Σωτήρης Μήτσκας: Απαιτούμε την αλήθεια για τον θάνατο των παιδιών μας

Είναι συμπατριώτης μου από τα Γιαννιτσά αλλά δεν έτυχε να γνωριστούμε. Τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν από έναν μήνα, στη διαδήλωση που έγινε στις 26 Ιανουαρίου, στον πεζόδρομο των Γιαννιτσών, όπου συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες πολίτες με σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο»…

Μεταξύ των διαδηλωτών ήταν και οι γονείς της 23χρονης Ιφιγένειας Μήτσκα, που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η άτυχη Ιφιγένεια βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας Intercity 62 και επέστρεφε με τον αρραβωνιαστικό της από την Αθήνα, όπου είχαν πάει για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας του 2023.

Η συνάδελφος Άννα Μαρία Σαββίδου με σύστησε στον πατέρα της Ιφιγένειας Σωτήρη Μήτσκα και πιάσαμε κουβέντα. Κατάλαβα ότι μιλούσε με δυσκολία για τον χαμό του παιδιού του και δεν τον ρώτησα πολλά.

Λίγες ημέρες αργότερα τον συνάντησα τυχαία για δεύτερη φορά και μου είπε ότι για σήμερα 23 Φεβρουαρίου, ετοιμάζουν εκδήλωση μνήμης στα Γιαννιτσά. Τον ρώτησα εάν ήθελε με αφορμή την εκδήλωση να κάνουμε μία συνέντευξη για τη «ΜτΚ» και συμφώνησε.

Όπως μου είπε σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών θα μιλήσουν οι δικηγόροι Στέλιος Σούρλας που έχει ορίσει η οικογένεια και Αντώνης Ψαρόπουλος, πατέρας της Μάρθης, καθώς και όσοι συγγενείς των θυμάτων επιθυμούν. Στο μεταξύ, τις προηγούμενες ημέρες οι καθηγητές και οι μαθητές του Γ’ γενικού λυκείου Γιαννιτσών έκαναν μία τελετή και έδωσαν το όνομα της Ιφιγένειας Μήτσκα στη βιβλιοθήκη του σχολείου τους, ενώ η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδος εγκαινίασε έκθεση με φωτογραφίες από τον τόπο του τραγικού δυστυχήματος.

Για τις 28 Φεβρουαρίου τι προγραμματίζετε;

Στις 28 Φεβρουαρίου που συμπληρώνονται δύο χρόνια, όλοι οι συγγενείς θα πάμε στα Τέμπη και θα κάνουμε μνημόσυνο στον τόπο του δυστυχήματος, ενώ την ίδια μέρα διάφοροι φορείς σε όλη την Ελλάδα θα κάνουν συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας.

Είδατε την συνέντευξη του πρωθυπουργού την επόμενη μέρα από τα μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν στις 26 Ιανουαρίου;

Ναι, την είδα και νομίζω ότι ο πρωθυπουργός σ’ αυτή την συνέντευξη έκανε μία μεγάλη κωλοτούμπα. Ο πρωθυπουργός κινεί τα νήματα όλης της χώρας. Ενημερώνεται και συντονίζει τα πάντα. Τώρα πως γίνεται και λες ότι εγώ δε φταίω, έτσι μου είπαν οι άλλοι. Εάν κάποιοι είπαν ψέματα, τότε γιατί δεν τιμωρούνται και παραμένουν στις θέσεις τους; Γιατί κανένας δεν είναι στη φυλακή δύο χρόνια μετά; Νομίζω ότι ο πρωθυπουργός προσπαθεί να βγει από το κάδρο.

Δυστυχώς από την αρχή δεν τηρήθηκε τίποτα. Δεν έγινε τίποτα σωστά. Κάθε μέρα ακούμε και κάτι καινούριο που έπρεπε να γίνει, αλλά τελικά δεν έγινε. Έτσι έπρεπε να κάνει η πυροσβεστική, έτσι έπρεπε να κάνει η αστυνομία… Μόνο ένας αξιωματικός, ο διοικητής της τροχαίας είπε να ακολουθηθεί η διαδικασία και αυτόν τον απομάκρυναν, τον μετέθεσαν. Είχε πει να μην προχωρήσει το μπάζωμα πριν έρθει ο ανακριτής. Όσοι συμφώνησαν στο μπάζωμα επιβραβεύτηκαν και πήραν προαγωγή…

Πώς σχολιάζετε τα τελευταία βίντεο που παρουσιάστηκαν με την εμπορική αμαξοστοιχία;

Νομίζω ότι με τα βίντεο αυτά που εμφανίστηκαν μετά από δύο χρόνια, κάποιοι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο. Λένε ότι τα βαγόνια δεν μετέφεραν κάτι παράνομο… Εάν δεν μετέφεραν κάτι παράνομο, τότε πως έγινε η τεράστια έκρηξη; Τι είχαν μέσα στα βαγόνια που προκάλεσε αυτή την έκρηξη-μανιτάρι… Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι μετά τις μεγάλες συγκεντρώσεις που έγιναν στις 26 Ιανουαρίου, φοβήθηκαν και ανησύχησαν οι κυβερνώντες και προσπαθούν τώρα να κλονίσουν τον κόσμο για να μη συμμετέχει στις διαδηλώσεις που θα γίνουν στις 28 Φεβρουαρίου. Ο κόσμος όμως δεν τρώει κουτόχορτο. Όλοι έχουν καταλάβει ότι κάτι άλλο συμβαίνει.

