Τα 4 πρέπει της κυβέρνησης μέχρι τις εκλογές, ο ανασχηματισμός και οι συμβουλές του Αβέρωφ στον Κακλαμάνη. Γράφει ο Μποξέρ*
«Άγνωσται αι βουλαί» του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον ανασχηματισμό. Όπως λέει και μια παλιά πολιτική σοφία ο ανασχηματισμός είναι κάτι που ποτέ δεν προαναγγέλλεται, όμως αυτές τις μέρες που ξεκίνησε η τελική ευθεία για τις διάφορες προεδρικές εκλογές τα σενάρια προβλέπουν ότι στο τέλος της θα επακολουθήσουν οι κυβερνητικές αλλαγές. Και όταν λέμε τέλος εννοούμε μετά τις 12 Μαρτίου όταν θα ορκιστεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας.
Τι έδειξε η πρώτη ψηφοφορία του Σαββάτου; Δεν είχαμε εκπλήξεις, καθώς τα νούμερα ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενα. Θα λέγαμε μάλιστα ότι τα νέα στοιχεία αφορούν περισσότερο στο χώρο της αντιπολίτευσης, καθώς οι 160 ψήφοι που έλαβε ο Κώστας Τασούλας ήταν αναμενόμενες μετά και την απόφαση της κυβέρνησης να ξεκόψει με τους Σπαρτιάτες. Τι είχαμε λοιπόν, στο χώρο της αντιπολίτευσης; Οι 40 ψήφοι στη Λούκα Κατσέλη έδειξαν την επισημοποίηση της προσέγγισης του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά, ενώ από την άλλη μεριά 2 ψήφοι που δόθηκαν στον Τάσο Γιαννίτση ανοίγουν το δρόμο για μεταγραφές στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Και μάλιστα βορειοελλαδίτικες. Η Ράνια Θρασκιά και ο Πέτρος Παππάς ψήφισαν Γιαννίτση, δείχνοντας ότι είναι ένα βήμα πριν τη μετακίνησή τους στο κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη. Το ενδιαφέρον είναι ότι και οι δύο σκέφτονται (βουλευτικά) την Α’ Θεσσαλονίκης…
Η σαββατιάτικη ψηφοφορία ανέδειξε και ενδοοικογενειακά ζητήματα, καθώς δύο ανεξάρτητοι βουλευτές που προέρχονται από την Πλεύση Ελευθερίας και που συνδέονται με δεσμούς αίματος ψήφισαν διαφορετικά. Η μεν μητέρα (Άρτεμις Παπαϊωάννου) επέλεξε Κατσέλη, ο δε γιός (Μιχάλης Χουρδάκης) δήλωσε παρών. Εδώ είναι που λένε συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες…
Τώρα σε ότι αφορά στον ανασχηματισμό όπως είπαμε «άγνωσται αι βουλαί» του Μητσοτάκη. Πολλοί τον προσδιορίζουν αμέσως μετά την ορκωμοσία του Κώστα Τασούλα, άλλοι τον βλέπουν να είναι πιο καλοκαιρινός και πιο κοντά στη ΔΕΘ, όταν και η κυβέρνηση θα συμπληρώνει δύο χρόνια ζωής. Άγνωστο και το… χρώμα του, καθώς πολλοί προδικάζουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τη δεξιά στροφή του τελευταίου διαστήματος θα επιδιώξει να στρίψει το κυβερνητικό καράβι πιο προς το Κέντρο, άλλοι θεωρούν ότι θα επιμείνει στη νέα πιο «βουλευτική» γραμμή, αξιοποιώντας περισσότερους κοινοβουλευτικούς παρά εξωκοινοβουλευτικούς για την κυβέρνησή του.
Επί της ουσίας τώρα τα βασικά στοιχήματα της κυβέρνησης δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές. Και όπως τονίζεται από διάφορες πλευρές η κυβέρνηση έχει μπροστά της για τα επόμενα χρόνια 4 βασικά στοιχήματα:
-να μην εφησυχάσει από τις δημοσκοπήσεις που την εμφανίζουν να ανακάμπτει και δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει στάσιμο ή και υποχωρεί. Ένα ακόμη τέτοιο περιστατικό όπως αυτό με το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ να συμβεί ή εάν η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίσει σοβαρά το τεράστιο κύμα συμπαράστασης στα θύματα των Τεμπών (όπως φάνηκε στις χτεσινές συγκεντρώσεις) που έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα, θα βρεθεί πολύ γρήγορα υπό μεγάλη πίεση.
