέπει να βγάλουμε μπροστά τα προωθητικά αιτήματα μας για πραγματικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές στο ύψος των αναγκών μας, να αμφισβητήσουμε την πολιτική της εμπορευματοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, που διαμορφώνει ένα πανεπιστήμιο φθηνό για το κράτος, ακριβό για τους φοιτητές και κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις. Για να έχουμε επιστήμη και έρευνα για τις λαϊκές ανάγκες, πρέπει να αμφισβητήσουμε της υποταγή της στις επιχειρηματικές μπίζνες και στην εμπλοκή των Πανεπιστημίων στους πολεμικούς σχεδιασμούς.
