Φαιδρά Πορτοκαλέα#145: Η «χρυσή τσιμεντόπλακα», οι σεισμολόγοι, ο αθόρυβος, η βασιλόπιτα και ο «νονός»…

Θα χρησιμοποιήσουμε την καθαρεύουσα, για να δώσουμε τη δέουσα προσοχή σε μία συχνή διαμάχη πρώην και νυν αυτοδιοικητικών.

Τι μία φορά η Θεσσαλονίκη καθίσταται θέατρον ενός ανεπανάληπτου πολιτικού μελοδράματος, άξιου βραβείου «Χρυσής Τσιμεντόπλακας»! Ο τέως δήμαρχος, Κωνσταντίνος Ζέρβας, κραυγάζει μετά πάθους: «Όλα εγώ τα έκαμα!». Ο δε νυν δήμαρχος, Στέλιος Αγγελούδης, αποκρίνεται με την ηρεμίαν φιλοσόφου: «Καλά, καλά, τώρα άσε μας να δουλέψουμε...». Και ερωτώ, αγαπητοί μου: εάν κάθε έργον εις την πόλιν ανήκει εις τον κ. Ζέρβαν, τότε διά ποίον λόγον η Θεσσαλονίκη εξακολουθεί να μοιάζει με σκηνικόν μεσαιωνικής πολιορκίας; Διότι, καλή η αντιπαράθεσις, αλλά η πραγματικότης είναι ανυποχώρητος: τα πεζοδρόμια συνεχίζουν να προσφέρουν μαθήματα ισορροπίας εις τους πολίτας, οι ποδηλατόδρομοι αποτελούν ιδανικήν δοκιμασίαν διά το «Survivor: Θεσσαλονίκη Edition» και τα δημόσια έργα κινούνται με ρυθμόν χελώνας η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έχει σταματήσει διά καφέ και κουλούρι. Αλλά ας μη σταθούμε μόνον εις τας συμφοράς! Ο κ. Αγγελούδης, προς τιμήν του, έχει αρχίσει να συγυρίζει το χάος και, ποιος ξέρει, ίσως μία μέρα καταφέρει να κάνει την πόλη να μοιάζει λιγότερο με installation art αφηρημένης εγκατάλειψης. Εις το μεταξύ, προμηθευτείτε ποπ κορν και καθίσατε αναπαυτικώς, διότι η παράστασις συνεχίζεται!

Όλοι οι πόλεμοι, οι καβγάδες, οι συγκρούσεις, έχουν την προέλευσή τους στο πρωτόγονο ένστικτο να τις βγάλουμε έξω και να μετρήσουμε ποιος την έχει πιο μεγάλη

Μανώλης Δουκίδης

Έλληνας συγγραφέας

Ω, τι χαρά, τι ευτυχία! Ο ελληνικός λαός απέκτησε νέαν ειδικότητα! Μετά τους λοιμωξιολόγους της πανδημίας και τους στρατηγούς του καναπέ κατά τας διεθνείς κρίσεις, ήρθε η ώρα του νέου επαγγελματικού κύματος: οι σεισμολόγοι του Facebook! Με αφορμή τας τελευταίας σεισμικάς δονήσεις εις την Σαντορίνη, αι λαϊκαί συνελεύσεις εις τα καφενεία και τα social media έχουν αναλάβει την ερμηνείαν των φαινομένων. Ο θείος Μπάμπης, όστις μέχρι χθες δεν εγνώριζε εάν τα ρίχτερ είναι μονάδα μέτρησης ή μάρκα ψυγείου, πλέον αναλύει την ηφαιστειακήν δραστηριότητα μετά πάθους. «Το ηφαίστειο ξυπνά! Θα γίνουμε Πομπηία!», φωνάζει η κυρά-Κατίνα, βασιζομένη εις έγκριτον ανάρτησιν του Φώτης_Πυρομανής_Official». «Όχι, απλά εκτονώνεται!», απαντά ο μπατζανάκης της, όστις ανέγνωσε άρθρον του «seismos24_news».

Εντωμεταξύ, οι πραγματικοί σεισμολόγοι προσπαθούν να εξηγήσουν ότι «όχι, δεν θα εκραγεί η μισή Ελλάδα», αλλά ποιος τους ακούει; Συμπερασματικά ο σεισμός μπορεί να είναι φυσικόν φαινόμενον, αλλά ο πανικός είναι 100% ανθρώπινον δημιούργημα. Μείνατε ψύχραιμοι!

Το να ξέρεις ότι δεν ξέρεις είναι το καλύτερο. Το να υποκρίνεσαι ότι ξέρεις, ενώ δεν ξέρεις, είναι αρρώστια

Λάο Τσε

Κινέζος φιλόσοφος

Πέταξαν οι κουκουβάγιες μας με κάμερα πάνω από το Μαξίμου και μας μετέφεραν πληροφορίες για έναν στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού. Ο Γιώργος Μυλωνάκης, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, είναι ο άνθρωπος που φροντίζει να δουλεύουν όλα ρολόι στην κυβέρνηση, χωρίς να κάνει θόρυβο. Είναι αυτός που κρατά τις σημειώσεις, θυμίζει τι πρέπει να γίνει, λύνει προβλήματα πριν καν εμφανιστούν και, αν χρειαστεί, σβήνει και καμιά φωτιά (πολιτικά μιλώντας πάντα). Αν η κυβέρνηση ήταν ποδοσφαιρική ομάδα, θα ήταν ο παίκτης που δεν φαίνεται πολύ, αλλά χωρίς αυτόν η άμυνα θα έμπαζε νερά. Μεταξύ μας, πιθανότατα δεν θα τον δείτε ποτέ σε φανταχτερούς τίτλους ειδήσεων, αλλά αν μία μέρα εξαφανιζόταν, θα το καταλάβαιναν όλοι. Είναι το λάδι που κρατά τη μηχανή της κυβέρνησης καλά γρασαρισμένη. Και επειδή σε κάθε ομάδα χρειάζεται κάποιος που να έχει καλές σχέσεις με όλους, ο Μυλωνάκης είναι αυτός που σιγουρεύεται ότι το μήνυμα του πρωθυπουργού φτάνει εκεί που πρέπει, χωρίς... παράσιτα!

