Θανατηφόρος ιός γρίπης αποδεκατίζει πιγκουίνους γκεντού στην Ανταρκτική
«Υπάρχουν πάνω από 200 νεοσσοί που πέθαναν μαζί με μερικούς ενήλικες»
Οι πολικές αρκούδες κινδυνεύουν να πεθάνουν από πείνα κατά τη διάρκεια των περιόδων χωρίς πάγο στην Αρκτική, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Nature Communications». Τα ευρήματα που βασίζονται σε δεδομένα από 20 πολικές αρκούδες, παρέχουν νέες πληροφορίες για το πώς τα συγκεκριμένα ζώα μπορεί να δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα διαστήματα χωρίς πάγο λόγω της κλιματικής αλλαγής, οπότε αναγκάζονται να αναζητήσουν τροφή στην ξηρά.
Η Αρκτική βιώνει ταχεία μείωση των θαλάσσιων πάγων με τη συνεχιζόμενη κλιματική αλλαγή. Στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, οι πολικές αρκούδες χρησιμοποιούν τον θαλάσσιο πάγο ως πλατφόρμα για να κυνηγούν κυρίως φώκιες όταν γεννούν και απογαλακτίζουν τα μικρά τους. Κατά τη διάρκεια περιόδων χωρίς πάγο, οι αρκούδες πιστεύεται ότι ελαχιστοποιούν τη δραστηριότητά τους για να εξοικονομήσουν ενέργεια και, είτε τρέφονται γρήγορα, είτε καταναλώνουν χερσαία βλάστηση. Στον δυτικό κόλπο Hudson Bay, στη Μανιτόμπα του Καναδά, η περίοδος χωρίς πάγο αυξήθηκε κατά τρεις εβδομάδες από το 1979 ως το 2015, κρατώντας τις αρκούδες στην ξηρά για περίπου 130 μέρες κατά την τελευταία δεκαετία.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν συσκευές εντοπισμού GPS για να παρακολουθήσουν 20 πολικές αρκούδες κατά τη διάρκεια της περιόδου χωρίς θαλάσσιο πάγο στην Αρκτική (Αύγουστο- Σεπτέμβριο) μεταξύ 2019-2022 στον δυτικό κόλπο Hudson. Παρακολούθησαν την ημερήσια ενεργειακή τους δαπάνη, τις αλλαγές στη σωματική μάζα, τη διατροφή, τη συμπεριφορά και την κίνηση. Διαπίστωσαν ότι οι πολικές αρκούδες επέλεξαν διαφορετικές στρατηγικές για να μειώσουν την απώλεια ενέργειας, όπως τη μείωση των μετακινήσεων, τη νηστεία και την κατανάλωση μούρων και πουλιών. Ωστόσο, οι 19 από τις 20 αρκούδες έχασαν γρήγορα βάρος, κατά μέσο όρο περίπου ένα κιλό την ημέρα.
Καθώς ο θαλάσσιος πάγος συνεχίζει να υποχωρεί, η κατανόηση αυτών των προσαρμοστικών συμπεριφορών, επισημαίνουν οι συγγραφείς, είναι κρίσιμη για τις προσπάθειες υποστήριξης των πολικών αρκούδων, σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο οικοσύστημα.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
