Σταμάτης Κραουνάκης στη «ΜτΚ»: Όταν μου λένε καλά λόγια λέω σταματήστε, υπάρχει και ο Μπαχ

Στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει για πρώτη φορά την παράστασή του «Τ’ Αηδόνια του Χειμώνα» ο Σταμάτης Κραουνάκης την οποία περιγράφει ως «μία ευτυχισμένη στιγμή συλλογικής προσπάθειας και έκφρασης με τους συνεργάτες του». Μία μουσική βραδιά με κέφι και συγκίνηση, με κομμάτια προκλασικά μέχρι πολύ λαϊκά «παλιάς καύσεως» από ένα μουσικό φάσμα που εκτείνεται από την προσωπική δισκογραφία του καλλιτέχνη μέχρι τον Μοντεβέρντι και την Εντίθ Πιάφ. 

«Για μένα δεν περιγράφεται ακριβώς η βραδιά γιατί είναι ένα συνοπτικό αίσθημα αυτό που ενώνει» λέει ο συνθέτης στη «ΜτΚ». «Στο φινάλε, το ποτάμι της βραδιάς παρασέρνει τον κόσμο στο συναίσθημα και τον διονυσιασμό σαν κάτι αυθόρμητο». Όπως εξηγεί, το συναίσθημα που τον οδήγησε γι’ αυτήν την παράσταση, η οποία δεν έκλεισε ακόμα τον κύκλο της στην Αθήνα, είναι ο έρωτας. Για τον ίδιο, έρωτας είναι μεταξύ άλλων η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που θα περπατήσεις μαζί του. «Είμαστε μόνοι, πολλοί μαζί, είναι τρομερό αυτό. Αυτό που μπορεί να κάνει η μουσική μία τέτοια βραδιά συνήθως είναι να ενώσει, να φύγεις και να θες να πιάσεις ένα χέρι» σημειώνει χαρακτηριστικά. Άλλωστε για τον ίδιο το κοινό δεν είναι μάζα, είναι άνθρωποι «που θα πρέπει να έχεις χρόνο να τους δεις έναν έναν».

Ο Σταμάτης Κραουνάκης σύνδεσε το προηγούμενο διάστημα το όνομά του και με την πολιτική καθώς ο ίδιος δεν φοβήθηκε ποτέ να εκφράσει την άποψή του και να στηρίξει δημόσια τις επιλογές του.

«Την πόρτα μου σε αυτά τα κόμματα που υπάρχουν την έχω κλείσει. Κουράστηκα, στήριξα, εξετέθην, κυνηγήθηκα και κατάλαβαν ότι δε μπορούν να μου κάνουν κακό γιατί το έργο μιλάει. Αυτή τη στιγμή το πολιτικό σκηνικό δεν με απασχολεί. Περιμένω με χαρά αυτό που θα μου ξανακουρντίσει το ενδιαφέρον να ακολουθήσω έναν ηγέτη, ένα κόμμα, μία τάση. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο το οποίο να με κινητοποιεί και προτίμησα -και σε καλό μου βγήκε- να βάλω μπροστά σαν τεχνίτης τα εργαλεία της δουλειάς μου να κάνω ξανά τη μουσική πρωταγωνίστρια στη ζωή μου. Αφήνω την πολιτική να ‘παίξει’ όσο μπορεί και κρατάω αποστάσεις μέχρι να μας πείσει κάποιος ότι αυτός είναι ο άνθρωπός μας -γιατί προς το παρόν, δε βλέπω κάτι τέτοιο».

Προσθέτει επίσης ότι επί Σημίτη «κυνηγήθηκε τρελά», πιο πολύ από την περίοδο Μητσοτάκη. «Ήμουν στη μαύρη λίστα. Αυτοί ξέρουν το γιατί. Έρχεται όμως η ζωή και μας αποδεικνύει ότι όλα κάποτε τελειώνουν. Άρα κάνεις τη δουλειά σου, λες άφοβα την άποψή σου. Μου έλεγαν ‘μη μιλας’. Πώς δε θα μιλήσεις; Εγώ δεν φοβήθηκα το κόστος γιατί είχα εμπιστοσύνη στην τέχνη μου. Ήξερα ότι μπορούσα με ένα τραγούδι να κλέψω την καρδιά του άλλου, αυτό είναι μία παρηγοριά. Δεν μπορείς να σωπάσεις -είσαι ζωντανός οργανισμός μέσα σε μία κοινωνία που υποφέρει, πώς θα σωπάσεις;» ρωτάει ρητορικά.