Για να είσαι πειστικός, πρέπει να είσαι πιστευτός. Για να είσαι πιστευτός, πρέπει να είσαι αξιόπιστος. Για να είσαι αξιόπιστος, πρέπει να είσαι αληθινός

Edward R. Murrow

Αμερικανός δημοσιογράφος

Και φυσικά δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε τα δρώμενα στις εκδηλώσεις βασιλόπιτας. Στις εκδηλώσεις κοπής βασιλόπιτας οι βουλευτές και οι πολιτευτές εμφανίζονται με χαμόγελα πλατιά, έτοιμοι να κόψουν το κομμάτι τους, ελπίζοντας το φλουρί να τους χαρίσει λίγη από τη λάμψη που τόσο επιθυμούν. Με μαχαίρι στο χέρι, κόβουν το πρώτο κομμάτι «για τον Χριστό», το δεύτερο «για την Παναγία» και το τρίτο... για την επανεκλογή τους. Οι παρευρισκόμενοι χειροκροτούν, ενώ εκείνοι ρίχνουν κλεφτές ματιές, ελπίζοντας το φλουρί να πέσει στο δικό τους κομμάτι, ώστε να το παρουσιάσουν ως θεϊκό σημάδι στήριξης. Οι παρευρισκόμενοι συγκινούνται, ενώ εκείνοι ήδη σχεδιάζουν την επόμενη εμφάνισή τους σε άλλη εκδήλωση, με την ελπίδα ότι η τύχη ή τουλάχιστον οι ψηφοφόροι θα τους χαμογελάσουν. Έτσι, οι εκδηλώσεις κοπής βασιλόπιτας μετατρέπονται σε πολιτικές παραστάσεις και οι βουλευτές και πολιτευτές οι ακούραστοι πρωταγωνιστές.  

Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη…

Νίκος Δήμου

Έλληνας συγγραφέας & αρθρογράφος

Και λόγω κρύου, πίνοντας με τις καρδερίνες μας με ανθρώπινη φωνή γύρω από το τζάκι το τσάι μας, σας μεταφέρουμε τους φιλοσοφικούς προβληματισμούς μας. Αν ακούσουμε τους επικριτές του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα νομίσουμε ότι έχουμε μπροστά μας έναν «νονό» που ενορχηστρώνει τα πάντα, από την οικονομία μέχρι και τις έρευνες για τα δυστυχήματα. Σύμφωνα με αυτούς, η ανάπτυξη είναι απλώς ένα καλοστημένο θέατρο, οι επενδύσεις είναι «στημένες» και οι μεταρρυθμίσεις είναι απλώς καπνός και καθρεφτάκια. Όταν μειώνονται οι φόροι, φωνάζουν ότι είναι «δώρο στους πλούσιους», όταν αυξάνονται οι μισθοί, τα αποκαλούν «ψίχουλα». Και όταν η Ελλάδα αποκτά επενδυτική βαθμίδα, ισχυρίζονται ότι είναι «στημένο» γι’ αυτούς, κάθε θετικό βήμα είναι απλώς μία σκηνή από το έργο του «νονού» Μητσοτάκη. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει η κατηγορία ότι προσπαθεί να συγκαλύψει την υπόθεση των Τεμπών. Για τους επικριτές του, κάθε έρευνα, κάθε θεσμική διαδικασία, κάθε προσπάθεια απόδοσης ευθυνών είναι απλώς ένα «κόλπο» του «νονού», για να καλύψει τα ίχνη του. Λες και ο πρωθυπουργός έχει μία μυστική ομάδα σεναριογράφων που γράφουν το σενάριο της «μεγάλης συγκάλυψης». Βέβαια, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι υπήρξαν καθυστερήσεις στην έρευνα του δυστυχήματος των Τεμπών, όπως καταγγέλλεται από διάφορες πηγές. Αυτές οι καθυστερήσεις έχουν προκαλέσει ανησυχίες και ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια της διαδικασίας. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι οι έρευνες βρίσκονται στην τελική τους φάση και ότι η κυβέρνηση παραμένει έτοιμη να συνεργαστεί πλήρως, επιπλέον, έχει τονίσει ότι η Δικαιοσύνη θα κρίνει και θα αποφασίσει.

Όμως, ενώ οι επικριτές του βλέπουν παντού συνωμοσίες και σκηνοθεσίες, η πραγματικότητα είναι πιο πεζή: η οικονομία αναπτύσσεται, το κράτος ψηφιοποιείται, οι επενδύσεις συνεχίζονται και οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν. Ίσως, τελικά, ο «νονός» Μητσοτάκης να μην είναι τίποτα περισσότερο από έναν πρωθυπουργό που κάνει τη δουλειά του, όσο κι αν αυτό χαλάει το σενάριο των επικριτών του.

*Δημοσιεύθηκε στη «ΜτΚ» στις 16.02.2025