Πρωινός καφές με τον Στράτο Σιμόπουλο (βίντεο)

Λακωνικός και γρήγορος ο σημερινός «πρωινός καφές». Ο καλεσμένος μας Στράτος Σιμόπουλος, βουλευτής της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης, διάλεξε το «Dachristo» για να τα πούμε, καθώς εκεί πίνει συχνά τον πρωί τον καφέ του. Στη συζήτηση θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια στα μάρμαρα του Διοικητηρίου, όπου έπαιζε μπίλιες με μέλη των μουσουλμανικών οικογενειών που έμεναν στην περιοχή, αλλά και τα γηπεδάκια στην πλατεία των Δώδεκα Αποστόλων ή στην πλατεία Διοικητηρίου. Για μπάλα, για σπόρια από τον Ηρακλή ή για παγωτό από τον Ρόκο το καλοκαίρι. Μότο ζωής του είναι η φράση του Βίκτωρα Ουγκώ: Να προετοιμάζεσαι για το χειρότερο, να εργάζεσαι με πίστη, το καλύτερο έρχεται όταν δε το περιμένεις.

Πίνετε πρωινό καφέ;

Ναι, αν και δεν καπνίζω, μ΄ αρέσει ο πρωινός καφές, είτε φίλτρου στο σπίτι, είτε διπλός βαρύς σκέτος ελληνικός στο αυτοκίνητο, τώρα που έχω και συνοδό (γελάει).

Και πότε τα καταφέρνετε να τον πιείτε;

Αρκετές φορές πίνω τον καφέ στα καφέ γύρω από το γραφείο μου, κυρίως στην Παλαιών Πατρών Γερμανού και στο «Dacristo»που είμαστε τώρα.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, στα μάρμαρα του Διοικητηρίου, έτσι;

Το πατρικό μου ήταν στην αρχή της Αγίου Δημητρίου που τότε ένα μεγάλο τμήμα της ήταν χωμάτινο πεζοδρόμιο και ο δρόμος ένα καλντερίμι.

Οι παιδικές σας αναμνήσεις;

Ακόμη θυμάμαι τα μεγάλα κάρα με την μακρόστενη καρότσα. Τα έβλεπα παίζοντας μπάλα μπροστά στο σπίτι μου. Αλλά και η πολύβουη λαχαναγορά που ήταν λίγες δεκάδες μέτρα δίπλα έρχεται συχνά στο μυαλό μου. Ξέρετε, εκείνη την εποχή έμεναν στην περιοχή και ορισμένες οικογένειες μουσουλμάνων, που δεν έφυγαν μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Και μ’ αυτούς έπαιζα κυρίως μπίλιες, ενώ η πλατεία των Δώδεκα Αποστόλων και το «γηπεδάκι» απέναντι από το υδραγωγείο ήταν χώροι παιχνιδιών, κυρίως ποδοσφαίρου.

Αργότερα στα τέλη του δημοτικού ξεκίνησα να πηγαίνω στο Διοικητήριο για μπάλα στην αρχή και για σπόρια από τον Ηρακλή μετά ή παγωτό από τον Ρόκο το καλοκαίρι.

Οι γονείς σας με τι ασχολούνταν;

Ο πατέρας μου ήταν μικροέμπορος στην λαχαναγορά. Πουλούσε κυρίως πατάτες, κρεμμύδια και το καλοκαίρι καρπούζια. Στην λαχαναγορά ήταν και τα δύο αδέλφια του, ενώ ο παππούς μου ο Στράτος είχε μαγαζί στην πλατεία λαχαναγοράς και πουλούσε χόρτα και βρώμη στους μανάβηδες για τα ζώα τους.

Η μάνα μου κλασσικά οικιακά, αλλά για να συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα έραβε στα φορέματα κεντήματα για τις βιοτεχνίες που άνθιζαν στην περιοχή της Πτολεμαίων.