-να συνεχίσει να ενσωματώνει και να αποδέχεται προτάσεις που προέρχονται από την αντιπολίτευση και περιέχουν θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, όπως έγινε στην περίπτωση των προμηθειών των τραπεζών, αλλά και στα ασφάλιστρα υγείας.
-να συνεχίσει να σπρώχνει το ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά, όπως συνέβη τις τελευταίες ημέρες με την όλη συζήτηση για τις μετεκλογικές συνεργασίες του Νίκου Ανδρουλάκη και να αξιοποιεί τα «μπρος πίσω» που ακούστηκαν από διάφορα κομματικά στελέχη. Όσο το ΠΑΣΟΚ πηγαίνει προς τα αριστερά τόσο η ΝΔ έχει χώρο στο κέντρο για να κερδίσει αποστασιοποιημένους από τον Νίκο Ανδρουλάκη ψηφοφόρους.
-να εντείνει τη δουλειά της για την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών, όπως έκανε κατά την πρώτη τετραετία, αλλά και το τελευταίο διάστημα μετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών. Τα δυόμισι χρόνια μέχρι τις εκλογές του 2027 είναι ένας αρκετός χρόνος για να δείξει έργο, όμως -όπως λέει και ο σοφός λαός- ο πιο δύσκολος αντίπαλος είναι τα προβλήματα.
Δύο τρία στιγμιότυπα από το πλούσιο πολιτικό παρασκήνιο των τελευταίων ημερών.
Πρώτον σχολιάστηκε πολύ ένα τυχαίο τετ-α-τετ που είχαν στη Βουλή ο Αντώνης Σαμαράς και ο Προκόπης Παυλόπουλος, οι οποίοι για πολλούς και διαφόρους λόγους τα τελευταία χρόνια δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις. Θυμηθείτε μόνο την υπόθεση Novartis, όπου ο πρώην πρωθυπουργός χρέωνε στον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ιθύνοντα νου της υπόθεσης Μίμη Παπαγγελόπουλο. Οι δυο πολιτικοί είχαν την Τετάρτη μια μάλλον αμήχανη συνομιλία στους διαδρόμους της Βουλής, παρουσία του Κώστα Τασούλα.
Σχολιάστηκε ακόμη και το θερμό αγκάλιασμα που είχαν την ίδια ημέρα στους διαδρόμους της Βουλής ο Προκόπης Παυλόπουλος με τον Κυριάκο Βελόπουλο. Πολιτικά παρεξηγήσιμο…
Παρασκήνιο που αφορά δύο πρώην είχαμε και κατά τη διαδικασία εκλογής του Νικήτα Κακλαμάνη ως Προέδρου της Βουλής. Πάλι με πρωταγωνιστή τον Παυλόπουλο κατά τη συνάντηση που είχε με τον Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος μόλις είχε εκλεγεί. Τη στιγμή της συζήτησης λοιπόν χτύπησε το κινητό του Παυλόπουλου και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Όταν ο Παυλόπουλος του είπε ότι είναι μαζί με τον νέο Πρόεδρο της Βουλής τον ζήτησε στο τηλέφωνο και του ευχήθηκε καλή θητεία.
Τελειώνουμε με τον νέο Πρόεδρο της Βουλής που ήταν το Σαββατοκύριακο βασικό θέμα σε πολλά ρεπορτάζ. Ένα από τα καλύτερα περιστατικά που διαβάσαμε ήταν η συμβουλή που τού είχε δώσει το μακρινό 1989 ο Ευάγγελος Αβέρωφ όταν τον συνάντησε στην πρώτη του προεκλογική εκδήλωση που έκανε στην Αθήνα. Ο τότε πρόεδρος της ΝΔ έδωσε στον τότε υποψήφιο βουλευτή στην Α’ Αθήνας ένα φάκελο με ευχές και συμβουλές. Τού έγραψε λοιπόν, το εξής: «Αν καθίσεις ποτέ σε καρέκλα εξουσίας, δε θα χρησιμοποιήσεις κανέναν από αυτούς που κάθονται έξω από την πόρτα σου γιατί είναι ανεπάγγελτοι, κόλακες και επικίνδυνοι».
Τι από όλα αυτά ακολούθησε ο Νικήτας Κακλαμάνης στην πλούσια δημόσια πορεία του, κατά την οποία διατέλεσε βουλευτής, υπουργός, δήμαρχος Αθήνας και πρόεδρος της ΚΕΔΕ και τι θα ακολουθήσει σήμερα ως Πρόεδρος της Βουλής, κανείς δε γνωρίζει…
*Ένας Αθηναίος που ζει στη Θεσσαλονίκη