Κατά τη δική σας εκτίμηση τι άλλο μπορεί να συμβαίνει;

Προσωπικά πιστεύω ότι το θέμα έχει άμεση σχέση με το λαθρεμπόριο καυσίμων. Έχουμε ακούσει τόσους εμπειρογνώμονες, Έλληνες και ξένους οι οποίοι μας είπαν ότι αυτή η έκρηξη-μανιτάρι δεν μπορεί να προκληθεί από έλαια ή κάτι άλλο που υπήρχε στο τρένο. Το σίγουρο είναι ότι υπήρχαν εύφλεκτες ύλες οι οποίες προφανώς μεταφέρονταν παράνομα. Εμείς δεν λέμε ότι αυτές τις εύφλεκτες ύλες τις τοποθέτησε ο πρωθυπουργός ή κάποιος υπουργός. Εμείς λέμε ότι κάποιοι τις έβαλαν παράνομα στο τρένο. Όποιοι και να είναι αυτοί πρέπει να βρεθούν και να τιμωρηθούν.

Πώς βλέπετε τη στάση της Δικαιοσύνης;

Δυστυχώς κατά την προσωπική μου εκτίμηση η στάση της ηγεσίας του Αρείου Πάγου είναι ανεπαρκέστατη. Από την πρώτη στιγμή που μας παρέπεμψε για παρηγοριά στην εκκλησία μέχρι και τελευταία που λέει αυτά που λέει. Το ίδιο συνέβη και με άλλες μεγάλες υποθέσεις όπως οι υποκλοπές, η υπόθεση Novartis, η λίστα Λαγκάρντ, κ.ά. Δεν λέω για το σύνολο των δικαστών. Σίγουρα δεν είναι όλοι το ίδιο. Θα μου πείτε η ηγεσία δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά αφού διορίζεται από την κυβέρνηση. Πώς όμως είναι ανεξάρτητη η δικαιοσύνη όταν διορίζεται από την κυβέρνηση;

Θέλετε να μας πείτε πώς ενημερωθήκατε για την τραγωδία στα Τέμπη;

Ήταν Τρίτη βράδυ και βρισκόμουν στη δουλειά. Από εκείνη την ημερομηνία που πάγωσε ο χρόνος για μας, δεν βγαίνω από το σπίτι τις Τρίτες. Ήμουν λοιπόν στη δουλειά και έκλεισα ως συνήθως γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα. Δεν είχα ακούσει τίποτα. Όταν έφτασα σπίτι η γυναίκα μου και η άλλη μου κόρη το είχαν ήδη μάθει από την τηλεόραση. Ήξεραν αυτό που συνέβη, γιατί ο φίλος της Ιφιγένειας, ο Φάνης, είχε πάρει τηλέφωνο τον πατέρα του και μετά την Χριστίνα (την κόρη μου). Μου είπαν ότι κάτι έγινε με το τρένο και ότι ήταν μέσα τα παιδιά. Δεν φανταζόμασταν το μέγεθος, γιατί ο Φάνης ήταν καλά.

Στα επόμενα λεπτά η ανησυχία άρχισε να μεγαλώνει… Καλούσαμε συνέχεια το κορίτσι μας στο κινητό αλλά δεν απαντούσε. Οι εικόνες στο μεταξύ στην τηλεόραση με το νοσοκομείο και τα ασθενοφόρα άρχισε να μας τρομοκρατεί. Ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε τι θα ξημέρωνε…

Είχατε ενημέρωση από κάποιον επίσημο φορέα;

Όχι δεν υπήρχε καμία επίσημη ενημέρωση. Εμείς εκείνο το βράδυ πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα στα Γιαννιτσά να μάθουμε περισσότερα, αλλά και εκεί δεν ήξεραν τίποτα. Η ώρα περνούσε, το κινητό της Ιφιγένειας δεν απαντούσε και έτσι ξεκινήσαμε για το Νοσοκομείο Λάρισας. Κόλαση που μέσα σε αυτήν ήταν και το παιδί μας, αλλά δεν το ξέραμε. Φωνές, αλλόφρονες άνθρωποι που φώναζαν και έψαχναν τους δικούς τους, ασθενοφόρα που έρχονταν συνέχεια και μετά λίστες με ονόματα…

