Τα Τέμπη αποτέλεσαν ένα θέμα για το οποίο σπάνια έχω γράψει κάτι. Και γιατί το μέγεθος αυτής της τραγωδίας ήταν μεγάλο, οπότε δεν σηκώνει εύκολα λόγια, αλλά και γιατί πάντοτε είχα μία αλλεργία με τους φωνασκούντες εισαγγελείς που βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα και δικαστικές αποφάσεις.
Το σοκ ήταν για μένα μεγάλο γιατί το έζησα σχεδόν εν τη εξελίξει του, καθώς εκείνη τη μέρα βρισκόμουν στο άλλο άκρο της γης. Και την ώρα του ατυχήματος το ρολόι έδειχνε 3 το μεσημέρι. Έτσι παρακολούθησα σχεδόν real time μέσω του ίντερνετ την εξέλιξη της τραγωδίας. Ακόμη θυμάμαι την κόρη μου που από το επόμενο πρωί έχασε το κέφι της γιατί από την αρχή αντιλήφθηκε ότι απώλειες στο τρένο ήταν παιδιά στην ηλικία της.
Για να πάμε λίγο στα πολιτικά: το λάθος της κυβέρνησης εκείνη την περίοδο ήταν ότι βιάστηκε λόγω των εκλογών που έρχονταν να δώσει εξηγήσεις για το γιατί. Δεν έπεισε τον κόσμο αλλά και δεν τον είχε απέναντί της και οι περισσότεροι δεν είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του ζητήματος. Κάπως έτσι κέρδισε εύκολα τις εκλογές του Ιουνίου. Μετά η κυβέρνηση κοιμήθηκε τον ύπνο του δικαίου: πρώτον υποτιμώντας το ότι δεν είχαμε φτάσει στο «δια ταύτα». Και δεύτερον καθυστερώντας αδικαιολόγητα τον εκσυγχρονισμό του σιδηρόδρομου, ένα εγχείρημα που λέγεται εύκολα ως σύνθημα, αλλά δύσκολα υλοποιείται. Γιατί ακουμπά στο πιο σκληρό κομμάτι του σκουριασμένου δημοσίου.
Χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια και να ακουστεί εκείνο το ανατριχιαστικό ηχητικό ντοκουμέντο για να ξαναφουντώσουν τα Τέμπη. Σχεδόν βίαια θα έλεγε κανείς, καθώς οι φωνές λίγο πριν τον θάνατο δεν αντιμετωπίζονται πολιτικά. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: Πολλές υπερβολές, απίθανες θεωρίες συνομωσίας, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν. Η διαμαρτυρία προσέλαβε άλλου είδους διάσταση ξεπερνώντας κατά πολύ τα συστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης και ανασταίνοντας την Πλεύση Ελευθερίας. Ο κάθε Έλληνας είχε άποψη για το ξυλόλιο και το υποτιθέμενο παράνομο φορτίο ήταν στα στόματα όλων που βγήκαν στους δρόμους με θυμό.
Δύο μήνες μετά και πολλοί μύθοι από αυτά που ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα έχουν ανατραπεί. Παράνομο φορτίο εκείνο το βράδυ δεν υπήρχε, τα σχετικά βίντεο ήταν γνήσια ενώ η αμαξοστοιχία δεν κουβαλούσε λαθραίο φορτίο.
Για τα υπόλοιπα θα αποφασίσει το δικαστήριο. Αυτό που προέχει πλέον από τη μεριά της πολιτείας είναι να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να φτιάξει έναν σύγχρονο ελληνικό σιδηρόδρομο.
*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 06.04.2025