- Newsroom
Τα ανοιχτά θέατρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του καλοκαιριού. Κουβαλούν μια μαγεία. Μια αίσθηση ελευθερίας σε γεμίζει, όταν παρακολουθείς εκεί συναυλίες και παραστάσεις. Υπάρχουν όμως και... κίνδυνοι που τα συνοδεύουν. Για παράδειγμα, τι κάνεις αν μια αρχαία τραγωδία έχει υπόκρουση... μπουζούκια; Αν πιάσει καταιγίδα; Αν σου τύχουν αγενείς συνθεατές; Η ομορφιά έχει και τη σκοτεινή πλευρά της και, σύμφωνα με τους υπεύθυνους αυτών των χώρων, ορισμένα σημεία της μπορούν να... φωτιστούν. Άλλα πάλι απλά τα υπομένεις.
Συνεντεύξεις Έλσα Σπυριδοπούλου
Ειδικά το φετινό καλοκαίρι είναι από τα πιο... ανάποδα. Φτάνεις ως το θέατρο και φεύγεις... λούτσα! Πόσες και πόσες εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη δεν αναβλήθηκαν ή ακυρώθηκαν, λόγω κακών καιρικών συνθηκών! Αυτό βέβαια είναι και το μόνο θέμα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πώς μπορείς να τα βάλεις με τη φύση; Ή μήπως μπορείς;
Συζητώντας με τους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για ανοιχτά θέατρα της πόλης (θέατρο Δάσους στο Σέιχ Σου, Γης στην Τριανδρία, Κήπου στο κέντρο, αίθριος χώρος Μονής Λαζαριστών στη Σταυρούπολη, Ανοιχτό Θέατρο στις Συκιές, Ανοιχτό Θέατρο δήμου Νεάπολης στο πρώην στρατόπεδο Στρεμπενιώτη), διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν αρκετές ατέλειες και ορισμένες από αυτές αναπόφευκτες.
Η μεγαλύτερη πληγή στους περισσότερους χώρους έχει να κάνει με την ηχορύπανση από το εξωτερικό περιβάλλον, αλλά και αυτήν που προκαλούν οι εκδηλώσεις στους κατοίκους τής γύρω περιοχής. Σε άλλους χώρους, οι καντίνες έξω από το θέατρο δυσκολεύουν την πρόσβαση στην είσοδο, ενώ η έλλειψη χώρου για πάρκιγκ δημιουργεί μποτιλιάρισμα για οδηγούς και πεζούς!
Ευτυχώς, χώροι υγιεινής υπάρχουν παντού και σε καλή κατάσταση, όπως και αναψυκτήρια. Τα καμαρίνια για τους καλλιτέχνες σε άλλους χώρους είναι ολοκαίνουργια και σε άλλους χρειάζονται συντήρηση, ενώ παντού -σύμφωνα πάντα με τους υπευθύνους- υπάρχει πυρασφάλεια και προστασία του χώρου.
ΘΕΑΤΡΑ ΔΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΓΗΣ
Πρόκειται για δύο από τους ωραιότερους χώρους, σε προνομιακές τοποθεσίες μέσα στη φύση, με χωρητικότητα γύρω στα 4.500-5.000 άτομα έκαστο. Το θέατρο Δάσους στο Σέιχ Σου και το θέατρο Γης στην Τριανδρία ανήκουν στη δικαιοδοσία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) και αποτελούν βασική πηγή εσόδων για τον οργανισμό κάθε καλοκαίρι, αφού τα εκμισθώνει σε όσους τα χρησιμοποιούν.
Στο πρώτο φιλοξενούνται και θέατρο και συναυλίες, ενώ στο δεύτερο μόνο μουσική. Μάλλον βέβαια πάει λίγο ανάποδα η μοιρασιά, αν αναλογιστεί κανείς ότι το Δάσους έχει μεγαλύτερο πρόβλημα με τον ήχο που εισβάλλει στις παραστάσεις από τα καταστήματα που υπάρχουν στην πλευρά του Κεδρηνού λόφου, αλλά και την ενόχληση των κατοίκων τριγύρω από τις συναυλίες που φιλοξενεί. Αντιθέτως, το θέατρο Γης βρίσκεται σε περιοχή όπου δεν ενοχλείται κανείς και δεν ενοχλεί κανέναν!
Ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΚΘΒΕ Δημήτρης Γαρούφας ομολογεί ότι με την ηχορύπανση στο Δάσος δεν είναι εύκολο να τα βγάλεις πέρα. “Το θέατρο είναι χτισμένο σε θαυμάσια τοποθεσία βέβαια, αλλά υπάρχει πρόβλημα και δυστυχώς ούτε παρεμβάσεις μεγάλες μπορούμε να κάνουμε, ούτε έχουμε τις οικονομικές δυνατότητες για να το βελτιώσουμε” δηλώνει. “Τα χρήματα δεν είναι αρκετά. Και για τα δύο θέατρα θα ήταν χρήσιμο να μας δίνει ένα κονδύλι το υπουργείο Πολιτισμού, κυρίως για τη συντήρησή τους, που είναι πολυδάπανη”. Κάθε χρόνο πριν την έναρξη της θερινής σαιζόν γίνεται συντήρηση σε καμαρίνια, χώρους υποδοχής. Υπάρχει πυρασφάλεια, αλλά και ασφάλεια χειμώνα καλοκαίρι με ημερήσιο προσωπικό και εταιρεία ασφάλειας για τις βραδινές ώρες. “Η ασφάλεια είναι απαραίτητη γιατί κάτω από τις κερκίδες των δύο θεάτρων υπάρχουν αποθηκευτικοί χώροι για το ΚΘΒΕ”, λέει ο κ. Γαρούφας.
Στο θέατρο Γης το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη... δρόμου. “Εκεί έχουμε πρόβλημα με τις καντίνες που μπαίνουν στον έξω χώρο και το πάρκιγκ που δεν είναι μεγάλο, εν αντιθέσει με του Δάσους, οπότε δεν υπάρχει δρόμος για τους πεζούς”, σημειώνει ο πρόεδρος του δ.σ. του ΚΘΒΕ. Όσο για το αν ένα θέατρο είναι υπεράριθμο σε βαθμό επικίνδυνο, γεγονός που ουκ ολίγες φορές έχουμε δει να συμβαίνει και στους δύο αυτούς χώρους, το ΚΘΒΕ δηλώνει αναρμόδιο. “Στη σύμβαση μίσθωσης αναφέρουμε αριθμό χωρητικότητας και λέμε ότι απαγορεύεται το υπεράριθμο. Αλλά αυτό δεν είναι δική μας αρμοδιότητα. Αφορά τον κάθε φιλοξενούμενο”, υποστηρίζει ο κ. Γαρούφας.
ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ
Το θεατράκι στην πλατεία ΧΑΝΘ που ανήκει στο δήμο Θεσσαλονίκης και φιλοξενεί κατά κύριο λόγο τις Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου ανακατασκευάστηκε, όπως και τα περισσότερα ανάλογα θέατρα το 1997 επί Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Οι εργασίες, βέβαια, μπορεί να το ομόρφυναν αισθητικά, αλλά δεν βοήθησαν να αποτραπεί η εισβολή του θορύβου από το δρόμο και τα γύρω καταστήματα ψυχαγωγίας.
“Από πέρυσι λειτουργούν ειδικές ηχητικές εγκαταστάσεις, ώστε να ενισχύεται ο ήχος και να καλύπτεται, όσο το δυνατόν, το πρόβλημα”, δηλώνει ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Βασίλης Γάκης. “Ο εξωτερικός ήχος είναι πολύ μικρότερος, δεν είχαμε πλέον διαμαρτυρίες από τους θιάσους. Παρʼ όλα αυτά”, συμπληρώνει, “συνεχίζουμε τη σύνταξη ειδικής μελέτης, ώστε να κάνουμε ένα ηχοπέτασμα στον πάνω χώρο του θεάτρου, χωρίς να θίγεται η αισθητική του. Πιστεύω του χρόνου να είναι έτοιμη”. Καμαρίνια, τουαλέτες, κυλικείο, όλα είναι στην εντέλεια, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο. Όσο για τη χωρητικότητα, “τηρείται αυστηρά στα 800 άτομα. Αποφεύγουμε τους ορθίους και τις επιπλέον καρέκλες”, διαβεβαίωσε.
ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ, ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ
“Με τους εξωτερικούς θορύβους δεν έχουμε πρόβλημα, αλλά επειδή είναι κατοικημένη περιοχή με δυσκολία μπορούμε να τηρήσουμε το ωράριο κοινής ησυχίας”. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στη Μονή Λαζαριστών, σύμφωνα με τον υπεύθυνο του καλλιτεχνικού προγράμματος του φεστιβάλ της μονής Λάζαρο Κωνσταντινίδη.
Μια συναυλία ξένου καλλιτέχνη γνωρίζουμε καλά ότι πολύ σπάνια διαρκεί πάνω από δύο ώρες. Τι γίνεται όμως με έλληνες καλλιτέχνες που η συναυλία μπορεί να αγγίξει και τις τέσσερις ώρες; “Δημιουργούνται προβλήματα. Παραπονιέται ο κόσμος, φωνάζουν την αστυνομία και προσπαθούμε να λύσουμε το θέμα με κατανόηση”, σημειώνει. Ο αίθριος χώρος της μονής δεν είναι πολύ ιδανικός για θέατρο, γιʼ αυτό και φιλοξενεί κυρίως συναυλίες.
