Ροδόπη: Αναβιώνει το έθιμο του Σαγιά στους Ασκητές
Πρόκειται για ένα έθιμο που αναβιώνει και παρουσιάζεται όπως ακριβώς το ζούσαν οι πρόγονοί μας στις πατρογονικές τους εστίες
Αποτελεί το πρώτο έθιμο στην ιστορία της Πιερίας που εντάχθηκε στον εν λόγω κατάλογο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
Η εγγραφή έγινε με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη.
Το έθιμο της γιορτής των Σίχνων ή «Σιχνοφόρια» τελείται στο Λιτόχωρο, ανήμερα των Θεοφανείων και την επομένη ημέρα, του Ιωάννου του Προδρόμου. Πρόκειται για εθνικοθρησκευτική γιορτή με ρίζες στο Βυζάντιο, η οποία συνεχίζεται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι και σήμερα. Τα Σίχνα είναι ψηλοί ιστοί (κοντάρια) με ασημένιο ή χρυσό σταυρό στην κορυφή, που φέρουν πολύχρωμες σημαίες (λάβαρα). Αντιπροσωπεύουν κάθε εξωκλήσι της περιοχής ή είναι αφιερώματα συντεχνιών και οικογενειών ναυτικών και συμμετέχουν με καθορισμένη ιεροτελεστία στον καθαγιασμό των υδάτων και στον εορτασμό των Φώτων στο Λιτόχωρο.
Πρόκειται για ένα έθιμο που αναβιώνει και παρουσιάζεται όπως ακριβώς το ζούσαν οι πρόγονοί μας στις πατρογονικές τους εστίες
Εντάσσεται στο πρόγραμμα «7 Υπό Απειλή»
Σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Μουσείο της Ακρόπολης
Το έθιμο της Γυναικοκρατίας είναι ένα από τα πιο παλιότερα θρακιώτικα έθιμα που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από την Ανατολική και Βόρεια Θράκη
Οι νέοι που θα κληθούν να υπηρετήσουν τη στρατιωτική θητεία τους τραγουδούν παραδοσιακά κάλαντα σε κάθε σπίτι των Λαγυνών
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και βασίζεται στο γεγονός της αρπαγής της όμορφης Γαλατσάνας Μανιώς από τον αγά του χωριού με σκοπό να την κλείσει στο χαρέμι του
Κάτοικοι και επισκέπτες στο Γοργογύρι συμμετείχαν στο πρωτοχρονιάτικο έθιμο
Το πρώτο καρναβάλι της χρονιάς
Πρόκειται για έθιμα άμεσα συνδεδεμένα με την καθημερινότητα που μπορεί σήμερα να μην τηρούνται ευλαβικά, αλλά οι παλιοί τα θυμούνται και τα αναπολούν με αγάπη
Στην τοπική διάλεκτο το έθιμο λεγόταν «πολιά-ζουβάνι»
Με ρίζες στη Διονυσιακή λατρεία το δρώμενο αυτό έφεραν αυτούσιο μαζί τους οι πρόσφυγες τον Οκτώβριο του 1922 όταν εγκατέλειπαν τις πατρογονικές τους εστίες και εγκαταστάθηκαν στη νέα τους πατρίδα, στο Καλαμπάκι της Δράμας