Τ. Χατζηβασιλείου: Στην Σαουδική Αραβία μεταβαίνει για διήμερη επίσκεψη
Αύριο, ο υφυπουργός Εξωτερικών πρωτίστως θα έχει διμερείς συναντήσεις με τον Υπουργό Επενδύσεων
Το Görlitz είναι μια πόλη στη Σαξωνία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας που συνορεύει με την Πολωνία και έχει πληθυσμό περίπου 56.000 κατοίκων. Στην πόλη καθημερινά μπαινοβγαίνουν δεκάδες Πολωνοί, αλλά και άλλες εθνικότητες, καθώς βρίσκουν περιστασιακή δουλειά σε γερμανικές εταιρίες, αλλά και οικογένειες. Είναι όμως και το προπύργιο της ΑFD, του κόμματος της ακροδεξιάς που πέτυχε στις εκλογές της Κυριακής να αναδειχθεί δεύτερη πολιτική δύναμη της Γερμανίας, συγκεντρώνοντας ποσοστό 20,8% και κερδίζοντας 10,5 μονάδες σε σχέση με το 2021.
Στο Görlitz η AfD ήταν πρώτο κόμμα και με διαφορά, συγκεντρώνοντας το εκπληκτικό 48,87%, αφήνοντας πίσω την CDU που έλαβε 24,19%, αλλά και τα άλλα κόμματα που είχαν μονοψήφιο νούμερο. Το αποτέλεσμα του Görlitz είναι μια μικρή εικόνα του παζλ των αποτελεσμάτων της γερμανικής κάλπης της Κυριακής. Η Γερμανία πολιτικά είναι κομμένη στα δύο: μπλε, δηλαδή τα χρώμα της AfD όλη η παλιά ανατολική Γερμανία και μαύρη, δηλαδή CDU, η παλιά δυτική Γερμανία.
«Έγιναν οι πρώην κομμουνιστές του SED και της Ανατολικής Γερμανίας ακροδεξιοί;» αναρωτιούνται πολλοί. Προφανώς και όχι. Όμως 35 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας η περίφημη σύγκλιση των δύο πρώην χωρών δεν φαίνεται να έχει επιτευχθεί. Και σε μια περίοδο όπου η γερμανική οικονομία κυριολεκτικά αγκομαχά η εύκολη λύση της διαμαρτυρίας είτε για την υψηλή ανεργία σε αυτές τις περιοχές είτε για την ακρίβεια που είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο είτε για τους μετανάστες που παίρνουν τις θέσεις εργασίας των Γερμανών, είναι τελικά μια εύκολη λύση. Και αντισυστημική…
Οι εκλογές της Κυριακής στη Γερμανία επιβεβαίωσαν την εκτίμηση ότι η πολιτική ακτινογραφία της χώρας έχει αλλάξει. Όχι μόνο στην περίπλοκη πρώην Ανατολική Γερμανία, αλλά και στην πλούσια πρώην Δυτική Γερμανία. Μια ματιά στα αποτελέσματα του εύρωστου Μονάχου το αποδεικνύει. Εκεί που κάποτε κυριαρχούσε με 50άρια η σκληρή CSU του Στράους και του Βάιγκελ, σήμερα ο Ζέντερ φτάνει μετά βίας στο 35%, ενώ δεύτερο κόμμα είναι πια οι Πράσινοι με ποσοστό που σε κάποιες περιοχές, όπως το νότιο Μόναχο, πλησιάζουν το 29%, ενώ το προπύργιό του ήταν το Φράιμπουργκ (επίσης με υψηλή ανάπτυξη), όπου έπιασαν σχεδόν 33%. Δείγμα ότι οι παλιοί εναλλακτικοί Οικολόγοι έχουν μπει πια κανονικά στα σαλόνια της πολιτικής των εύρωστων περιοχών της Γερμανίας. Και μια και μιλάμε για το Μόναχο να πούμε ότι εκεί η ακροδεξιά της AfD πουθενά δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 9%. Άρα, η ανάπτυξη αποδυναμώνει τις κραυγές και τα λαϊκίστικα συνθήματα.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο των εκλογών είναι και η επιτυχία της Linke που συγκέντρωσε 8,8% (+4 μονάδες σε σχέση με το 2021). Το κόμμα της Αριστεράς έχει πια απογαλακτισθεί από τους πρώην κομμουνιστές, καθώς όλοι οι παλιοί ηγέτες του, όπως ο Γκρέγκορ Γκύζι, έχουν αποσυρθεί και έχοντας μια νέα γενιά στο τιμόνι της, όπου κυριαρχεί η μαχητική Χάιντι Ράιχινεκ, αλλά και χάρις στο TikTok, είναι πλέον η πρώτη επιλογή για τις ηλικίες κάτω των 25. Όπως έδειξαν οι σχετικές έρευνες σε αυτές τις ηλικίες η Linke συγκέντρωσε 25% των ψήφων, με δεύτερη την AfD με 21%. Ανάποδος κόσμος θα λέγαμε, σε σχέση με το παρελθόν, όπου στη νέα γενιά κυριαρχούσαν τα πιο συστημικά κόμματα, αλλά και οι Πράσινοι.
Η Γερμανία είναι σίγουρο ότι με τις εκλογές της Κυριακής αλλάζει ελαφρώς σελίδα. Από τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς, που ήταν καγκελάριος για σχεδόν 4 χρόνια και επικεφαλής ενός δύσκολου τρικομματικού συνασπισμού, πηγαίνει στον χριστιανοδημοκράτη Φρίντριχ Μερτς, που όμως θα έχει τους σοσιαλδημοκράτες μαζί του ως κυβερνητικό εταίρο.
Ο Μερτς δεν είναι Μέρκελ. Ο 69χρονος, (ο επονομαζόμενος στη Γερμανία και ψηλός αφού έχει ύψος 1,98) δεν είναι ούτε κεντρώος ούτε φιλελεύθερος ούτε τόσο φίλος των μεταναστών όσο ήταν η πρώην καγκελάριος. Εξάλλου και οι εποχές είναι διαφορετικές. Έχει σπουδάσει Νομικά, όπως και η σύζυγός του Σαρλότε, με την οποία έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, είναι καθολικός στο θρήσκευμα και θεωρείται στριφνός πολιτικός που μάλιστα έχει στιγματισθεί προσωπικά από δύσκολα οικογενειακά γεγονότα, καθώς παλιότερα και σε σχετικά νεαρή ηλικία έχασε νωρίς και τα δύο του αδέλφια.
Μοιάζει πιο πολύ με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που και αυτός πέρασε δύσκολες προσωπικές στιγμές. Το γεγονός ότι από την εποχή της διακυβέρνησης της Γερμανίας με το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε έχουν αλλάξει πολλά, ότι η Ευρώπη έχει απωλέσει την παλιά της ισχύ, ενώ στον κόσμο υπάρχει πια και ο ισχυρός παράγοντας που λέγεται Ντόναλτ Τραμπ, κάνει την δική του διακυβέρνηση ακόμη πιο δύσκολη. Πιθανώς δε και πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