Λίστες με τραυματίες, με αγνοούμενους. Μία τρέλα. Ελπίδα να υπάρχει το όνομα του παιδιού σου στους ζωντανούς. Ελπίδα μέσα στην καρδιά σου να τα έχει καταφέρει. Και ύστερα σκοτάδι. Ατελείωτο. Βαρύ. Αναμονή εκεί στις αίθουσες του νοσοκομείου για κάποιο νέο. Περιμέναμε όλοι μαζί, με τους γιατρούς και το προσωπικό να δίνουν μάχη και να μας στηρίζουν…

Έφτασε μεσημέρι Τετάρτης. Τρέλα, αναμονή, κουβέντες, σκόρπιες πληροφορίες, αγωνία. Κανείς δεν ήξερε. Πουθενά επίσημα χείλη να μας ενημερώσουν, να μας υποστηρίξουν. Έφτασε απόγευμα. Εξαντλημένοι, φοβισμένοι, πηγαίναμε από το ένα νοσοκομείο στο άλλο. Ψάχναμε μόνοι μας. Τίποτα…

Κάποια στιγμή εφόσον το όνομα της Ιφιγένειας δεν ήταν στους διασωθέντες, ζήτησα να δω τις σωρούς, να αναγνωρίσω εγώ το παιδί μου. Να τελειώσει αυτή η παράνοια. Δεν με άφησαν, ήταν θέμα πρωτοκόλλου.

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε. Πώς βλέπετε τις έρευνες που συνεχίζονται;

Εσείς βλέπεται κάποιο φως στις έρευνες; Εμείς είμαστε στο σκοτάδι μας λόγω της απώλειας του παιδιού μας. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει δικαιοσύνη, αλλά έχω ακόμη ελπίδα. Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που περιμέναμε όλοι οι συγγενείς στο νοσοκομείο, μέσα σε αυτή την τρέλα, ήρθε κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός με τον Πλεύρη. Μας είπε «βάλτε πλάτη»! Δεν ξέρω για ποιον το είπε. Να το ακούσουν κάποιοι που έπρεπε; Εμείς βάλαμε το παιδί μας… Δεν έχουμε κάτι άλλο να βάλουμε σε αυτό που έγινε. Φύγαμε το επόμενο βράδυ από το νοσοκομείο και την αδυναμία ενημέρωσης από επίσημα χείλη, κουβαλώντας μόνο τα κουφάρια μας. Οι γιατροί μας είπαν να μην περιμένουμε άλλο, να δώσουμε δείγμα DNA και να φύγουμε. Θα μας έπαιρναν τηλέφωνο. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος πήρε το δείγμα και φύγαμε. Την επόμενη μέρα την Πέμπτη μας είπαν ότι η Ιφιγένεια ταυτοποιήθηκε. Πήγαμε ξανά στο νοσοκομείο και περιμέναμε στη σειρά να πάρουμε τα παιδιά μας. Σοκαρίστηκα… Ο μπροστά από εμένα πήρε ένα κουτί. Πήρε τα παιδιά του σε κουτί! Φοβήθηκα για το τι με περιμένει.

Από την πρώτη συνάντηση των συγγενών μιλήσανε για λαθρεμπόριο καυσίμων. Η φωτιά ήταν τρομακτική και οι εκρήξεις συνεχείς λέγανε. Και εμείς δύο χρόνια μετά πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα να τιμωρηθούν και αυτοί που δεν το περιμένουν. Οι υψηλόβαθμοι σε αυτό το έγκλημα τα έκαναν όλα λάθος. Δεν ξέρω αν τα έκαναν μόνοι τους ή μετά από εντολές. Τώρα που ανακαλύπτουν όλοι τι έγινε στα Τέμπη, είναι η τελευταία μας ευκαιρία για το περί δικαίου αίσθημα. Να αισθανθεί ο κόσμος ότι κάτι γίνεται.

Στο μεταξύ οι έρευνες από τους πραγματογνώμονες που ορίσατε εσείς έχουν φέρει νέα στοιχεία στη δημοσιότητα. Μπορείτε να μας πείτε σε ποιο συμπέρασμα συγκλίνουν;