Πήγατε γυμνάσιο στο 4^ο. Ήσασταν καλός μαθητής ή καλός μπαλαδόρος;

Μετά το 58ο δημοτικό σχολείο στην Κρυστάλλη πέρασα με εξετάσεις στο 4ο Γυμνάσιο. Δίπλα ακριβώς. Ήμουν καλός μαθητής, αλλά με έφεση στα μαθηματικά και έτσι αποφάσισα να δώσω εξετάσεις για το Πολυτεχνείο, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Παράλληλα η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο με οδήγησε στη Βόλβη το χωριό της μάνας μου, στον Τρίτωνα. Εκεί την δεκαετία του ’80 «γράψαμε» ιστορία.

Τι θέση παίζατε;

Έπαιζα χαφ, συνήθως με το 8 στην πλάτη και κάποιες φορές με το 10.

Τι θέλατε να γίνετε μικρός;

Τότε δεν είχα αποφασίσει τι θα κάνω στη ζωή μου, αν και το «σαράκι» του επιχειρηματία υπήρχε από τότε μέσα μου, ίσως λόγω οικογενειακής καταγωγής.

Χόμπι της εποχής εκείνης;

Είχα αποκτήσει μία τρέλα με συλλογές, κυρίως γραμματοσήμων (γελάει).

Γιατί τελικά σπουδάσατε Ηλεκτρολόγος-Μηχανικός στο ΑΠΘ;

Όπως σας είπα λόγω της έφεσης στα μαθηματικά αποφάσισα να δώσω εξετάσεις για το Πολυτεχνείο, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Δύσκολο εγχείρημα. Τελικά τα κατάφερα. Επέλεξα τη σχολή διότι ήταν δύσκολο να περάσεις και γιατί θα μου έδινε σίγουρη επαγγελματική ανέλιξη.

Στη συνέχεια δραστηριοποιηθήκατε επί 40 χρόνια ως μηχανικός στην ελεύθερη αγορά. Η εμπειρία πως ήταν; Είχε σίγουρα και θετικές επαγγελματικές αναμνήσεις, αλλά και δύσκολες στιγμές.

Αμέσως μετά τις σπουδές και ενώ είχα γνωρίσει τη γυναίκα μου την Ρουμπίνη, συνεταιρίστηκα και άνοιξα το δικό μου τεχνικό γραφείο. Μετά από πολύ προσπάθεια και πολλά λάθη έγινε μια μεσαία επιχείρηση στον κλάδο των ιδιωτικών έργων με δραστηριότητες και στα Βαλκάνια. Στην φάση, όμως, της απογείωσης ήρθε η κρίση των μνημονίων και μας καθήλωσε χρηματοδοτικά και οικονομικά. Όταν εξελέγην βουλευτής έπαψα να συμμετέχω σε αυτή. Σήμερα, πλέον, δεν υπάρχει.

Μέσα από την εμπειρία μου αυτή κατανοώ πλήρως τις αγωνίες κυρίως των μικρομεσαίων επαγγελματιών όπως και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που όλοι ζουν συνεχώς με το άγχος της ανασφάλειας,

Και η πολιτική πως προέκυψε;

Η πολιτική προέκυψε κυρίως λόγω της σχέσης μου από τις αρχές της δεκαετίες του ’90 με τον Αντώνη Σαμαρά, στην κυβέρνηση του οποίου ήμουν μάλιστα Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων, μια πολύ σημαντική θέση και με μεγάλη ευθύνη.

Παλιός πολιτικός φίλος του Αντώνη Σαμαρά, δηλαδή. Σήμερα είστε σε απόσταση από τον πρώην πρωθυπουργό;

Για τον Αντώνη Σαμαρά συνεχίζω να τρέφω βαθιά εκτίμηση. Δε διαγράφω ποτέ μεγάλα κομμάτια της ζωής μου. Όπως έκανα, όμως και τότε που ήμασταν πολύ κοντά διατηρώ τη δική μου άποψη για τα πολιτικά θέματα και κινούμαι με βάση αυτά.

Ο έλεγχός σας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τι λέει σήμερα;

Σήμερα είμαι μέλος της κυβερνητικής πλειοψηφίας με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τιμώ αυτή τη θέση ευθύνης ασκώντας παράλληλα και εποικοδομητική κριτική όπου νομίζω ότι χρειάζεται. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλάζει την χώρα. Λάθη και αστοχίες προφανώς γίνονται.