Έχει ωστόσο ευελιξία σε καθίσματα -αφαιρούνται ή προστίθενται- με ωφέλιμη χωρητικότητα 2.500-3.000 θεατών και επιπλέον έχει ευελιξία στη... βροχή. Εκτός από το υπόστεγο της σκηνής του Κρατικού Θεάτρου και το διπλανό εστιατόριο-μπαρ, όπου μπορεί κάποιος να βρει καταφύγιο από μια μπόρα, όπως ανέφερε ο κ. Κωνσταντινίδης, θα μπορούσε να μπει στο χώρο στέγαστρο. “Μελετάμε πώς μπορεί να υπάρχει μόνιμα μια τέντα να σκεπάζει τη σκηνή των καλλιτεχνών (σ.σ. το είδαμε στη συναυλία της Λορένα Μακένιτ) και ίσως ένα πτυσσόμενο ελαφρύ σκέπαστρο που να συνάδει και με το χώρο και να προφυλάσσει τους θεατές”. Ειδικά για καλοκαίρια όπως το φετινό, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ
Στο χώρο αυτό φιλοξενούνται κάθε Αύγουστο τα “Μερκούρεια”, η συνάντηση των Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων που οργανώνει ο δήμος Συκεών, αλλά και εκδηλώσεις χορού και αθλητισμού.
Βέβαια, δεν πρόκειται για θέατρο, αλλά για ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ. Αυτό αποτελεί αυτομάτως ένα ζήτημα. “Σίγουρα πρέπει να γίνει διαμόρφωση του χώρου”, υποστηρίζει ο δήμαρχος Σίμος Δανιηλίδης και υπενθυμίζει ότι υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη από το 1998. “Προβλέπει την τοποθέτηση στεγάστρου, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται καθʼ όλη τη διάρκεια του χρόνου, να γίνουν νέα καμαρίνια, ηχητικές και φωτιστικές εργασίες αναβάθμισης. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, παρά τις διεκδικήσεις μας, αυτή η μελέτη, κόστους 5.000.000 ευρώ περίπου, δεν ευτύχησε να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα, είτε του υπουργείου Πολιτισμού είτε του υπουργείου Οικονομίας ή Εσωτερικών”.
Έτσι το γήπεδο, χωρητικότητας 3.000 ατόμων, λειτουργεί ικανοποιητικά μεν, αλλά με κύριο πρόβλημα την ηχορύπανση από τις πολυκατοικίες και τον κεντρικό δρόμο. Ο δήμαρχος, βέβαια, διαβεβαιώνει ότι “από τον φετινό Αύγουστο που θα έχουμε 20 άτομα δημοτική αστυνομία θα το αντιμετωπίσουμε άριστα το θέμα, γιατί η Τροχαία, μολονότι την ενημερώνουμε από το Μάιο-Ιούνιο για τις ημερομηνίες των εκδηλώσεων και ζητάμε να υπάρχει διακοπή της κυκλοφορίας εκείνες τις μέρες, αδιαφορεί”. Ίδωμεν.
ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ
Σε αντίθεση με τις Συκιές, στη Νεάπολη υπάρχει... κατανόηση. Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Ναθαναήλ Λαδόπουλος, “χρησιμοποιούμε το ανοικτό θέατρο για συγκεκριμένες εκδηλώσεις και συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κατά τη Βαλκανική Πλατεία το Σεπτέμβριο ή στις γιορτές του Φεστιβάλ Παιδείας και εκείνες τις μέρες υπάρχει κατανόηση από τον κόσμο”. Ο χώρος, εξοπλισμένος με τουαλέτες, καμαρίνια, άνετο πάρκιγκ, συντηρείται με κονδύλιο από το δημοτικό προϋπολογισμό. Εξάλλου, το χωρητικότητας 3.000 ατόμων θέατρο χρησιμοποιείται κυρίως από το δήμο, αν και είναι διαθέσιμο σε όποιον θέλει να το νοικιάσει.
- Υ.Γ. Άλυτο πρόβλημα και μέγα: Οι αγενείς θεατές. Η αίσθηση ελευθερίας που αναφέραμε στην εισαγωγή για ορισμένους ανθρώπους φτάνει στο... ξεχείλωμα. Τους είναι ακατανόητη η παράκληση που προηγείται κάθε θεατρικής παράστασης: “Κλείστε τα κινητά σας”. Ούτε σκέφτονται προφανώς ότι αντί να σχολιάζουν δυνατά, να γελάνε ή να ειρωνεύονται μπορούν πολύ απλά να αποχωρήσουν και να επιτρέψουν στους γύρω να παρακολουθήσουν το έργο. Αυτό το σκοτάδι που έχει να κάνει με συνείδηση, πώς φωτίζεται άραγε;