Σε ό,τι αφορά στις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ο συνθέτης εξηγεί πως δεν απογοητεύτηκε από τα γεγονότα του 2024, καθώς όπως λέει τα είχε προβλέψει και μάλιστα τα είχε πει και στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα από το 2022. «Φαινόταν το πρόβλημα. Όταν οι τάσεις είναι πολλές για να μπορέσει να ισορροπήσει αυτό χρειάζεται σύμπνοια η οποία δεν υπήρχε και αυτό στην πρώτη φουρτούνα φάνηκε. Υπήρχαν μικρομάγαζα τα οποία ήθελαν να είναι όλα στο ίδιο πολυκατάστημα και όταν ήρθε το πρόβλημα φάνηκαν, αυτό είναι όλο. Και επειδή βλέπω ότι υπάρχει μία απογοήτευση στην κοινωνία, είναι καλύτερο να κοιτάξουμε τους ανθρώπους μας μέχρι να έρθει ένας άνθρωπος στον οποίο να δώσουμε εμπιστοσύνη» σημειώνει λέγοντας πως από αυτή τη χώρα περάσανε ηγέτες σοβαροί. «Δεν θέλουμε το μη χείρον, θέλουμε το βέλτιστο» λέει χαρακτηριστικά. «Τα αληθινά αφεντικά που είναι πάνω από τις κυβερνήσεις παγκοσμίως θα πρέπει να θυμούνται όλοι ότι η ζωή είναι μικρή. Αυτό πρέπει να το σκέφτονται οι άνθρωποι που κανονίζουν τις τύχες της ανθρωπότητας».

Ο ίδιος ούτε κατάλαβε πώς, ούτε τον ενδιέφερε ποτέ το γεγονός ότι έκανε εμπορική επιτυχία. «Είμαι ένας άνθρωπος που δεν σταματάει ποτέ να δουλεύει. Το μόνο που με νοιάζει είναι αυτό να μη φύγει καμιά μέρα άκλαυτη. Αυτό άλλοτε έχει μία απήχηση, άλλοτε μπορεί να περνάει και στο ντούκου, για μένα όμως ο τεχνίτης πρέπει να πιάνει το καλέμι κάθε μέρα. Από μικρός ήξερα πού ήθελα να πάω. Ήξερα ότι είχα ταλέντο, διάβαζα και δούλευα πολύ γι’ αυτό. Ακόμη το κάνω, είμαι συνέχεια στην πρίζα. Όταν μου λένε καλά λόγια λέω σταματήστε υπάρχει και ο Μπαχ και ο Μοντεβέρντι. Υπάρχουν πολλά υπερμεγέθη. Ξέρουμε τι έχει γραφτεί. Ότι κάποιος μπορεί στην εποχή του να αφήσει ένα ίχνος, δεν σημαίνει και τίποτα. Για μένα πιο σημαντικό είναι να βλέπεις ότι σε εμπιστεύεται η νεότητα, αυτό είναι σοβαρό».

Παραδέχεται ότι έχει χρησιμοποιήσει μία φορά την Τεχνητή Νοημοσύνη σε ένα τραγούδι του, αλλά δεν αποκαλύπτει σε ποιο. «Δουλεύει ναι, αλλά δεν φοβάμαι τίποτα που το χειρίζεται άνθρωπος. Τώρα αν πάει να κάνει τη δουλειά του ανθρώπου, εκεί τα πράγματα είναι επικίνδυνα, όλα είναι όμως θέμα χειρισμών. Δεν είμαι κατά σε τίποτα που μπορεί να βοηθήσει τα πράγματα και να τα εξυπηρετήσει. Όταν πάει να τα καπελώσει είμαι κατά».

Είναι κατά της εσωστρέφειας καθώς το «μυστικό» είναι η σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους και δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον. «Έχει περάσει πολλά βάσανα η ανθρωπότητα και άντεξε. Όσο τα ερείπια είναι ακόμα στη θέση τoυς πρέπει να είμαστε εκεί». Σημασία για εκείνον έχει να προσέχουμε ποιους να αγαπάμε. «Πρέπει να αγαπάμε αυτούς που θέλουν την αγάπη μας και πολλές φορές δεν ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί».

Συγκινείται με τα απλά πράγματα, ένα ζευγάρι να περπατάει χέρι χέρι, μία ωραία ταινία, έναν καλό ηθοποιό. Πιστεύει πως ακόμα πιο σημαντικό από την τύχη είναι να έχει κανείς ανοιχτά τα μάτια του γιατί αλλιώς «ούτε η τύχη θα σου έρθει». Απωθημένα στην ζωή του δεν έχει, θέλει μόνο να τελειώσει μία λαϊκή όπερα που γράφει.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζει ένα νέο project με τη Δήμητρα Γαλάνη πάνω σε έναν ποιητή, το οποίο δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμο και κλείνοντας, θέλει να προτείνει ένα βιβλίο στο κοινό: Το «ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΤΕ!» του Stephane Hessel. Το διάβασε στην αρχή της καραντίνας και το ξαναέπιασε τώρα γιατί είναι ένα βιβλίο «που το χρειαζόμαστε και πρέπει να το διαβάσουμε όλοι».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Τ’ Αηδόνια Του Χειμώνα»

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025, ώρα 21:00

Φωτογραφία Αλέξης Αδάμ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.01.2025