Τι λείπει από τη Θεσσαλονίκη σήμερα;

Ως βουλευτής Θεσσαλονίκης πιστεύω ότι η πόλη αλλάζει με πολλά έργα υποδομών. Το Μετρό είναι μόνο η αρχή. Εμείς ως πολιτικό προσωπικό και φορείς πρέπει να γίνουμε περισσότερο διεκδικητικοί και να αποκτήσουμε μεγαλύτερη παρέμβαση στα κέντρα των αποφάσεων. Είναι και στο χέρι μας.

Πολύ συζήτηση γίνεται και για τον ανασχηματισμό. Αν σας ρωτούσα τι σκέφτεστε γι’ αυτό και αν είστε και εδώ διεκδικητικός τι θα λέγατε;

(Χαμογελάει). Δεν υπάρχει κυβερνητικός βουλευτής που δε θα επιθυμούσε κάτι τέτοιο. Η επιθυμία του αυτή όμως δεν πρέπει να επηρεάζει το κοινοβουλευτικό έργο και η οποιαδήποτε διεκδικητικότητα να προκύπτει μέσα από έντονη πολιτική δουλειά.

Είστε εδώ και μισό χρόνο πρόεδρος στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής. Τι δείχνουν τα πρώτα βήματα;

Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος για την εκλογή μου στη συγκεκριμένη Επιτροπή και μετά από 6 μήνες έντονης δραστηριότητας θα έλεγα χαριτολογώντας ότι αισθάνομαι πλέον και πρόσκοπος της καινοτομίας για την Ελλάδα. Οι δυνατότητές μας είναι πάρα πολύ μεγάλες, αλλά θέλει ακόμη πολλή δουλειά για να μετουσιωθούν σε απτά αποτελέσματα. Ιδιαίτερα η Θεσσαλονίκη σε λίγα χρόνια μπορεί, πρέπει και θα εξελιχθεί και με τη συμβολή μου σε ένα πανευρωπαϊκό κέντρο καινοτομίας. Έχουμε το ΑΠΘ, το ΕΚΕΤΑ, την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, τον Θύλακα Αγροδιατροφής, το Thess INTEC και τις μεγάλες πολυεθνικές που με γεμίζουν αισιοδοξία για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Η κυβέρνηση τι πρέπει να κάνει μέχρι τις εκλογές για να κερδίσει και τρίτη εκλογική νίκη;

Η κυβέρνηση πρέπει να συνδυάσει τις μεταρρυθμίσεις με λύσεις στο τομέα της καθημερινότητας διαφόρων ομάδων πολιτών που μπορεί να διαφέρουν από ομάδα σε ομάδα. Πολλά μάλιστα από αυτά δεν έχουν και δημοσιονομικό κόστος. Πρέπει επίσης συνεχώς να αναδεικνύει ότι καλή οικονομία σημαίνει βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Έτσι θα κερδίσουμε και πάλι τις εκλογές.

Για τα Τέμπη έγινε μεγάλη κουβέντα ενώ την Κυριακή κατέβηκε πολύς ο κόσμος στις συγκεντρώσεις. Γιατί; Μήπως έκανε κάτι λάθος η κυβέρνηση;

Για τα Τέμπη να τονίσω ότι έχουμε φύγει από την σύμβαση 717 και είμαστε στο αν η αμαξοστοιχία κουβαλούσε παρανόμως κάποιο εύφλεκτο υλικό. Είμαστε λοιπόν, μπροστά σε άλλη πραγματικότητα. Όπως πίστευα ότι τα στοιχεία πριν δύο χρόνια δεν έπρεπε να οδηγήσουν σε προανακριτική επιτροπή, έτσι τώρα πιστεύω ότι αν από την δικαιοσύνη προκύψουν ευθύνες πολιτικών προσώπων, προφανώς θα πρέπει να οδηγηθούμε εκεί. Επιμένω όμως στο αν. Όχι επειδή όπως έγινε πριν δύο χρόνια θα το ζητήσει η αντιπολίτευση. Η λογική αφήστε την δικαιοσύνη να μιλήσει που υιοθέτησε η κυβέρνηση ήταν σωστή.

