Κατήγαγε φιλότιμη προσπάθεια ο πρωθυπουργός, μέσω της συνέντευξής του μεσοβδόμαδα στον Alpha να επανασυνδεθεί με εκείνο το μέρος της πλατείας το οποίο τον ψήφισε στις διπλές εκλογές του 2023, λίγες εβδομάδες μετά το τρομακτικό δυστύχημα των Τεμπών, αλλά την περασμένη Κυριακή συμμετείχε στα συλλαλητήρια. Έκανε αυτοκριτική για τις δηλώσεις του, σχετικά με τη φονική έκρηξη που σημειώθηκε μετά τη σύγκρουση των μοιραίων τρένων, πήρε αποστάσεις από την Εξεταστική Επιτροπή η οποία κατέληξε σε παρωδία με ευθύνη κυρίως των κυβερνητικών βουλευτών και προσπάθησε να ζητήσει με κάποιο τρόπο συγγνώμη για ό,τι συνέβη, αν και απέφυγε να διατυπώσει ρητώς τη συγκεκριμένη λέξη. Το τι κατάφερε θα φανεί το προσεχές διάστημα. Εκείνο στο οποίο πάντως δεν απάντησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι για ποιο λόγο συμπεριέλαβε τελικά στο ψηφοδέλτιο των Σερρών τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών έως το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, Κώστα Καραμανλή.
Με την απόσταση των σχεδόν δύο χρόνων από τότε, διερωτάται κανείς τι στ' αλήθεια προσέφερε στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και στον ίδιο τον Καραμανλή, εκείνη η υποψηφιότητά του. Στις πρώτες εκλογές του Μαΐου 2023 οι συμπολίτες του τον επανεξέλεξαν βουλευτή και μάλιστα πρώτο σε σταυρούς, σε μικρή έστω απόσταση από τον δεύτερο Τάσο Χατζηβασιλείου. Ε, και; Σήμερα ο Χατζηβασιλείου είναι μέλος της κυβέρνησης, ορκισθείς προσφάτως υφυπουργός Εξωτερικών, ενώ ο Καραμανλής παραμένει πολιτικά αποσυνάγωγος, απομονωμένος στα ορεινά έδρανα του Κοινοβουλίου. Μετά, δε, την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η οποία έγινε από αυτήν την κυβέρνηση, η επανεκλογή του δεν συνεπάγεται αυτομάτως παραγραφή των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του για το δυστύχημα των Τεμπών.
Λόγω ονοματεπώνυμου ο πρώην υπουργός είχε ίσως στο μυαλό του ότι κάποια στιγμή θα έρθει και η δική του ώρα να συναντηθεί με το πεπρωμένο του· να γίνει, δηλαδή, και αυτός αρχηγός της ΝΔ και γιατί όχι, και πρωθυπουργός. Όμως, αλήθεια, πιστεύει κανείς σήμερα ότι ο Καραμανλής υπάρχει περίπτωση να ξαναγίνει, έστω υφυπουργός, τα αρκετά επόμενα χρόνια; Εικάζω ότι θα το αποκλείει ακόμη και ο πατέρας του Αχιλλέας.
Μετά τα Τέμπη ο πρώην υπουργός είχε δύο επιλογές: είτε να επανεκλεγεί βουλευτής προκειμένου να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι, με την ελπίδα ότι ίσως κάποια στιγμή ξεχαστούν όλα αυτά και του δοθεί και δεύτερη ευκαιρία είτε να αποχαιρετήσει οριστικά και δια παντός την πολιτική. Επέλεξε το πρώτο γιατί, ίσως, δεν ήταν έτοιμος για το δεύτερο. Η απόφασή του αποδείχθηκε όμως, εσφαλμένη. Πλέον, διασχίζει τη δική του πολιτική έρημο, ζώντας με την αγωνία μήπως περιληφθεί μεταξύ των κατηγορουμένων για την υπόθεση των Τεμπών.
Με την παραίτησή του, την επομένη του δυστυχήματος, ο Καραμανλής ανέλαβε την πολιτική ευθύνη η οποία δεν συνεπάγεται ασφαλώς και ποινική ευθύνη. Αυτό θα το κρίνει η δικαιοσύνη. Ωστόσο, ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών δεν είχε μόνον την αυτονόητη αντικειμενική ευθύνη λόγω του χαρτοφυλακίου του· είχε και υποκειμενική ευθύνη καθώς, όπως αποκαλύφθηκε, γνώριζε τα πάντα για την κατάσταση η οποία επικρατούσε στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Γνώριζε για τη «μαύρη τρύπα» ασφαλείας στο τμήμα Λάρισα-Πλατύ, γνώριζε για τις ελλείψεις σε προσωπικό, γνώριζε για την ιδιαίτερα προβληματική διαχείριση του σιδηροδρομικού έργου από την Hellenic Train... Γνώριζε τα πάντα!
Όπως γνώριζε και τις πιθανές συνέπειες σε περίπτωση που «καθόταν η στραβή στα βάρδιά του». Και παρότι τα γνώριζε όλα αυτά, όχι μόνον δεν έκανε το παραμικρό προκειμένου να αποτρέψει το μοιραίο ή έστω να περιορίσει την πιθανότητα να συμβεί, εκείνος, λίγες ημέρες πριν από το τραγικό δυστύχημα διαβεβαίωνε, μέσω της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ότι ο σιδηρόδρομος είναι ασφαλέστατος.
Για όλους αυτούς τους λόγους η ευθύνη του δεν είναι μόνον αντικειμενική, είναι πρωτίστως υποκειμενική. Γι' αυτό η παραίτηση από το υπουργικό αξίωμα δεν ήταν αρκετή. Μετά, δε, τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας αποδείχθηκε εντελώς προσχηματική και εντέλει, ανώφελη. Και για το κόμμα του, και για τον ίδιο. Ίσως τα συλλαλητήρια της περασμένης Κυριακής να είναι η «δεύτερη ευκαιρία» που έψαχνε ο Κώστας Καραμανλής. Όχι για να επανακάμψει στην πολιτική, αλλά για να πάρει τη δύσκολη, πράγματι, απόφαση να την εγκαταλείψει οριστικά.