Τα στοιχεία που έχουν μπει στη δικογραφία είναι τρομακτικά. Ετυμηγορία λοιπόν για μένα θα είναι η φράση «μαζική δολοφονία με αποκλειστική ευθύνη του ελληνικού κράτους». Και αυτό που ακολούθησε τρεις ημέρες μετά, με το μπάζωμα και την εκχωμάτωση του σημείου που ξεψύχησαν τα παιδιά μας, με τα βαγόνια που κρύφτηκαν σε ιδιωτικά οικόπεδα, σε τι συμπέρασμα συγκλίνουν αλήθεια; Οι γονείς που πήραν στάχτη τα παιδιά τους ερεύνησαν το έγκλημα. Αλλιώς θα το ερευνούσαν αυτοί που το έκαναν… Φανταστείτε το μέγεθος όλων αυτών που γίνονται κάθε μέρα.
Ο Νίκος Πλακιάς έχασε δύο παιδιά και μετά από μέρες βρίσκουν πεταμένα μέλη από τα σώματα των κοριτσιών του και ανοίγουν οι γονείς τους τάφους να τα βάλουν μέσα. Ασύλληπτο! Πόση ψυχραιμία πρέπει να έχουν αναρωτιέμαι με αυτή την παράνοια. Που πήραν χώματα και συντρίμμια μαζί με κομμάτια των παιδιών μας. Ποιο κράτος το κάνει αυτό; Ποια υπηρεσία; Με ποια εντολή;

Τελικά έχετε εξακριβώσει τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και 30 από τα 57 θύματα βρήκαν τραγικό θάνατο από την έκρηξη και τη φωτιά που ξέσπασε και όχι από τη σύγκρουση;

Σας είπα από την πρώτη μέρα στο νοσοκομείο όλοι μιλούσαν για χημικές ουσίες καυσίμων. Οι μαρτυρίες των διασωθέντων, έλεγαν πως μύριζε ο αέρας και πως οι πυροσβέστες έριχναν νερό από ψηλά. Στέκονταν στην οροφή του τούνελ και ο κόσμος έβγαινε μόνος του από τα βαγόνια. Το τι κουβαλούσε η αμαξοστοιχία θα αποκαλυφθεί μόνο αν θέλουν να πουν οι εμπλεκόμενοι την αλήθεια. Εισαγγελείς, ανακριτές, διασώστες… Από αυτούς περιμένω την αλήθεια, ως πολίτης μίας δημοκρατικής χώρας που έχασε το παιδί του σε ένα κρατικό έγκλημα.

Έχετε ακούσει όλες τις συνομιλίες στο 112; Μήπως ακούσατε και τη φωνή της Ιφιγένειας;

Όχι απέφυγα να τις ακούσω. Ξέρετε δύο χρόνια τώρα δεν έχουμε προλάβει να πενθήσουμε. Η Ιφιγένειά μας δεν κάηκε. Εμείς πήραμε το σώμα της τραυματισμένο θανάσιμα. Ο θάνατός της προήλθε από το κάταγμα στον αυχένα. Σκοτώθηκε ακαριαία μας είπαν. Ήταν επιβάτης στο 3ο βαγόνι. Εκεί δεν υπήρξε φωτιά, μόνο καπνός…

Πιστεύετε ότι οι τελευταίες διαδηλώσεις θα βοηθήσουν να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τα αίτια της τραγωδίας;

Είναι για μας πολύ σημαντικό ότι η κοινωνία είναι μαζί μας. Ο αγώνας είναι κοινός. Ο στόχος είναι να μην ξανασυμβεί. Αυτό που έγινε στα Τέμπη μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Όλοι λέμε τη φράση «πάρε μας όταν φτάσεις» στα παιδιά μας, στους ανθρώπους μας. Η στήριξη του κόσμου και ειδικά της νέας γενιάς, των παιδιών μας, μας δίνει δύναμη. Απαιτούμε όλοι μαζί την αλήθεια για τον θάνατο 57 ανθρώπων. Σε αυτή την υπόθεση έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον…

Κατά την άποψή σας υπάρχουν ποινικές και πολιτικές ευθύνες που δεν έχουν αποδοθεί;

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα στοιχεία της δικογραφίας αποδίδουν ευθύνες. Και πολιτικές ευθύνες πολλές. Ερχόντουσαν εκατομμύρια για τον ΟΣΕ και κάποιοι τα έτρωγαν. Οι μόνοι που αγαπούν τον σιδηρόδρομο είναι οι εργαζόμενοί του. Φώναζαν, έστελναν επιστολές, διαμαρτύρονταν και αυτοί που έπρεπε δεν έκαναν τίποτα. Θέλω να ελπίζω ότι οι ευθύνες θα αποδοθούν σε αυτούς που έφταιξαν πραγματικά. Γι’ αυτό που απορώ είναι πως κοιμούνται χωρίς εφιάλτες.

Τι πρέπει να γίνει για να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι;

Να λειτουργήσει η ανεξάρτητη δικαιοσύνη. 57 φορές ισόβια για τόσους θανάτους και περισσότερο για την προσπάθεια αλλοίωσης των στοιχείων. Και όσοι έφαγαν χρόνια τώρα τα σπλάχνα του ΟΣΕ να γυρίσουν πίσω τα λεφτά. Να δημευτούν οι περιουσίες τους. Αυτό θέλω.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 23.02.2025