Πρόσωπα σκυθρωπά, μάτια βουρκωμένα, κλίμα βαρύ. Φοιτητές, γονείς των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, καθηγητές, πολίτες έχουν κατακλύσει τον ισόγειο χώρο του κτιρίου διοίκησης του ΑΠΘ όπου βρίσκεται η έκθεση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας με τίτλο «Έντεκα κι Εικοσιένα», ένας τίτλος που αναφέρεται στην ώρα που έγινε η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. 11:21 μμ.
Η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας κάλεσε τους φωτορεπόρτερ που κάλυψαν αυτό το εγκληματικό σιδηροδρομικό δυστύχημα και τις μαζικές διαδηλώσεις που το ακολούθησαν σε όλη την χώρα, να συμμετέχουν στην υλοποίηση της φωτογραφικής έκθεσης.
Στην έκθεση βρίσκεται και η μητερα του Γιώργου Παπάζογλου, Δέσποινα Γκανίδου, η οποία θα μιλήσει αργότερα.
Η Αλίκη Μαρτζοπούλου, καθηγήτρια του Τμηματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ μαζί με τη συνάδερφό της Μαρία Βοζαλή και με τη συμμετοχή φοιτητών και φοιτητριών τους έφτιαξαν ένα μνημείο στη μνήμη των παιδιών που χάθηκαν. Βαλίτσες, παπούτσια, χτένες, κινητά, μαύρα, καμμένα στο σημείο μηδέν.
«Τα παιδιά που έφυγαν τα ξέραμε ήταν δικά μας παιδιά, παιδιά συναδέρφων. Την επόμενη μετά του δυστυχήματος δεν ξέραμε τι να κάνουμε δεν μας χωρούσε ο τόπος. Τα παιδιά δεν ήρθαν στο μάθημα και δεν ξέραμε ποια ήταν τραυματισμένα, ποια είχαν χαθεί», λέει στο emakedonia.gr η κ. Μαρτζοπουλου.
Περιγράφει πως σε συνέχεια του περσινού εικαστικού δρώμενου όπου «φωνάξαμε τα ονόματα των παιδιων μας και ζητάμε δικαιοσύνη απο πέρσι. Παραμένει δυστυχώς ίδιο το αίτημα, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το σημείο μηδέν δεν είναι μόνο τα Τεμπη, είναι το σπιτι του καθενός μας, δεν υπάρχει ασφάλεια πουθενά».
Στο ηχητικό ακούγονται και οι συντεταγμένες όλων των τμημάτων και σχολών που είχαν απώλειες φοιτητών αλλά και λέξεις που όπως εξηγεί η κ Μαρτζοπουλου «έχουν άλλη έννοια και αξία μετά τα Τεμπη. Μπάζωμα, ντροπή, θυσία, μετά τα Τεμπη δεν είναι γενικές έννοιες αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο».