Πάμε στον ιδιώτη Στράτο Σιμόπουλο. Παντρεμένος με τη Ρουμπίνη. Πως είναι τόσα χρόνια μαζί;

Με την γυναίκα μου είμαστε μαζί από τον Μάιο του 1982. Σε λίγο θα κλείσουμε 43 χρόνια. Είμαστε και οι δύο ισχυροί χαρακτήρες, αλλά πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να συμφωνούμε στα μεγάλα κα να διαφωνούμε στα μικρά. Είναι το στήριγμά μου.

Η ευρύτερη οικογένεια ποια είναι; Πρόσφατα γίνατε και παππούς. Πως είναι η νεαρά Ρουμπίνη;

Όπως είπατε τώρα έχουμε και δύο ακόμη μέλη στην οικογένεια: τη νύφη μας την Κατερίνα και την εγγονή μας την μικρή Ρουμπίνη. Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι, αν και μας λείπουν κάπως (γελάει) γιατί ο γιος μας ο Γιώργος είναι παντρεμένος στην Αθήνα.

Απ’ όσο ξέρω είστε φανατικός Παοκτσής.

Παοκτσής είμαι «εκ γενετής» που λέμε και φανατικός λάτρης του ποδοσφαίρου. Τον ΠΑΟΚ τον ακολουθώ όποτε μπορώ και στο εξωτερικό.

Το μεγαλύτερο ελάττωμά σας;

(Σκέφτεται). Το ότι κάποιες φορές μπαίνω εύκολα στη «φωτιά» χωρίς να υπολογίσω τις συνέπειες.

Το δυνατό σας χαρτί;

(Σκέφτεται). Το ότι έχω απίστευτη υπομονή και επιμονή στον στόχο.

Μότο ζωής ποιο είναι;

Αυτό που έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ: Να προετοιμάζεσαι για το χειρότερο, να εργάζεσαι με πίστη, το καλύτερο έρχεται όταν δε το περιμένεις.

Για το τέλος έχουμε την ερώτηση με το μαγικό ραβδί. Αν το είχατε τι θα κάνατε για τη Θεσσαλονίκη για να αλλάξει κάτι που δεν αλλάζει εύκολα;

Θα έκανα κάτι το οποίο αφορά βέβαια και στην Επιτροπή της Βουλής, στην οποία είμαι πρόεδρος. Θα φρόντιζα να αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η καινοτομία και η έρευνα στην Ελλάδα, ώστε να δημιουργηθούν -όπως συμβαίνει σε χώρες του εξωτερικού- χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

Αυτό τι περιλαμβάνει; Αλλαγή του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν την έρευνα οι πανεπιστημιακοί. Θεωρώ ότι πρέπει να γίνει σε κάθε πανεπιστήμιο ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, το οποίο θα χειρίζεται τα θέματα αυτά και ότι η καινοτομία θα πρέπει να αποκτήσει ένα ενιαίο κυβερνητικό κέντρο. Μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία είμαι σίγουρος ότι τον πρώτο ρόλο θα τον παίζει στη Θεσσαλονίκη.

Η Θεσσαλονίκη με τα πανεπιστήμια, με τις εταιρείες οι οποίες έχουν έρθει εδώ και με το δυναμικό της, μπορεί να γίνει ένα πολύ μεγάλο κέντρο καινοτομίας σε όλη την Ευρώπη. Και επειδή μιλάμε για καινοτομία ο κόσμος πρέπει να καταλάβει. Μιλάμε για τον τρόπο με τον οποίο η έρευνα γίνεται ουσιαστικά προϊόν και παραγωγή.

Στην Αμερική οι περισσότερες θέσεις εργασίας προέρχονται από αυτόν τον κλάδο. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εδώ. Προσπαθεί η κυβέρνηση, κάνει βήματα, αλλά έχει ακόμη πάρα πολύ δρόμο αυτή η προσπάθεια. Κάποιοι που μας ακούν τώρα θα πουν; Τι καινοτομία και τι λέει αυτός. Κι όμως. Μιλάω για δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.