Στα λόγια -που είναι δωρεάν- για να πάψουμε να μετράμε δύο νεκρούς από τροχαία κάθε μέρα, πρέπει οι οδηγοί να αποκτήσουν συνείδηση οδηγών. Μπορεί να είναι και έτσι. Αλλά μέχρι τότε -δηλαδή ποτέ- μαζί με τον λόγο, καλό είναι να πίπτει τακτικώς και ράβδος. Θα γκρινιάξουν οι συνήθεις «δημοκράτες» που ακούν για νομιμότητα, αστυνόμευση, πάταξη, ποινές και παθαίνουν αναφυλαξία, αλλά δεν πειράζει! Είναι οι ίδιοι που καταγγέλλουν κάθε μεταβολή της ποινικής νομοθεσίας προς το αυστηρότερο. Παλαιότερα, για όσους οδηγούν μεθυσμένοι, χαπακωμένοι, στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης ή αντίθετα στο ρεύμα. Τις προάλλες, για όσους περνούν με κόκκινο. Αυτό πουλάνε στην πιάτσα, έτσι μαζεύουν like και καρδούλες στα social media, αυτό τους δίνει αυτοπεποίθηση. Στη δική τους συνείδηση τα δικαιώματα των παραβατών είναι σημαντικότερα από τα δικαιώματα των θυμάτων, οι αυστηρές ποινές παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάπως έτσι φτάσαμε στο Πλημμελειοδικείο-Κουκλοθέατρο. Όπου οι δικαστές παρίσταναν ότι δικάζουν και οι κατηγορούμενοι ότι δικάζονται, αφού μπορούσες να καταδικαστείς σε οκτώ χρόνια φυλάκιση και να μην δεις τις φυλακές ούτε σε φωτογραφία. Αυτό, όμως, το δοκιμάσαμε και δεν απέδωσε. Οπότε, ας σφίξουν λίγο τα λουριά μήπως και γλιτώσει κανένας άμοιρος που περνάει τη διάβαση κανονικά και ο κάνγκουρας τον παίρνει παραμάζωμα.
Η ελληνική κοινωνία γενικά και αόριστα δεν είναι αντίθετη με την οδηγική νομιμότητα, αρκεί αυτή να ισχύει για τους άλλους. Καθένας για τον εαυτό του έχει μία έτοιμη δικαιολογία. Μπήκα στη ΛΕΑ, αλλά βιαζόμουν, πάρκαρα στη διάβαση των πεζών, αλλά υπάρχει χώρος παραδίπλα, ήπια λίγο παραπάνω, αλλά το αλκοόλ εμένα δεν με πειράζει, πέρασα με κόκκινο, αλλά είδα ότι δεν ερχόταν κανένας, μου πήραν το δίπλωμα, αλλά σιγά τώρα, πέντε χιλιόμετρα παραπέρα πήγα. Και όπως έμαθε από τη θητεία του στα φυσικά ή στα διαδικτυακά καφενεία, βάζει και ταξικό πρόσημο. Ο τύπος στα Χανιά που του πήραν το τιμόνι, επειδή ήταν μεθυσμένος, αλλά δεν το έβαλε κάτω, και τελικά σκότωσε το παλικάρι, συγκέντρωσε δέκα εκατομμύρια κατάρες, επειδή οδηγούσε τζιπ Πόρσε. Ακριβώς το ίδιο, αν είχε συμβεί με Ρομά και Accent εικοσαετίας, δεν θα είχε ασχοληθεί κανένας.
Ποιος φταίει σ’ αυτήν την ιστορία, οι αστυνομικοί που δεν εφάρμοσαν τον νόμο ή ο διοικητής τους που τους είπε να μην τον εφαρμόζουν, γιατί στην Κρήτη υπάρχει μία ιδιάζουσα αντίληψη για τη νομιμότητα, μικρή σημασία έχει. Σε όλη τη χώρα, εδώ και δεκαετίες, η τροχαία αστυνόμευση έχει περιορισθεί στο ελάχιστο. Την ίδια ημέρα, ένα ζευγάρι σκοτώθηκε στο Σχηματάρι, επειδή η μοτοσυκλέτα προσέκρουσε σε μεταλλική δεξαμενή η οποία είχε πέσει από κάποιο αυτοκίνητο. Την ίδια μέρα, κάποιοι έκλεισαν την εθνική οδό Αθηνών-Πατρών, για να κάνουν αυτοσχέδιες κόντρες με «φτιαγμένα» αυτοκίνητα. Βέβαιοι για την ατιμωρησία, τις προανήγγελλαν στο διαδίκτυο, ώστε να έχουν και θεατές. Και επίσης την ίδια μέρα, δημοσιεύθηκε η φωτογραφία ενός μικρού ανοικτού φορτηγού που τριγυρνούσε στο κέντρο της Λαμίας φορτωμένο με παλέτες (ή κάτι τέτοιο) τρεις φορές το ύψος του. Μπορεί να πέρασε μπροστά από τρεις-τέσσερις αστυνομικούς, χωρίς κανένας να ασχοληθεί. Άλλωστε, τι καινούργιο μας είπε η φωτογραφία; Κάθε μέρα βλέπουμε αυτοκίνητα με μαύρα τζάμια, αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες, αυτοκίνητα με σπασμένες εξατμίσεις, γενικώς περιφερόμενες παρανομίες, χωρίς κανένας να ενοχλεί τους οδηγούς. Τώρα θα πείτε, αν ο αστυνομικός κάνει σήμα στον οδηγό να σταματήσει και εκείνος τον αγνοήσει, η νομιμότητα ξεφτιλίζεται διπλά. Αν τον καταδιώξει και συμβεί κάτι κακό, ο αστυνομικός θα βρει τον μπελά του. Οπότε παριστάνει πως δεν βλέπει. Εντέλει ζούμε αυτό που θέλαμε. Την παραβατικότητα επιλέξαμε να προστατεύσουμε, αυτήν πληρώνουμε τώρα.
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 26.01.2025