Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, οι εικόνες με τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς είναι κομμάτι της καθημερινότητας. Σκιερές γωνιές στα πάρκα, πεζοδρόμια κάτω από πολυκατοικίες και εγκαταλειμμένα κτίρια γίνονται προσωρινά καταφύγια για σκύλους και γάτες που αναζητούν λίγη τροφή και ασφάλεια.
Σε όλη τη Θεσσαλονίκη, κάτοικοι και εθελοντές αφήνουν νερό, κονσέρβες και κροκέτες πάνω στα πεζοδρόμια μέσα σε δοχεία φαγητού. Μάλιστα, δεν είναι λίγα τα καφέ και τα εστιατόρια που φροντίζουν καθημερινά τα αδέσποτα της περιοχής τους, αφήνοντας μπολάκια με νερό έξω από τα καταστήματά τους, προσφέροντας μια μικρή ανάσα φροντίδας μέσα στο αστικό τοπίο.
Ακόμη σε διάφορες γωνιές, μπορεί κανείς να δει αυτοσχέδια σπιτάκια για τα αδέσποτα - μικρές κατασκευές από χαρτόκουτα, παλιά ξύλα, κουβέρτες ή ακόμη και πλαστικά τελάρα. Τοποθετημένα κάτω από σκάλες, σε ακάλυπτους χώρους ή δίπλα σε κάδους, προσφέρουν λίγη προστασία από το κρύο, τη βροχή και τον ήλιο. Μαρτυρούν τη φροντίδα και την αγωνία ανθρώπων που, με ό,τι έχουν στη διάθεσή τους, προσπαθούν να δώσουν αξιοπρέπεια στην επιβίωση αυτών των ζώων. Αποτελεσματικά, κάθε γειτονιά της Θεσσαλονίκης έχει και μια άτυπη γωνιά περίθαλψης, έναν αθέατο δεσμό μεταξύ των αδέσποτων και εκείνων που επιλέγουν να μη γυρίσουν το βλέμμα αλλού.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο συνολικός αριθμός των αδέσποτων ζώων συντροφιάς την Ελλάδα ανέρχεται τουλάχιστον σε 3 εκατομμύρια. Δεδομένου όμως του γεγονότος ότι υπάρχει έλλειψη επίσημων καταμετρήσεων η ακριβή παρακολούθηση του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων καθίσταται περίπλοκη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς περιλαμβάνουν 143 εκατομμύρια σκύλους και 203 εκατομμύρια γάτες που ζουν στους δρόμους, καθώς και 12 εκατομμύρια σκύλους και 4 εκατομμύρια γάτες σε καταφύγια.
«Η εικόνα με τα αδέσποτα στα αστικά συγκροτήματα και εν προκειμένου στον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη δεκαετία. Για παράδειγμα στον δήμο Παύλου Μελά και στον δήμο Θεσσαλονίκης έχει περιοριστεί το φαινόμενο. Και άλλοι Δήμοι έχουν κάνει σημαντική πρόοδο. Το πρόβλημα παραμένει στους δήμους που βρίσκονται έξω από το αστικό κέντρο», αναφέρει στο emakedonia.gr ο Κυριάκος Αγαθαγγελίδης κτηνίατρος, ο οποίος διαθέτει κλινική στην Σταυρούπολη.
Σύμφωνα με το, κ. Αγαθαγγελίδη οι εθελοντές και οι εθελόντριες που φροντίζουν για καλό σκοπό τα αδέσποτα ζώα, θα έπρεπε να λειτουργούν πιο συνεκτικά και οργανωμένα. «Κάθε εθελοντής που θέλει να ταΐζει αδέσποτα ζώα, διαλέγει από μόνος του μία γωνία, που θεωρεί αυτός σωστή και ταΐζει τα αδέσποτα. Θα έπρεπε οι φορείς διαχείρισης των αδέσποτων κάθε δήμου να ορίζουν με κάποια κριτήρια τα κατάλληλα "σημεία περιποίησης-φροντίδας". Για παράδειγμα, δεν πρέπει να ταΐζουμε αδέσποτα ζώα έξω από σχολεία. Οι φορείς λοιπόν χρειάζεται να πάρουν περισσότερες πρωτοβουλίες και να μην αφήνουν στην κρίση του κάθε πολίτη την «μοίρα» του κάθε αδέσποτου».
«Είναι λάθος προκειμένου να μην πετάξουμε ένα τρόφιμο να το δίνουμε στα αδέσποτα ζώα. Ένα τρόφιμο στο πεζοδρόμιο αν δεν καταναλωθεί άμεσα γίνεται εστία μόλυνσης για την υγεία των ίδιων των ζώων που εμείς θέλουμε να φροντίσουμε. Οι γάτες ειδικότερα δεν τρώνε φαγητά που μαγειρεύουμε στο σπίτι. Καλό είναι να μην ταΐζουμε ανεξέλεγκτα, όπου βρούμε σε κάθε σημείο. Μπορούμε να συνεννοούμαστε όλοι οι φιλόζωοι της γειτονίας. Οι κονσέρβες είναι ασφαλής, ενώ τα νωπά τρόφιμα μπορούν να αφήσουν υπολείμματα τροφών και να αποτελέσουν εστίες μόλυνσης. Υπάρχουν παραδείγματα εθελοντών, που περνάνε πολλές ώρες φροντίδας με τα αδέσποτα ζώα, θα μπορούσαμε να επικοινωνούμε μαζί τους για να βοηθήσουμε με οργάνωση»., καταλήγει ο κ. Αγαθαγγελίδης αναφορικά με όλα όσα πρέπει να αποφεύγουν οι εθελοντές και οι εθελόντριες που θέλουν να προστατεύσουν τους μικρούς τους φίλους.
