Φαιδρά Πορτοκαλέα#146: Η σιωπηλή πόλη, οι παλιοί νεοδημοκράτες, η διαστρέβλωση, τ’ όραμα και η ατελείωτη αστυνομική μετακόμιση...

Η Θεσσαλονίκη: Τουριστικός προορισμός ή ζώνη απαγόρευσης διασκέδασης; Ο δήμος Θεσσαλονίκης πανηγυρίζει για την αύξηση του τουρισμού. Εκστρατείες προβολής, φαντασμαγορικές εικόνες και εντυπωσιακά στατιστικά για την άφιξη επισκεπτών. Όμως, μόλις οι τουρίστες θελήσουν να διασκεδάσουν, η πραγματικότητα αλλάζει. Η αστυνομία εφαρμόζει μία σκληρή πολιτική ελέγχων στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Μουσική που ξεπερνά τα αποδεκτά ντεσιμπέλ, τραπεζάκια που ξεφεύγουν λίγα εκατοστά και επιχειρήσεις που λειτουργούν με το διαρκές άγχος της επόμενης «εφόδου».

Αντί να ενισχύεται η νυχτερινή ζωή της πόλης, επιβάλλονται πρόστιμα και σφραγίσματα, δημιουργώντας ένα κλίμα φόβου στους επαγγελματίες και μία απογοητευτική εικόνα για τους επισκέπτες. Το αποτέλεσμα; Μία πόλη που διαφημίζεται ως προορισμός διασκέδασης, αλλά στην πράξη αντιμετωπίζει τη ζωντάνια της ως απειλή. Αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, οι τουρίστες θα πάψουν να επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη για την εμπειρία της και θα τη βλέπουν απλώς ως έναν ενδιάμεσο σταθμό προς άλλους, πιο φιλόξενους προορισμούς.

Η υπερβολή της αυστηρότητας γεννά το μίσος, η υπερβολή της επιείκειας αδυνατίζει την εξουσία

Σααντί

Πέρσης ποιητής

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σίγουρα αγαπάει τα δεδομένα, τις στατιστικές και τα διαγράμματα, αλλά φαίνεται πως του διαφεύγει ένα… κρίσιμο γράφημα: αυτό των παλιών, πιστών νεοδημοκρατών της Θεσσαλονίκης που έχουν αρχίσει να μουρμουράνε πιο δυνατά και από ταξιτζή μπλοκαρισμένο στην Τσιμισκή. Και εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα: τα μαθαίνει αυτά ο πρωθυπουργός ή το περιβάλλον του τον κρατάει σε μία ωραιοποιημένη «μπλε» φούσκα όπου όλα είναι τέλεια; Γιατί αν περιμένει να του πουν την αλήθεια οι γυαλισμένοι σύμβουλοι με τα τάμπλετ, μάλλον θα ακούει μόνο ότι «πάμε καλά, κύριε πρόεδρε, η Θεσσαλονίκη σας αγαπάει», την ώρα που ο κυρ-Στέφανος από την Άνω Πόλη, νεοδημοκράτης από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, λέει στην παρέα του: «Δεν πάμε καλά, παιδιά, δεν πάμε!». Ίσως ο Μητσοτάκης πρέπει να αφήσει για λίγο τα excel και να πιει καφέ σε κανένα παραδοσιακό καφενείο. Εκεί, χωρίς φίλτρα και πολιτικές υπεκφυγές, θα μάθει ότι η Θεσσαλονίκη βράζει. Και, μεταξύ μας, ο μόνος τρόπος να «κατέβουν οι θερμοκρασίες» είναι να ακούσει τους παλιούς, αυτούς που ξέρουν τι σημαίνει «Νέα Δημοκρατία» χωρίς hashtags και επικοινωνιακά κόλπα. Η πιθανή υπερβολική απομάκρυνση από τους απλούς νεοδημοκράτες και η προσκόλληση μόνο σε ένα κλειστό κύκλο συμβούλων μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Η αλήθεια δεν βρίσκεται μόνο στα reports και τα meetings, αλλά και στη φωνή του κόσμου.

Η αλήθεια, όταν δεν λέγεται, μοιάζει με το κρυφό δηλητήριο

Θεμιστοκλής

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς ορισμένοι αντιπολιτευτικοί κύκλοι καταφέρνουν να συνδέουν τα ασύνδετα, δημιουργώντας σενάρια που θα ζήλευε και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος. Ο θάνατος του Βασίλη Καλογήρου, μία τραγική απώλεια που ακόμη διερευνάται, έγινε αφορμή για ανυπόστατες συνδέσεις με το δυστύχημα των Τεμπών. Φαίνεται πως η ευαισθησία και ο σεβασμός προς τους νεκρούς και τις οικογένειές τους είναι έννοιες άγνωστες σε κάποιους. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη, δεν έκρυψε την αγανάκτησή του για αυτές τις κατηγορίες. Με απόλυτη ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα, τόνισε ότι τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση στον δημόσιο διάλογο. Είναι προφανές ότι η ηγεσία της χώρας δεν θα επιτρέψει τη διαστρέβλωση της αλήθειας και την εκμετάλλευση του πόνου για μικροπολιτικά συμφέροντα. Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η ανεύθυνη συμπεριφορά. Η πολιτική αντιπαράθεση πρέπει να βασίζεται σε επιχειρήματα και προτάσεις, όχι σε κακόβουλες φήμες και εκμετάλλευση τραγωδιών. Ο πρωθυπουργός, με την ξεκάθαρη στάση του, υπενθυμίζει σε όλους ότι η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον, η πολιτική σκηνή θα χαρακτηρίζεται από υπευθυνότητα και σεβασμό, και όχι από τέτοιες απαράδεκτες πρακτικές.

Είναι αδύνατη η συζήτηση με κάποιον που προσποιείται πως δεν ψάχνει την αλήθεια αλλά την κατέχει ήδη

Ρομαίν Ρολάν

Γάλλος συγγραφέας (Νόμπελ 1915)

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης πρόσφατα παρουσίασε τ’ όραμά του για τη Θεσσαλονίκη, και, αν μη τι άλλο, το όραμα είναι μεγάλο, τόσο μεγάλο που, αν το ζωγράφιζες, θα ήθελες έναν καμβά ίσα με τον Θερμαϊκό! Θέλει, λέει, μία πόλη σύγχρονη, καθαρή, φιλική στους πολίτες. Δηλαδή, βασικά, μία πόλη που να μη θυμίζει Θεσσαλονίκη όπως τη ζούμε σήμερα. Φιλόδοξο! Υπόσχεται καλύτερη καθαριότητα, οργάνωση και πράσινο κάτι σαν να λες σ’ έναν φοιτητή του ΑΠΘ να ξυπνάει στις 7 το πρωί να κάνει γυμναστική... Ωστόσο, του δίνουμε πόντους για τη διάθεση. Αν πετύχει έστω και τα μισά, θα τον φωνάζουμε «μάγο», αν όχι, θα λέμε «εντάξει, και οι άλλοι τα ίδια έλεγαν». Μέχρι τότε, ας ελπίσουμε ότι το όραμα δε θα είναι σαν τις πολυετείς μελέτες του Μετρό: αιώνιο και σε προεκλογική χρήση μόνο.

Οι πράξεις αποδεικνύουν ποιος είσαι, τα λόγια ποιος θα ήθελες να είσαι

Ανώνυμος

Η ΔΕΘ και η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου έχουν καταφέρει να κάνουν τη μετακόμιση του αστυνομικού τμήματος Λευκού Πύργου το πιο ενδιαφέρον θρίλερ γραφειοκρατίας της τελευταίας δεκαετίας! Το σενάριο; Η ΔΕΘ, θέλοντας διετές συμβόλαιο, έρχεται αντιμέτωπη με την Κτηματική Εταιρεία, που ορθώς επιμένει σε πενταετές. Έτσι, αντί να επικεντρωθούν στην ορθή λειτουργία του τμήματος και την ασφάλεια της πόλης, βλέπουμε κατ’ ουσία, δύο δημόσιες υπηρεσίες να μαλώνουν για το ποια θα υπογράψει την πιο «εύκολη» συμφωνία. Οι αστυνομικοί, που θα έπρεπε να ασχολούνται με την τάξη στην πόλη, τώρα αντιμετωπίζουν τις δικές τους γραφειοκρατικές διαδικασίες που τις κάνουν να μοιάζουν με περιπέτεια χωρίς τέλος αφού κατά τις πληροφορίες μας πακετάρουν και ξεπακετάρουν τα αρχεία και τον εξοπλισμό. Η κατάσταση θυμίζει παιδικό καβγά, όπου το κράτος μάχεται με τον εαυτό του ! Κάπως έτσι, η ΔΕΘ και η Κτηματική Εταιρεία μ’ ευθύνη της πρώτης επιμένουν να καθυστερούν και να δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερη αναστάτωση στην ορθή λειτουργία του τμήματος.

Εμπρός καλές μου καρακάξες ένα ωραίο καρναβαλικό τραγούδι «Κρααα, κρααα, κρααα…».

Το κράτος πρέπει να κινείται με σκοπό και ταχύτητα, αλλιώς κινδυνεύει να καταστρέψει την ίδια του την ύπαρξη

Αριστοτέλης

* Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 23.02.2025